Mobilisatiecomplex Valkenswaard
Mobilisatiecomplex Valkenswaard
Het MOB-complex in Valkenswaard besloeg een oppervlakte van ruim zeventien hectare. Voor de gemeente was het de aankoop van het terrein van groot belang. Immers, het MOB-complex lag in een groot bosgebied dat helemaal eigendom van de gemeente is. Door de aankoop wilden B & W voorkomen dat het gebied eigendom van het ministerie van Landbouw, Natuur en Voedselkwaliteit (LNV) zou worden. Gelukkig had de gemeente recht ‘op eerste koop’. De nieuwe bestemming bleef lang onduidelijk. Het terrein maakte deel uit van ‘de groene hoofdstructuur met aanduiding ‘bos- en natuurgebied’. Volgens het streekplan werd ‘voor maximale rust en ruimte voor de ontwikkeling van de natuur’ gepland. In verband met een speculatie beding kan pas over vijftien jaar bezien worden of er iets anders met het terrein kan gebeuren. De gemeente denkt aan recreatieve mogelijkheden. De provincie wil echter alleen terug naar de natuur. Het opruimen van alle voormalige MOB-complex en in NB kostte de provincie in totaal 26 miljoen euro. Alle terreinen (totaal 175 hectare) werden teruggegeven aan de natuur. Hiermee werd het eerdere plan van valkeniersbedrijf ‘Falcon Crest’ om naar het perceel in Valkenswaard te verhuizen afgeschoten. Op 25 juni 2007 werd door de Dienst Landelijk Gebied een overeenkomst gesloten over deze sanering.
Een mobilisatiecomplex of MOB-complex was in Nederland de naam voor een complex van militaire gebouwen met bijbehorende infrastructuur. Ze hadden tijdens de Koude Oorlog, een periode waarin West Europa een inval door de Sovjet-Unie vreesde, een wezenlijke functie. De gebouwen omvatten magazijnen, munitiebunkers, brandstof-opslagplaatsen of werden gebruikt als stalling voor militaire voertuigen. Een eventuele, snelle mobilisatie werd hierdoor mogelijk. In 2004 was de Dienst Domeinen eigenaar van de MOB-complexen.
Na de ‘perestrojka’ werden de complexen overbodig en zodoende beschikbaar voor hergebruik. De 53 militaire terreinen met een totale oppervlakte van 2100 ha lagen verspreid over het gehele land en waren van 1956 tot circa 2000 in bedrijf. Deze terreinen liggen vaak in de Ecologische Hoofdstructuur en zullen aan de natuur worden teruggegeven. Deze gebouwen worden, na selectie, behouden vanwege hun cultuurhistorische waarde. Herbestemming als woongebied of bedrijventerrein is ook mogelijk.
