Hoogeloon, Zwartenberg
Hoogeloon, Zwartenberg
Terrein met sporen van begraving (grafheuvel) uit de bronstijd. De tumulus meet zo'n 18 meter in doorsnede en heeft een hoogte van circa 1.40 meter. Op geringe afstand wordt de centrale ophoging omgeven door een ruim 4 meter brede ringwal, waaromheen zich een 3 meter brede ringsloot bevindt. De middellijn van het gehele monument bedraagt ongeveer 44 meter. Beex stelde in 1963 dat het om de grootste tot dan bekende ringwalgrafheuvel van het land ging. Het grafmonument heeft meerdere 'gebruiksmomenten' gekend. Hij werd (compleet met ringwal en -sloot) opgeworpen in de Midden-Bronstijd A (voor 1500 v.Chr.). In de half dichtgeraakte ringsloot werd enige tijd later een paalkrans geplaatst. Kort daarna richtte men een kleine palen annex op; onder 3 van deze palen werden crematieresten begraven. Rondom de top van de heuvel werd een kringgreppel aangelegd ('urnenvelden-periode' na 1000 v.Chr.). In 1846 werd de tumulus door Panken onderzocht. Het primaire graf, dat een bronzen beitel bevatte, werd daarbij geheel vernield. De heuvel is in 1950 (opnieuw) onderzocht (Brunsting) en vervolgens gerestaureerd (ROB), met toevoeging van een ronde paalzetting (annex) aan de noordoostzijde en de kringgreppel rond de top. Aan de zuidkant bevinden zich enkele (dierlijke) vergravingen.
Grafheuvel Zwartenberg bij Hoogeloon.
