De Beekse molen Beek en Donk
De Beekse molen
Toen baron Van Raesveld in 1734 de korenwindmolen bij de Oude Toren kocht, kwam deze in bezit van de heren van Beek en Donk. De molen was dan al zeer oud en in leen bij Carolien de Dongelberge, een dochter van Francois de Dongelberge en Joanna Oudart. Deze familie Oudart was vanaf 1482 al heer van Aarle, Beek en Rixtel. De oude Beekse molen was een zogenaamde standerdmolen, het oudste houten type windmolen in de lage landen. In 1827 werd de molen met woonhuis door de familie de Jong van Beek en Donk verhuurd aan Cornelis van Eerd, die hem na 20 jaar gehuurd te hebben in 1847 kocht.
Vijftig jaar later in 1897 brandde deze molen af na een hevig onweer. Op dezelfde plaats bouwde de familie Van Eerd, die drie generaties lang molenaar was, een achtkantige bergmolen of beltmolen. Technische ontwikkelingen blijven echter niet stilstaan. Ook de windmolens ontkwamen niet aan de mechanisatie. Motoren namen de windkracht over. De familie van Eerd verving in 1934 de molen door een maalderij met een dieselmotor. De molen zelf werd in 1936 afgebroken en verplaatst naar Elsendorp, waar hij een afgebrande voorganger verving. Op 14 november 1940 kwam er een definitief einde aan deze molen. Tijdens een orkaan op die dag sloeg de molen op hol en brandde tot de grond toe af.
Bron: Kees van Eerd sr., De Beek en Donkse windmolens, D’n Tesnuzzik, nr. 3 1996.
