Begraafplaats De Oude Kerkhof Heeze
Oude begraafplaats Kerkhof Heeze
Een schilderachtige buurtschap ten zuiden van Heeze, waar vroeger de kerk heeft gestaan. Deze werd in 1648 protestants. Ze werd echter niet door de protestanten gebruikt, waardoor ze verviel en uiteindelijk werd gesloopt. Tot 1681 moesten de katholieken ter kerke in de Grenskerk te Hugten, juist over de grens met Limburg. Vanaf dit jaar betrokken ze een schuurkerk bij huis Eimerik, het oude kasteel. Hoewel de oude kerk sinds 1827 niet meer bestaat, is er nog steeds een rustieke begraafplaats op het gehucht Kerkhof. De begraafplaats is één van de mooiste voorbeelden van een bewaard gebleven 'kerk in de akkers', gelegen op een natuurlijke verhoging in het landschap. Het idyllische plekje is begroeid met eerbiedwaardige oude eiken en beuken. De achtergrond wordt gevormd door enkele boerderijen. Binnen het hekwerk ligt een religieus en een wereldlijk deel. Oorspronkelijk deed alleen een klein hoekje aan de oostzijde dienst als algemene begraafplaats.
Alhoewel het kerkhof van oorsprong katholiek is, werd het door het kadaster in de jaren 1820 genoteerd als eigendom van de burgerlijke gemeente en het is nog steeds een gemeentelijke begraafplaats. Het grootste en oudste deel van de Oude Kerkhof fungeert als Nederlands-hervormde begraafplaats met centraal daarin gelegen het grote graf van Van Tuyll van Serooskerken. Een poort geeft toegang tot het grafveld, omgeven door een muurtje met daarop een gesmeed hek met scherpe ijzeren punten. Binnen het hek ligt links een zerk met alle namen en titels van de barones, die daar in 2000 werd begraven. In tegenstelling daarmee is de grafsteen in het midden van de rechthoek met alleen het opschrift ‘Baron van Tuyll van Serooskerken’. Geheel in de protestantse traditie is dit graf sober, zo niet somber; geen voornamen, data of symbolen. Het getuigt van de calvinistische nuchterheid dat je toch niet voor het zielenheil van de doden kunt bemiddelen.
We zien ook weer tekenen van assimilatie door het gebruik van kruisen op graven. Dat getuigt van de katholieke traditie dat we door tussenkomst van Christus nog iets kunnen doen aan het hiernamaalse lot van de overledenen. Naast hedendaagse graftekens zijn er enkele graven uit de 19de en begin 20ste eeuw te zien. Op de grens van beide delen staat een oud lijkenhuisje, waar de levenden die de doden bezoeken, nu bij slecht weer kunnen schuilen.’
De beplanting op en om het Oud Kerkhof van Heeze bestaat met name uit eerbiedwaardige oude zomereiken en beuken. Het geheel dateert overwegend uit de periode 1880-1920. Op en rond het kerkhof oud en hoogopgaand geboomte van beuken en linden.
