Klotterpeel (beschermd natuurreservaat)

Uit Erfgoedwiki
Versie door Esther van der Linden (Overleg | bijdragen) op 8 apr 2011 om 11:26

(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken

De oude Peel hersteld

De Klotterpeel ademt de sfeer van de oude Peel van voor de grote ontginningen, toen veenmos het zure water van moerassige plassen verstikte en de grond zacht en zompig was onder de voeten. Grote delen van de Peel zijn aan het eind van de 19e eeuw verkocht om ontgonnen te worden, vaak voor de bosbouw. Voorbeelden zijn Landgoed De Sijp en Landgoed Cleefswit, beiden in handen van grootgrondbezitters. De Klotterpeel was een van die stukjes die buiten de grote landgoederen vielen. Toen bekend onder de naam Adele's tuin is de ontginning ervan gestart en mislukt. Nu is het gebied hersteld tot de moerassige omstandigheden die begin van deze eeuw nog veel voorkwamen. Het veen zelf laat nog even op zich wachten. Veen is namelijk dood plantenmateriaal van het veenmos, een soort planten die onder de verzamelnaam spaghnum bekend staat. Als de groeiomstandigheden nat, koud, zuur en voedsel- en zuurstofarm waren dan kon spaghnum de concurrentie van andere plantensoorten ontgroeien en langzaam grote heuvels van veen opbouwen, waarbij de levende plant als een soort deken over het afgestorven plantmateriaal lag. Dit veen werd grootschalig afgegraven en voor veel verschillende doeleinden gebruikt, maar vooral verbrand. Tegenwoordig is de luchtverontreiniging tamelijk hoog, en er zit ook een bepaalde vorm van stikstof in de lucht die neerslaat op de grond en fantastisch plantenvoedsel is. Andere plantensoorten hebben voldoende voedsel om het spaghnum eruit te concurreren en veen krijgt overal in Nederland nog maar moeizaam voet aan de grond.