Liverdonk (nederzetting IJzertijd-Romeinse tijd): verschil tussen versies
(Nieuwe pagina aangemaakt met ''''Liverdonk (nederzetting IJzertijd-Romeinse tijd)''' Liverdonk is één van de gebieden in Brandevoort die op een natuurlijke hoge dekzandrug ligt. Deze hoge lee...') |
k |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
| − | '''Liverdonk (nederzetting | + | '''Liverdonk (nederzetting ijzertijd-Romeinse tijd)''' |
Liverdonk is één van de gebieden in Brandevoort die op een natuurlijke hoge dekzandrug ligt. Deze hoge leemhoudende gronden waren in de late prehistorie, Romeinse tijd en middeleeuwen in gebruik als akkers. De boerderij en bijgebouwen stonden in clusters tussen de akkers en vormden daar buurtschappen en gehuchtjes. Bij opgravingen zijn hier sporen gevonden van een nederzetting uit de late ijzertijd en Romeinse tijd. Het gaat om graanschuurtjes (zogenaamde ‘’spiekers’’), bijgebouwen en palenrijen. Hoofdgebouwen zijn hier niet gevonden, mogelijk lagen die op de plek waar eind 20e eeuw varkensstallen zijn gebouwd. Bij de aanleg en het uitgraven van de funderingen van de stallen en zijn veel archeologische sporen en vondsten onherroepelijk verloren geraakt. | Liverdonk is één van de gebieden in Brandevoort die op een natuurlijke hoge dekzandrug ligt. Deze hoge leemhoudende gronden waren in de late prehistorie, Romeinse tijd en middeleeuwen in gebruik als akkers. De boerderij en bijgebouwen stonden in clusters tussen de akkers en vormden daar buurtschappen en gehuchtjes. Bij opgravingen zijn hier sporen gevonden van een nederzetting uit de late ijzertijd en Romeinse tijd. Het gaat om graanschuurtjes (zogenaamde ‘’spiekers’’), bijgebouwen en palenrijen. Hoofdgebouwen zijn hier niet gevonden, mogelijk lagen die op de plek waar eind 20e eeuw varkensstallen zijn gebouwd. Bij de aanleg en het uitgraven van de funderingen van de stallen en zijn veel archeologische sporen en vondsten onherroepelijk verloren geraakt. | ||
Huidige versie van 16 mrt 2015 om 18:06
Liverdonk (nederzetting ijzertijd-Romeinse tijd)
Liverdonk is één van de gebieden in Brandevoort die op een natuurlijke hoge dekzandrug ligt. Deze hoge leemhoudende gronden waren in de late prehistorie, Romeinse tijd en middeleeuwen in gebruik als akkers. De boerderij en bijgebouwen stonden in clusters tussen de akkers en vormden daar buurtschappen en gehuchtjes. Bij opgravingen zijn hier sporen gevonden van een nederzetting uit de late ijzertijd en Romeinse tijd. Het gaat om graanschuurtjes (zogenaamde ‘’spiekers’’), bijgebouwen en palenrijen. Hoofdgebouwen zijn hier niet gevonden, mogelijk lagen die op de plek waar eind 20e eeuw varkensstallen zijn gebouwd. Bij de aanleg en het uitgraven van de funderingen van de stallen en zijn veel archeologische sporen en vondsten onherroepelijk verloren geraakt.
