Leende legende Spinsterberg, kabouters
Legende van de kabouters in de Spinsterberg te Leende
Te Leende woonden de kabouters of aardmannekes in de heuvels op de heide die daar in de nabijheid van het dorp zijn gelegen. In dit dorp werden zij zeer bemind en deed men hun alle goed. Vroeger kwamen ze in sommige huizen 's nachts werken, zodat in den vroegen morgen het brood gebakken, de vloer geschuurd en het graan gedorscht was. De menschen geloofden dat de kabouters altijd door de schouw naar binnen kwamen, en door die opening ook weer vertrokken. Er werd in die huizen ook steeds de een of andere spijs voor hen klaargezet, die ze dan na het werk opaten. Op zekeren dag had een boer klompen met leer "onderslagen"; dien avond mengde hij de kabouter-pap met stukjes leer aan, en ging 's nachts luisteren, naar wat de mannekes er wel van zouden zeggen. Toen hoorde hij voor het eerst een kabouterstem en verstond "het is taaie fikkefak!". Deze grap namen de kabouters niet kwalijk op, ze kwamen trouw arbeiden, alsof er niets gebeurd was. Hun hulpvaardigheid ging zelfs zoo ver, dat ze ongemerkt kleine kinderen uit de wieg meenamen naar hun onderaardsch verblijf, om ze daar, als 't nodig was, te bakeren en te verzorgen. Later brachten ze de kinderen weer naar hun ouders terug.
