Kerk: Sint Willibrordus, Bakel

Uit Erfgoedwiki
Ga naar: navigatie, zoeken

Sint Willibrorduskerk, Bakel

Kerkbakel.jpg

Bakel is een van de oudste nederzettingen in de Peel, de eerste verwijzing stamt uit 714. De kerk speelde een grote rol in het bestaansrecht van de plaats, de eerste verwijzing naar de kerk stamt uit 721. Toen is het eigendom overgegaan op bisschop Willibrordus, die ook de patroonheilige werd, de kerk bestond toen dus al(toen nog gewijd aan Petrus, Paulus en Lambertus). De eerste stenen kerk is in de 11e of 12e eeuw opgericht, delen hiervan zijn nog zichtbaar in het kerkschip. Bakel fungeerde als moederkerk voor haar omgeving. Dat wil zeggen dat mensen uit Gemert, Deurne en Milheeze naar Bakel naar de kerk kwamen en dat de uiteindelijke nieuwe parochies (Gemert was de eerste in 1438) vanuit Bakel gesticht werden. Milheeze werd pas in 1845 een eigen parochie, ook met Sint Willibrordus als patroonheilige.

De huidige kerk is een Rijksmonument, waarvan naast gedeelten van de muur in het kerkschip het oudste gedeelte, de toren, uit de zestiende eeuw stamt. In de zeventiende eeuw werd de kerk protestants, vanwege het einde van de Tachtigjarige oorlog werd de Katholieke religie verboden, werden alle kerken onteigend en voor protestants gebruik vrijgemaakt. In Bakel heeft het niet zo hard gelopen met het aantal protestanten dus het zal in die tijd (1648 tot 1818) wel rustig zijn geweest in de Sint Willibrorduskerk. In die tijd werd in het geheim een zogenaamd schuurkerkje opgericht waar men toch het Katholieke geloof kon beleiden. Pas na het einde van Napoleon (die in 1813 uit Nederland vertrok) werd de kerk na lang bakkeleien weer Katholiek. Een deel van de inboedel van de kerk komt dan ook uit het schuurkerkje vandaan, zoals de eiken preekstoel, twee eiken biechtstoelen en een schilderij van Sint Dominicus.

De kerk is deels neogotisch van stijl, deels basilicaal... In 1708 vond een brand plaats die het dorpsarchief dat in de kerktoren werd bewaard voor een groot deel vernietigde. De schade werd hersteld, zoals dat ook in 1893 gebeurde na een nieuwe brand. In 1910 is de kerk uitgebreid met twee zijbeuken en een priesterkoor. De Katholieke kerk beleefde toen een bloeiperiode.