Heeze, Heksenverhaal Mie Slok
Heksenverhaal Mie Slok
Een van de meest bekende heksen van een jaar of veertig geleden was, Mie Slok op de Rul: "Op de Rul woonde een vrouw, die ze Mie Slok noemden, maar die eigenlijk anders heette. Ze had 'n cafe, of eigenlijk woonde ze bij d 'r zuster, die getrouwd was met (). Mie Slok ging zelf altijd de schapen hoeden. Ze had de naam dat ze kon heksen. Een boer vertelde dat zijn paard begon te spartelen als hij bij Mie Slok langs kwam. D'r was dan niks mee te beginnen. Hij moest dan gewoon van 't werken terugkomen en 't paard uitspannen. Hij zei: Dat doet die lelijke heks, die daar zit. En ook anderen hadden dat. Als ze bijvoorbeeld naar Geldrop moesten en ze kwamen in de buurt van Mie Slok wou dat paard niet meer vooruit. Het was heel erg as ge dat heurde . Er wordt ook verteld, dat oew vee kapot ging as ze bij oe kwam.”
Dat Mie Slok het vooral op dieren gemunt had, blijkt wel uit een verhaal uit geheel andere bron: "M'n vader had een varken gekocht en Trui had er ook een gekocht, maar dat van haar groeide geen klote. Op een zondag waren we, m'n vader en ik, naar de achturen - mis geweest en we liepen over de weg. We waren toen vlak bij 't cafeeke; daar lag de tramlijn nog. Trui zei tegen m'n vader: Driek, we zullen het varken eens gaan bekijken. En toen kwamen ze Mie Slok tegen. Toen zei Trui: Mie, wilde m'n varken nie eens zien? Dat heb ik al gezien" zei Mie Slok. Het was onmogelijk; ze kon toch zeker nie door de muren heenkijken als ze een gewone vrouw was? Het varken van Trui was zo slecht omdat Mie Slok erbij in de buurt kwam”
HEKSENWRAAK
"In de oorlog 1914-1918 waren ze op een boerderij op de Rul aan het boteren, maar het gong gewoon nie; het was niks waard. Ze zaten kort bij Mie Slok. Nou waren er in die oorlog veel soldaten in Heeze, ook op de Rul. Een van die soldaten zei: "Nou, mag ik me efkes met de boterstand bemoeien?" "Toe maar", zei de boerin. Er was toch niks meer aan te bederven. De soldaat deed er z'n behoefte in, deed er wat rome bij en liet 't toen boteren . Nou was Mie ook aan het boteren en was daar tevoren al efkes geweest. Toen 't klaar was, kwam ze weer: "Hedde gullie goed geboterd? vroeg ze. "Ja - zeiden ze - Kek maar hier". En ze hadden echt goeie boter. "En ik heb niks as strond ", zei Mie Slok."
