H. Engelbewaarderschool (nu Oirspong) (Koestraat 41) Oirschot

Uit Erfgoedwiki
Ga naar: navigatie, zoeken

H. Engelbewaarderschool (nu Oirspong) (Koestraat 41) Oirschot

Rijksmonument 520063

Maakt deel uit van complex Koestraat 35-41. Aan de westelijke zijde van het complex van kloosterbebouwing staat één van de door de zusters Franciscanessen bediende scholen: de H. Engelbewaarderschool, een blokvormig complex, in 1933 gebouwd in Um 1800-stijl, naar tekeningen van Jan Stuyt. De rooilijn van de gevel van de school ligt iets dichter bij de straat als die van het klooster. Omstreeks 1940 is de aan de noordzijde van de speelplaats gelegen fietsenstalling omgebouwd tot kleuterschool. Thans zijn deze in gebruik als ateliers. In de school zijn verschillende instellingen gehuisvest. Het tweelaags bakstenen schoolgebouw heeft een L-vormige plattegrond en bestaat feitelijk uit twee delen: een jongens- en een meisjesschool, met afzonderlijke ingangen in de westelijke en oostelijke gevels. Het wordt gedekt door zadeldaken, voorzien van eindschilden, een fors overstek op klossen en verbeterde Hollandse pannen. Het gebouw heeft een symmetrisch opgezette voorgevel van zestien vensterassen. De rooilijn van het middengedeelte van de gevel, met vier samengestelde houten kruisvensters op de begane grond en etage (met enkel bovenlicht op de etage, dubbel beneden), ligt iets terug ten opzichte van de onderkelderde hoekrisalieten. In de risalieten worden de binnenste vensterassen, met paneeldeuren met vierdelig bovenlicht, worden geflankeerd door samengestelde houten kruisvensters. In de linker risaliet is in de middelste muurdam een lege tufstenen beeldnis met twee stenen: een ruitvormige waarop, goudkleurig op een zwart fond,"Ao Di", en in een ronde steen "S F" staat. Deze teksten worden gecomplementeerd in de rechter risaliet, waar op identieke stenen de tekst: "1933" en "A" staat. De hoge en brede kruisvensters zijn de vensters van de klaslokalen; ook aan de achterkant van het gebouw, aan de zijde van de betegelde speelplaats, zijn dergelijke vensters te zien. Het gebouw heeft een centraal tussen de lokalen lopende gang. Paneeldeuren onder luifels geven toegang tot de school. In het noordoostelijke deel van de achtergevel is een portiek met trappenhuis. De ingang ligt in de westelijke en oostelijke gevel; de deur heeft een driedelig bovenlicht en is gevat in een tufstenen omlijsting met geprononceerde sluitsteen. De achterliggende voormalige fietsenstalling, thans in gebruik als ateliers, is verbouwd tot een vijftal klaslokalen. Daartoe is op een eenvoudige bakstenen sokkel, waarboven een houten wand met openslaande zesruits vensters en deuren. De school is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorische waarde als voorbeeld van een geestelijke ontwikkeling, namelijk de bloei van orden en congregaties in de vroege twintigste eeuw en is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van het congregatieklooster annex internaat kort na 1900. Het schoolgebouw is architectuurhistorisch van belang vanwege de stijl, waarmee de architecten Cuypers en Stuyt door materiaalgebruik en ornamentiek een breuk bewerkstelligden met de traditionele katholieke gestichtsstijl. Het heeft ensemblewaarden als onderdeel van een complex van klooster, kapel, scholen en rectoraat en de rol in het silhouet van de plaats. Het is als groot en samenhangend kloostercomplex relatief zeldzaam geworden.

School klooster Oirschot.jpg

Afbeelding: Klooster met school aan de Koestraat 41 in Oirschot (juli 2011)