De zaagmolen van Beek en Donk
De zaagmolen van Beek en Donk
Niet ver van de Beekse molen stond nog een andere molen, een zaagmolen. Hij was achtkantig en stond als het ware op een gebouw, een zogenaamde zaagschuur. Het was in feite een stellingmolen met een galerij er om heen om de wieken naar de wind te kunnen zetten. In 1875 werd aan Dirck van de Boogaard, die in Beek en Donk een kuiperij had, vergunning verleend voor de bouw van een windmolen. Hij heeft gestaan aan de huidige Zaagmolenweg. Hoe het exterieur en het interieur van de molen eruit heeft gezien weten we niet, want er zijn geen afbeeldingen van bewaard gebleven. Mogelijk was hij afkomstig uit een andere plaats. Hij zou geleken hebben op de bekende Hollandse zaagmolens. Na 1885 werd de zaagmolen niet meer gebruikt en werd het de speelplaats voor kinderen uit de buurt, zo vertelt de overlevering. Ze speelden op de galerij en klommen naar boven tot in de top met gevaar voor eigen leven. Ze deden meer; ze zaagden en kapten dat het een lieve lust was totdat de molen met donderend geraas in elkaar stortte. Wonder boven wonder raakte niemand onder het puin bedolven. Dat gebeurde in het jaar 1887.
Bron: Kees van Eerd sr., De Beek en Donkse molens, D'n Tesnuzzik 1997, nr. 1.
