https://erfgoedgeowiki.nl/api.php?action=feedcontributions&user=Jeppejoppe&feedformat=atomErfgoedwiki - Gebruikersbijdragen [nl]2024-03-29T11:56:08ZGebruikersbijdragenMediaWiki 1.23.5https://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Sint_Catharinakerk,_EindhovenSint Catharinakerk, Eindhoven2013-04-10T18:53:23Z<p>Jeppejoppe: Nieuwe pagina aangemaakt met '= Sint Catharinakerk = <Voeg hier de tekst in> Categorie:KaartArtikel'</p>
<hr />
<div>= Sint Catharinakerk =<br />
<br />
<Voeg hier de tekst in><br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Gloeilampenfabriek_van_PhilipsGloeilampenfabriek van Philips2013-04-10T16:47:58Z<p>Jeppejoppe: Nieuwe pagina aangemaakt met '= <Gloeilampenfabriek Philips = Het oorspronkelijke gebouw dateert uit 1869. Het is gebouwd als stoomspijkerfabriek in opdracht van Franciscus en Henricus Raijmake...'</p>
<hr />
<div>= <Gloeilampenfabriek Philips =<br />
<br />
Het oorspronkelijke gebouw dateert uit 1869. Het is gebouwd als stoomspijkerfabriek in opdracht van Franciscus en Henricus Raijmakers. In 1871 fungeerde het als draadtrekkerij en draadnagelfabriek. De draadtrekkerij stopte in 1872. Franciscus overleed en de fabriek werd verkocht aan Johan Schröder die er vanaf 1876 bukskin en laken fabriceerde. In 1879 en 1880 werd de fabriek uitgebreid. Op 12 april 1888 brak er brand uit; van het pand kon vrijwel niets worden gered. De herbouw werd nog in 1888 gestart. De oudste delen van het huidige gebouw dateren dus, in strijd met vermeldingen uit vele bronnen, uit 1888/1889. Per 7 juni 1890 werd het bedrijf geliquideerd en kwam het pand leeg te staan.<br />
<br />
In 1891 werd het gekocht door Gerard Philips voor 12150 gulden en in gebruik genomen als fabriek voor de fabricage van gloeilampen, en de kooldraad die daarin zat. Ook werd er onderzoek en ontwikkelingswerk gedaan.<br />
<br />
In 1907 werd de fabricage en 1909 het ontwikkelingswerk overgebracht naar de nieuwbouw aan de overzijde van de straat. Het pand fungeerde als chemisch magazijn en als pakhuis. Op 26 oktober 1926 brak brand uit in het magazijn; van het pand konden alleen het kantoor, schoorsteen en delen van het voorfront worden gered. Het pand werd in 1926 of wellicht pas in 1930 in oude staat hersteld, waarna het tot 1934 leeg stond. In 1934 nam de afdeling Neon het in gebruik. In 1944 werd de productie van fluorescentiepoeders er ondergebracht (voor tl-buizen).<br />
<br />
Bij het 60-jarig bestaan van het Philipsconcern in 1951 werd de plaquette op de schoorsteen aangebracht. Ook werd het pand toen in gebruik genomen als het Philips Demonstratielaboratorium ("Demlab"). Dat duurde veertig jaar, tot 1991. Daarna was tien jaar lang het oude fabriekje het onderkomen van het Concernarchief van Philips (Philips Archives). Ook de stichting Lichteffecten in de Schilderkunst en Sculptuur kreeg er een onderkomen.<br />
<br />
Binnen Philips heeft het pand de gebouwcode "EN".<br />
<br />
Het gebouw is sinds 2001 beschikbaar gesteld als museum. Het werd gerenoveerd en sinds 2001 is het een rijksmonument.<br />
<br />
Sinds 27 maart 2002 heeft het nog enkel een museumfunctie, toen eerst het museum Philipsfabriek 1891 werd geopend en een maand later het Centrum Kunstlicht in de Kunst (per 5 december 2010 gesloten).<br />
<br />
Vanaf april 2011 is het hele gebouw gesloten voor ongeveer 10 maanden voor een verbouwing, waarbij het in oude staat wordt teruggebracht; zo wordt de ingang terugverplaatst naar de Nieuwe Emmasingel. Er zal een Philipsmuseum worden gevestigd; de bestaande opstelling van oude apparatuur voor fabricage van gloeilampen blijft bestaan.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Boswachterswoning_Valkenswaardseweg_35_LeendeBoswachterswoning Valkenswaardseweg 35 Leende2013-03-12T15:14:05Z<p>Jeppejoppe: /* Boswachterswoning Valkenswaardseweg 35 Leende */</p>
<hr />
<div>= Boswachterswoning Valkenswaardseweg 35 Leende =<br />
<br />
Boswachterswoning<br />
ca. 1950<br />
CHW. Nr.: BP061-000931<br />
RM. Nr. 522683<br />
<br />
Aan de noordelijke zijde van het Leenderbos staat een dienstgebouw, de voormalige betaalkeet van<br />
Staatsbosbeheer, gebouwd omstreeks 1932-1933. Tijdens de crisisjaren werd in het kader van de<br />
werkverschaffing het Leenderbos aangelegd. De uit Helmond aangevoerde werklozen werden in de<br />
keet uitbetaald. Omstreeks 1990 is het golfplaten dak vernieuwd.<br />
<br />
De eenlaags keet heeft een rechthoekige plattegrond en wordt gedekt door een zadeldak, belegd met<br />
golfplaat. Het eenbeukige gebouwtje heeft een eenvoudig houten gebint, bestaande uit een drietal<br />
jukken met wandstijlen, dekbalken en korbelen. De houten wanden hebben een bakstenen,<br />
gecementeerde plint en zijn verder gepotdekseld.<br />
In de oostelijke gevel bevindt zich een eenvoudige opgeklampte deur met smeedijzeren beslag en<br />
een zinken slotplaat; de noordelijke gevel is voorzien van een tweetal rechthoekige, thans achter een<br />
betimmering schuilgaande vensters, liggend formaat. Tussen de vensters is een cirkelvormig gat,<br />
bestemd voor een kachelpijp.<br />
De westelijke en zuidelijke gevel zijn gesloten. De westelijke en oostelijke topgevel zijn beide voorzien<br />
van houten windveren en een dito makelaar. Aan de westelijke zijde is, los van de keet, het<br />
fundament van een voormalig privaat zichtbaar.<br />
Het object is gelegen aan de van noord naar zuid door de boswachterij slingerende Kluizerweg, te<br />
midden van een beplanting met naaldhout.<br />
<br />
Waardering<br />
Het object is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorische waarde als bijzondere uitdrukking van<br />
een culturele en sociaaleconomische ontwikkeling, namelijk de grootschalige ontginning van woeste<br />
gronden in het kader van de werkverschaffing in de crisistijd; het heeft betekenis voor de typologische<br />
ontwikkeling. Het heeft ensemblewaarden als bijzondere uitdrukking van een landschappelijke<br />
ontwikkeling, het is van belang wegens de historismeruimtelijke relatie met groenvoorzieningen,<br />
wegen en bodemgesteldheid. Het is van belang vanwege de functionele zeldzaamheid.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Eerste_parochiekerk_van_Leende,_Dorpstraat_50_LeendeEerste parochiekerk van Leende, Dorpstraat 50 Leende2013-03-12T15:12:38Z<p>Jeppejoppe: /* Eerste parochiekerk van Leende, Dorpstraat 50 Leende */</p>
<hr />
<div>= Eerste parochiekerk van Leende, Dorpstraat 50 Leende =<br />
<br />
CHW. Nr.: BP061-000882; RM. Nr: 23986<br />
<br />
De kerk van Leende was gewijd aan Sint-Petrus' Banden, had als rang “halve kerk” en als status “kerk”. Voor 1285 oefende de heer van Horne en Altena, dat is gewoon de heer van Heeze, dit recht<br />
uit.<br />
<br />
Terwijl de oudste kerk van Heeze midden in de open akkers stond, stond de oudste kerk van Leende die we kennen in de nederzetting aan de rand van de open akkers. Dit kan wijzen op een mindere ouderdom dan de kerk van Heeze, of op de aanwezigheid van een oudere kerk ergens in de akkers. Van het dertiende eeuwse of oudere kerkgebouw lijken sporen teruggevonden te zijn bij een restauratie<br />
uitgevoerd door Jos Cuypers in 1905. Toen bleek dat de fundering van de toren bestond uit gestort brikpuin, dat vermoedelijk afkomstig was van een voorafgaande kerk of toren. Ook doen bepaalde<br />
bouwkundige sporen in het koorgedeelte van de kerk vermoeden dat oudere bouwelementen van een<br />
reeds bestaande stenen koor van een eerder kerkgebouw aangepast zijn aan het schip van de<br />
nieuwe kerk. Voor die aanpassing zou ook het feit kunnen pleiten dat de as van het koor niet geheel<br />
in het verlengde ligt van het schip (ligt iets naar het noorden gedraaid).<br />
<br />
Het ziet er dus naar uit dat uit de dertiende eeuw door geleidelijke vervanging de laatmiddeleeuwse kerk gegroeid is.<br />
In een standaardoverzichtswerk over monumenten in Nederland staat de R.K. kerk St.-Petrus'<br />
Banden omschreven als een laatgotische driebeukige kruisbasiliek met ingebouwde westtoren en een<br />
door moderne kapellen geflankeerd koor. Het koor stamt uit omstreeks 1400. De kerk heeft een<br />
imposante westtoren die in het derde kwart van de 15e eeuw is gebouwd, met vier geledingen,<br />
overhoekse steunberen en een slanke ingesnoerde naaldspits met uivormige helm. De toren is een<br />
voorbeeld van Kempische gotiek en is rijk versierd met smalle, door natuurstenen driepassen<br />
afgesloten, spaarvelden die samen een horizontale band vormen. De derde geleding heeft aan de<br />
noord- en de zuidzijde een grote spitsboognis met natuurstenen maaswerk. Het schip en het lagere<br />
dwarsschip zijn of gelijktijdig of kort na de toren tot stand gekomen.<br />
<br />
[[Bestand:Sint Petrus Banden met begraafplaats (oktober 2009.PNG]]<br />
<br />
De architect J.Th.J. Cuypers voerde de restauraties uit van de toren (1902-'05) en het dwarsschip<br />
(1916-' 17). Het dwarsschip werd verhoogd en kreeg stenen gewelven. Over het interieur van de kerk<br />
weet het standaardoverzichtswerk van monumenten in Nederland het volgende te vertellen:<br />
‘Het interieur is voorzien van kruisribgewelven met doorlopende langsribbe. De ronde kolommen van Maaslandse<br />
blauwsteen hebben kapitelen met plompebladeren. De detaillering van toren en interieur wijst op Limburgse<br />
(Maaslandse) invloeden, hetgeen begrijpelijk is gezien de connectie van Leende met het Land van Horn. De kerk<br />
bezit waardevolle 15de-eeuwse heiligenbeelden: een treurende Maria, een triomfkruis en een notenhouten beeldje<br />
van Maria met Kind (late 15de eeuw). De notenhouten beelden van St. Barbara en St. Catharina zijn omstreeks 1500<br />
gemaakt door de meester van de Heiligenbeelden van Leende, die vermoedelijk ook het beeld van Elisabeth van<br />
Hongarije heeft gemaakt. De polychromie van dit beeld werd omstreeks 1900 aangebracht bij een restauratie door<br />
het atelier van Cuypers en Stoltzenberg. De preekstoel met bewerkte boogpanelen is 17de-eeuws. Het orgel werd in<br />
1860 vervaardigd door F.B. Loret te Mechelen en de orgelkast stamt uit omstreeks 1910. <br />
<br />
Streekhistoricus J. Coenen noemt de grootte van de kerk en de monumentaliteit van haar toren<br />
opvallend, aangezien Leende in die tijd nog maar zeer weinig inwoners telde. Zo waren er in 1512 in<br />
Leende 171 "haardsteden". Leende moet in die dagen dan ook betrekkelijk welvarend zijn geweest.<br />
<br />
In de eerste helft van de 16e eeuw had Leende een inwonertal dat daarna pas in de 20e eeuw<br />
overschreden werd. Deze gedachte wordt geschraagd door recent onderzoek waaruit naar voren<br />
komt dat in de Late Middeleeuwen en het begin van de Nieuwe Tijd een substantieel deel van de<br />
verhandelbare agrarische productie uit het noorden van het hertogdom Brabant zijn weg vond naar de<br />
Zuid-Brabantse steden. In het bijzonder wol, maar ook vlas, haver, levend rundvee, paarden en<br />
onbewerkte huiden. In deze visie is er sprake van een geïntegreerde Brabantse economie waarbij het<br />
rurale noorden als leverancier van grondstoffen een complementaire functie vervulde voor een relatief<br />
hoogontwikkelde verwerkende nijverheid in het geürbaniseerde zuiden. Een en ander leverde deze<br />
streek bepaald geen windeieren op. De vraag blijft uiteraard on hoeverre deze Brabantse<br />
algemeenheden op Leende van toepassing waren.<br />
<br />
De kerktoren in Leende draagt de erenaam ‘Trots van Lind’. De kerk verleent aan het tamelijk goed<br />
intact gehouden dorpsplein extra cachet. Zoals geconstateerd staat de Sint Petrus Banden te boek<br />
als een laatgotisch bouwwerk. Met de laatgotiek wordt een stijlperiode aangeduid die ligt tussen de<br />
jaren 1350-1525. Volgens J. Coenen vergt dit begrip echter een nadere specificatie:<br />
<br />
‘Het beeld van de laatgotiek toont namelijk binnen onze landgrenzen door plaatselijke tradities, aanwezige<br />
bouwstoffen, bodemgesteldheid enz. een aantal regionale varianten die, naast overeenkomsten, elk hun eigen<br />
kenmerken hebben. Zo kan onderscheid worden gemaakt tussen Schelde -, Brabantse-, Nederrijnse -, Maaslandseen<br />
Kempensegotiek, van elk waarvan overigens het uitstralingsgebied verder reikt dan hun geografische benaming<br />
doet vermoeden. Binnen dit scala van laatgothische stijlvarianten behoort het kerkgebouw van de Sint Petrus Banden<br />
te Leende tot het z.g. Maaslandtype. Deze vorm van gotiek treft men aan in een betrekkelijk ruim gebied langs de<br />
beide oevers van de Maas, lopend vanaf ongeveer de streek Dinant - Namen tot aan Nijmegen. Volgens Timmers is<br />
de kerk te Leende de meest noordelijke en bovendien de meest gave Maaslandse kerk die zich nog in ons land<br />
bevindt. Anders ligt dit wat de toren betreft, die als een vertegenwoordiger van de Kempense gotiek kan worden<br />
gezien en zelfs naast die van Oirschot, Vught, Sint-Michielsgeltel, Hilvarenbeek en Asperen, tot de fraaiste<br />
Kempense torens kan worden gerekend.’<br />
<br />
Voor een uitweiding over interieur en exterieur zie de voetnoot genoemde artikel. Hierin ook veel<br />
afbeeldingen. In het heemkundeblad De Heemkronyk staan enkele uitstekende verhandelingen over<br />
de kerk, zoals over de bouwgeschiedenis A. Jansen, W. van Leeuwen, ‘Sint Petrus Banden te<br />
Leende -proeve van een bouwgeschiedenis, in: Heemkronijk (1978 of 1979), pag. 71-76.<br />
<br />
De toren<br />
De monumentale Kempense toren van de Sint Petrus Banden Kerk wordt geroemd om zijn<br />
karakteristieke bekroning, die tot in de verre omtrek de silhouet van Leende bepaalt. De toren dateert<br />
vermoedelijk uit de tweede helft van de 15e eeuw. De toren is ruim 38 meter hoog en gaat over in een<br />
achtkantige fraai gevormde spits met een appelvormige bekroning. Door de rijke behandeling van het<br />
metselwerk en door het toepassen van natuurstenen friezen en bogen, wordt het bakstenen deel van<br />
de toren sterk verlevendigd. Het bouwen van een toren was in de tweede helft van de 15e eeuw een<br />
immens karwei. Op 38 meter hoogte is de muurdikte van de toren nog 1,85 m. Bij berekening blijkt<br />
dat dan voor deze toren ruim 1 miljoen baksten en werden gebruikt.<br />
<br />
In de toren hangen twee<br />
klokken, na de torenbrand van 1699 gegoten door Alexis Julien, de ene met een diameter van 110<br />
cm. en een vers dat als aanhef heeft: "Den toorn stond in brand"...etc. Linden ca. 150-200 cm omtrek.<br />
In de registeromschrijving van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed staat deze kerk als volgt<br />
omschreven:<br />
R.K. Kerk van St. Petrusbanden. Gesticht voor 1285, in haar huidige vorm een laatgotische<br />
kruisbasiliek met ingebouwde toren en moderne aanbouw te weerszijden van het koor. Het koor, uit<br />
omstreeks 1400, omstreeks 1930 verhoogd. Het schip, met lager dwarspand, behoort tot de<br />
Maasgotiek, omstreeks 1450, met kruisribgewelven op zuilen met door plompebladeren versierde<br />
kapitelen. Prachtige toren, hersteld in 1884 en 1905 (Jos. Th. Cuypers), met ruime toepassing van<br />
natuursteen, overhoekse steunberen met spaarvelden, natuurstenen boogfriezen in de muurvlakken<br />
der geledingen van het torenmassief, uitgebouwde traptoren; hoge van vier- tot achtkant ingesnoerde<br />
spits, door een peer bekroond (na de brand van 1699 in 1714 gebouwd). Inventaris: hardstenen<br />
doopvont uit omstreeks 1500; eiken preekstoel, XVIIIe eeuw, met latere Evangelistenkoppen en een<br />
leuning uit omstreeks 1800; XVe eeuwse beelden van Catharina en Barbara; St. Annabeeld uit<br />
omstreeks 1750. Schilderij op paneel uit omstreeks 1700; wonderbare broodvermenigvuldiging. Orgel<br />
in neo-gotische kas, gebouwd door de mechelse orgelbouwer Loret in 1863. Gerestaureerd in 1889,<br />
1907 en 1937. Houten oxaal in neogotische trant met borstwering, gesteund door korbelen, die rusten<br />
op gekoppelde natuurstenen zuiltjes. In een neogotische kas een orgel met Hoofdwerk en<br />
Onderpositief, in 1863 gebouwd door F.B. Loret. In 1889, 1907 en 1987 gerestaureerd.<br />
<br />
Bron: Catalogus Cultuurhistorische Inventarisatie Heeze-Leende<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Eerste_parochiekerk_van_Leende,_Dorpstraat_50_LeendeEerste parochiekerk van Leende, Dorpstraat 50 Leende2013-03-12T15:11:09Z<p>Jeppejoppe: /* Eerste parochiekerk van Leende, Dorpstraat 50 Leende */</p>
<hr />
<div>= Eerste parochiekerk van Leende, Dorpstraat 50 Leende =<br />
<br />
CHW. Nr.: BP061-000882; RM. Nr: 23986<br />
<br />
De kerk van Leende was gewijd aan Sint-Petrus' Banden, had als rang “halve kerk” en als status “kerk”. Voor 1285 oefende de heer van Horne en Altena, dat is gewoon de heer van Heeze, dit recht<br />
uit.<br />
''Bijsterveld, A.J.A.. Laverend tussen Kerk en wereld. De pastoors in Noord-Brabant 1400 - 1570. Amsterdam, 1993. Bijlage 3, nr. 19 Heeze; Camps, 1979, nr, 413.''<br />
<br />
Terwijl de oudste kerk van Heeze midden in de open akkers stond, stond de oudste kerk van Leende die we kennen in de nederzetting aan de rand van de open akkers. Dit kan wijzen op een mindere ouderdom dan de kerk van Heeze, of op de aanwezigheid van een oudere kerk ergens in de akkers. Van het dertiende eeuwse of oudere kerkgebouw lijken sporen teruggevonden te zijn bij een restauratie<br />
uitgevoerd door Jos Cuypers in 1905. Toen bleek dat de fundering van de toren bestond uit gestort brikpuin, dat vermoedelijk afkomstig was van een voorafgaande kerk of toren. Ook doen bepaalde<br />
bouwkundige sporen in het koorgedeelte van de kerk vermoeden dat oudere bouwelementen van een<br />
reeds bestaande stenen koor van een eerder kerkgebouw aangepast zijn aan het schip van de<br />
nieuwe kerk. Voor die aanpassing zou ook het feit kunnen pleiten dat de as van het koor niet geheel<br />
in het verlengde ligt van het schip (ligt iets naar het noorden gedraaid).<br />
''Coenen, J.C.G.W.. De oprichting van de protestantse gemeente in Leende. Heemkronyk 24 (1985) 106 – 112. blz 73.''<br />
<br />
Het ziet er dus naar uit dat uit de dertiende eeuw door geleidelijke vervanging de laatmiddeleeuwse kerk gegroeid is.<br />
In een standaardoverzichtswerk over monumenten in Nederland staat de R.K. kerk St.-Petrus'<br />
Banden omschreven als een laatgotische driebeukige kruisbasiliek met ingebouwde westtoren en een<br />
door moderne kapellen geflankeerd koor. Het koor stamt uit omstreeks 1400. De kerk heeft een<br />
imposante westtoren die in het derde kwart van de 15e eeuw is gebouwd, met vier geledingen,<br />
overhoekse steunberen en een slanke ingesnoerde naaldspits met uivormige helm. De toren is een<br />
voorbeeld van Kempische gotiek en is rijk versierd met smalle, door natuurstenen driepassen<br />
afgesloten, spaarvelden die samen een horizontale band vormen. De derde geleding heeft aan de<br />
noord- en de zuidzijde een grote spitsboognis met natuurstenen maaswerk. Het schip en het lagere<br />
dwarsschip zijn of gelijktijdig of kort na de toren tot stand gekomen.<br />
''Kolman, C., B.O. Meierink, R. Stenvert. Monumenten in Nederland: Noord-Brabant. Zwolle, 1997. 243. 205''<br />
<br />
[[Bestand:Sint Petrus Banden met begraafplaats (oktober 2009.PNG]]<br />
<br />
De architect J.Th.J. Cuypers voerde de restauraties uit van de toren (1902-'05) en het dwarsschip<br />
(1916-' 17). Het dwarsschip werd verhoogd en kreeg stenen gewelven. Over het interieur van de kerk<br />
weet het standaardoverzichtswerk van monumenten in Nederland het volgende te vertellen:<br />
‘Het interieur is voorzien van kruisribgewelven met doorlopende langsribbe. De ronde kolommen van Maaslandse<br />
blauwsteen hebben kapitelen met plompebladeren. De detaillering van toren en interieur wijst op Limburgse<br />
(Maaslandse) invloeden, hetgeen begrijpelijk is gezien de connectie van Leende met het Land van Horn. De kerk<br />
bezit waardevolle 15de-eeuwse heiligenbeelden: een treurende Maria, een triomfkruis en een notenhouten beeldje<br />
van Maria met Kind (late 15de eeuw). De notenhouten beelden van St. Barbara en St. Catharina zijn omstreeks 1500<br />
gemaakt door de meester van de Heiligenbeelden van Leende, die vermoedelijk ook het beeld van Elisabeth van<br />
Hongarije heeft gemaakt. De polychromie van dit beeld werd omstreeks 1900 aangebracht bij een restauratie door<br />
het atelier van Cuypers en Stoltzenberg. De preekstoel met bewerkte boogpanelen is 17de-eeuws. Het orgel werd in<br />
1860 vervaardigd door F.B. Loret te Mechelen en de orgelkast stamt uit omstreeks 1910. <br />
''Kolman, C., B.O. Meierink, R. Stenvert. Monumenten in Nederland: Noord-Brabant. Zwolle, 1997. blz 243.''<br />
<br />
Streekhistoricus J. Coenen noemt de grootte van de kerk en de monumentaliteit van haar toren<br />
opvallend, aangezien Leende in die tijd nog maar zeer weinig inwoners telde. Zo waren er in 1512 in<br />
Leende 171 "haardsteden". Leende moet in die dagen dan ook betrekkelijk welvarend zijn geweest.<br />
''Coenen, J.C.G.W.. De oprichting van de protestantse gemeente in Leende. Heemkronyk 24 (1985)106 – 112. blz 74.''<br />
<br />
In de eerste helft van de 16e eeuw had Leende een inwonertal dat daarna pas in de 20e eeuw<br />
overschreden werd. Deze gedachte wordt geschraagd door recent onderzoek waaruit naar voren<br />
komt dat in de Late Middeleeuwen en het begin van de Nieuwe Tijd een substantieel deel van de<br />
verhandelbare agrarische productie uit het noorden van het hertogdom Brabant zijn weg vond naar de<br />
Zuid-Brabantse steden. In het bijzonder wol, maar ook vlas, haver, levend rundvee, paarden en<br />
onbewerkte huiden. In deze visie is er sprake van een geïntegreerde Brabantse economie waarbij het<br />
rurale noorden als leverancier van grondstoffen een complementaire functie vervulde voor een relatief<br />
hoogontwikkelde verwerkende nijverheid in het geürbaniseerde zuiden. Een en ander leverde deze<br />
streek bepaald geen windeieren op. De vraag blijft uiteraard on hoeverre deze Brabantse<br />
algemeenheden op Leende van toepassing waren.<br />
''Uytven, R. e.a. (red.). Geschiedenis van Brabant van het hertogdom tot heden. Zwolle (Waanders), 2004. blz 116.''<br />
<br />
De kerktoren in Leende draagt de erenaam ‘Trots van Lind’. De kerk verleent aan het tamelijk goed<br />
intact gehouden dorpsplein extra cachet. Zoals geconstateerd staat de Sint Petrus Banden te boek<br />
als een laatgotisch bouwwerk. Met de laatgotiek wordt een stijlperiode aangeduid die ligt tussen de<br />
jaren 1350-1525. Volgens J. Coenen vergt dit begrip echter een nadere specificatie:<br />
<br />
‘Het beeld van de laatgotiek toont namelijk binnen onze landgrenzen door plaatselijke tradities, aanwezige<br />
bouwstoffen, bodemgesteldheid enz. een aantal regionale varianten die, naast overeenkomsten, elk hun eigen<br />
kenmerken hebben. Zo kan onderscheid worden gemaakt tussen Schelde -, Brabantse-, Nederrijnse -, Maaslandseen<br />
Kempensegotiek, van elk waarvan overigens het uitstralingsgebied verder reikt dan hun geografische benaming<br />
doet vermoeden. Binnen dit scala van laatgothische stijlvarianten behoort het kerkgebouw van de Sint Petrus Banden<br />
te Leende tot het z.g. Maaslandtype. Deze vorm van gotiek treft men aan in een betrekkelijk ruim gebied langs de<br />
beide oevers van de Maas, lopend vanaf ongeveer de streek Dinant - Namen tot aan Nijmegen. Volgens Timmers is<br />
de kerk te Leende de meest noordelijke en bovendien de meest gave Maaslandse kerk die zich nog in ons land<br />
bevindt. Anders ligt dit wat de toren betreft, die als een vertegenwoordiger van de Kempense gotiek kan worden<br />
gezien en zelfs naast die van Oirschot, Vught, Sint-Michielsgeltel, Hilvarenbeek en Asperen, tot de fraaiste<br />
Kempense torens kan worden gerekend.’<br />
''Coenen, J.C.G.W.. De oprichting van de protestantse gemeente in Leende. Heemkronyk 24 (1985)106 – 112. blz 74.''<br />
<br />
Voor een uitweiding over interieur en exterieur zie de voetnoot genoemde artikel. Hierin ook veel<br />
afbeeldingen. In het heemkundeblad De Heemkronyk staan enkele uitstekende verhandelingen over<br />
de kerk, zoals over de bouwgeschiedenis A. Jansen, W. van Leeuwen, ‘Sint Petrus Banden te<br />
Leende -proeve van een bouwgeschiedenis, in: Heemkronijk (1978 of 1979), pag. 71-76.<br />
<br />
De toren<br />
De monumentale Kempense toren van de Sint Petrus Banden Kerk wordt geroemd om zijn<br />
karakteristieke bekroning, die tot in de verre omtrek de silhouet van Leende bepaalt. De toren dateert<br />
vermoedelijk uit de tweede helft van de 15e eeuw. De toren is ruim 38 meter hoog en gaat over in een<br />
achtkantige fraai gevormde spits met een appelvormige bekroning. Door de rijke behandeling van het<br />
metselwerk en door het toepassen van natuurstenen friezen en bogen, wordt het bakstenen deel van<br />
de toren sterk verlevendigd. Het bouwen van een toren was in de tweede helft van de 15e eeuw een<br />
immens karwei. Op 38 meter hoogte is de muurdikte van de toren nog 1,85 m. Bij berekening blijkt<br />
dat dan voor deze toren ruim 1 miljoen baksten en werden gebruikt.<br />
''Coenen, J.C.G.W.. De oprichting van de protestantse gemeente in Leende. Heemkronyk 24 (1985)106 – 112. blz 74, 79 – 80.''<br />
<br />
In de toren hangen twee<br />
klokken, na de torenbrand van 1699 gegoten door Alexis Julien, de ene met een diameter van 110<br />
cm. en een vers dat als aanhef heeft: "Den toorn stond in brand"...etc. Linden ca. 150-200 cm omtrek.<br />
In de registeromschrijving van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed staat deze kerk als volgt<br />
omschreven:<br />
R.K. Kerk van St. Petrusbanden. Gesticht voor 1285, in haar huidige vorm een laatgotische<br />
kruisbasiliek met ingebouwde toren en moderne aanbouw te weerszijden van het koor. Het koor, uit<br />
omstreeks 1400, omstreeks 1930 verhoogd. Het schip, met lager dwarspand, behoort tot de<br />
Maasgotiek, omstreeks 1450, met kruisribgewelven op zuilen met door plompebladeren versierde<br />
kapitelen. Prachtige toren, hersteld in 1884 en 1905 (Jos. Th. Cuypers), met ruime toepassing van<br />
natuursteen, overhoekse steunberen met spaarvelden, natuurstenen boogfriezen in de muurvlakken<br />
der geledingen van het torenmassief, uitgebouwde traptoren; hoge van vier- tot achtkant ingesnoerde<br />
spits, door een peer bekroond (na de brand van 1699 in 1714 gebouwd). Inventaris: hardstenen<br />
doopvont uit omstreeks 1500; eiken preekstoel, XVIIIe eeuw, met latere Evangelistenkoppen en een<br />
leuning uit omstreeks 1800; XVe eeuwse beelden van Catharina en Barbara; St. Annabeeld uit<br />
omstreeks 1750. Schilderij op paneel uit omstreeks 1700; wonderbare broodvermenigvuldiging. Orgel<br />
in neo-gotische kas, gebouwd door de mechelse orgelbouwer Loret in 1863. Gerestaureerd in 1889,<br />
1907 en 1937. Houten oxaal in neogotische trant met borstwering, gesteund door korbelen, die rusten<br />
op gekoppelde natuurstenen zuiltjes. In een neogotische kas een orgel met Hoofdwerk en<br />
Onderpositief, in 1863 gebouwd door F.B. Loret. In 1889, 1907 en 1987 gerestaureerd.<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=R.K._Pastorie_Leende,_Dorpstraat_48_LeendeR.K. Pastorie Leende, Dorpstraat 48 Leende2013-03-12T15:10:45Z<p>Jeppejoppe: /* R.K. Pastorie Leende, Dorpstraat 48 Leende */</p>
<hr />
<div>= R.K. Pastorie Leende, Dorpstraat 48 Leende =<br />
<br />
CHW. Nr.: BP061-000881. <br />
<br />
In de registeromschrijving van de Rijksdienst voor het Cultureel Erfgoed<br />
(RCE) staat deze pastorie als volgt omschreven: RM. Nr. 522682<br />
<br />
Aan de noordelijke zijde van de als rijksmonument beschermde R.K. kerk van St. Petrus Banden<br />
staat de blokvormige R.K. Pastorie, waarschijnlijk daterende uit omstreeks 1860 en gebouwd in<br />
neoclassicistische stijl. In 1979-1980 is het aan de noordelijke zijde aangebouwde koetshuis<br />
geamoveerd ten behoeve van een moderne aanbouw.<br />
De tweelaags pastorie heeft een rechthoekige plattegrond en wordt gedekt door een afgeplat<br />
schilddak met lei in Maasdekking. Op het plat staan een viertal schoorstenen in carré-opstelling.<br />
De gevels zijn opgetrokken in handvorm baksteen en worden bekroond door een kroonlijst,<br />
bestaande uit een fries met geprofileerde houten blokgoot. De symmetrische voorgevel is naar de aan<br />
de oostelijke zijde van het huis gelegen Dorpstraat gericht en telt vijf vensterassen. De plint en de<br />
doorlopende cordonlijst zijn gepleisterd. Op de begane grond zijn achtruits schuifvensters toegepast,<br />
op de verdieping zesruits schuifvensters. De centraal in de gevel geplaatste paneeldeur met<br />
bovenlicht met glas-in-loodpanelen heeft een pilasteromlijsting met kroonlijst op consoles. In de<br />
overigens blinde zuidelijke zijgevel is op de verdieping een zesruits schuifvenster. De noordelijke<br />
zijgevel is, buiten de aanbouw uit ca. 1980, geheel blind. In de achtergevel openslaande deuren en<br />
op de verdieping vijf zesruits schuifvensters met hardstenen dorpels. De voortuin wordt van de<br />
openbare weg gescheiden door een smeedijzeren hekwerk met gietijzeren kolommen. De muur rond<br />
de diepe achtertuin is omstreeks 1980 vernieuwd.<br />
<br />
''Registeromschrijving RCE.''<br />
<br />
Waardering<br />
De pastorie is van algemeen belang. Zij heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van<br />
de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens van belang voor de typologische<br />
ontwikkeling van de pastorie. Zij heeft architectuurhistorische waarde vanwege de sobere maar<br />
evenwichtige stijl en de detaillering. Het gebouw heeft ensemblewaarden vanwege de bijzondere<br />
betekenis door de situering naast de kerk, en is daarmee tevens nauw verbonden met de<br />
ontwikkeling van het dorp.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Langgevelboerderij_Zaalstraat_6_LeendeLanggevelboerderij Zaalstraat 6 Leende2013-03-12T15:10:27Z<p>Jeppejoppe: /* Langgevelboerderij Zaalstraat 6 Leende */</p>
<hr />
<div>= Langgevelboerderij Zaalstraat 6 Leende =<br />
<br />
Langgevelboerderij annex brouwerij uit XVIII-XIXd, opgetrokken in Ambachtelijk-traditionele<br />
bouwtrant. Het pand ligt aan een driehoekig dorpspleintje tegenover een inmiddels vervangen<br />
veelarmige linde.<br />
De eenlaagse langgevelboerderij van het dwarsdeeltype op rechthoekige plattegrond heeft een iets<br />
lagere haakse aanbouw. Het pand is opgetrokken uit handgevormde veldbrandsteen van<br />
verschillende formaten in wild verband. Het samengestelde rieten zadeldak met wolfseinde heeft<br />
brede stroken met rode Muldenpannen. Op de scheiding van woon- en bedrijfsgedeelte staat een<br />
gemetselde schoorsteen op de nok. De lange voorgevel is boven een gepleisterde plint vernieuwd in<br />
XIXd. Voordeur uit kraaldelen met ruitje en gedeeld bovenlicht onder segmentboog. Aan weerszijden<br />
een venster met schuifraam en gedeeld bovenlicht eveneens onder segmentboog. Ter hoogte van het<br />
bedrijfsgedeelte een staldeur in een grotere dichtgezette muuropening met onder de dakrand een<br />
eiken latei met ventilatiestrook. Voorts een tweeruits venstertje, een grote dubbele deeldeur tussen<br />
getoogde zesruits stalramen uit beton en een staldeur. De korte linker zijmuur uit veldbrandsteen<br />
vertoont de oudste sporen. Uiterst rechts een getralied keldervenster onder een halfcirkelvormige<br />
ontlastingsboog van koppen en een verdiepte boogtrommel. Daarboven een opkamervenster met<br />
houten kloosterkozijn, zesruits bovenlicht en luik met gesmeed leliegeheng daaronder. Rollagen<br />
boven en onder. In het midden een groot nieuw venster, links een zesruits draairaam met rollaag. Op<br />
zolderniveau twee vensters met kruisroedenraam. Het linker deel van de gevel is later verhoogd.<br />
Vlechtingen en staafankers. De korte rechter gevel die overgaat in de haakse aanbouw onder<br />
zadeldak met rode muldenpannen is rond 1950 geheel nieuw opgetrokken in machinale steen in<br />
kruisverband. Grote dubbele deur en grote schuifdeur, acht getoogde zesruits stalramen uit beton.<br />
Zijgevel met puntgevel van golfplaat en ventilatieopening.<br />
Inwendig is de oorspronkelijke indeling grotendeels bewaard gebleven. Ankerbalkgebint.<br />
<br />
Waardering<br />
De langgevelboerderij uit XVIII-XIXd is van algemeen belang. Het pand heeft cultuurhistorische<br />
waarde als voorbeeld van een langgevelboerderij annex plattelandsbrouwerij. Het pand heeft<br />
architectuurhistorische waarde vanwege de in- en uitwendig gaaf behouden hoofdstructuur en het<br />
traditionele materiaalgebruik alsmede vanwege onderdelen van het interieur. Het is<br />
straatbeeldbepalend. MIPCODE BP061-000934<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Kerkhof_13_HeezeKerkhof 13 Heeze2013-03-12T15:10:05Z<p>Jeppejoppe: /* Kerkhof 13 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Kerkhof 13 Heeze =<br />
<br />
Boerderij<br />
1850<br />
RM. Nr. 522679<br />
<br />
Langgevelboerderij met dwarsdeel gebouwd in ambachtelijk-traditionele stijl in de tweede helft van de<br />
19de eeuw. Rechthoekige plattegrond met de lange gevel aan het Kerkhof. Erf met boerenhof en<br />
hoogstamboomgaard, gedeeltelijk omzoomd door beukenhaag.<br />
<br />
[[Bestand:Kerkhof 13 (augustus 2011) Heeze.PNG]]<br />
<br />
De boerderij heeft een bouwlaag onder wolfdak, gedekt met riet en een voet van verbeterde grijs-rood<br />
genuanceerde Hollandse pannen. Het woongedeelte van de boerderij bestaat uit twee traveeën: de<br />
voordeur en venster. In de westelijke kopgevel het venster van de opkamer en woonkamer. De ramen<br />
zijn voorzien van zesruits-schuifvensters met luiken.<br />
Het bedrijfsgedeelte heeft grote deeldeuren en lage potstaldeuren. Het opgaande werk bestaat uit<br />
rood genuanceerde, handgevormde baksteen gemetseld in kruisverband met onder de dakrand een<br />
tandlijst en cementen plint. Het interieur is grotendeels authentiek en heeft onder andere het<br />
oorspronkelijke gebint en de kelder met opkamer behouden. Boven de oorspronkelijke potstal de<br />
tasruimte<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Overwegwachtershuis,_Leenderweg_1_HeezeOverwegwachtershuis, Leenderweg 1 Heeze2013-03-12T15:09:39Z<p>Jeppejoppe: /* Overwegwachtershuis, Leenderweg 1 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Overwegwachtershuis, Leenderweg 1 Heeze =<br />
<br />
Overwegwachtershuis 1913<br />
<br />
Aanduiding: C, nr. 3931<br />
<br />
RM. Nr. 522681<br />
<br />
Dienstwoning voor baanwachter uit 1913 naar ontwerp van architect ir. G.W.van Heukelom. In het<br />
baanvak Eindhoven-Weert van de Nederlandse Spoorwegen werd in 1912, aan de zuidkant van de<br />
spoorwegovergang Leenderweg-Oude Stationsstraat, het eilandstation Heeze gebouwd met drie<br />
dienstwoningen. Dit station werd in 1977 afgebroken en vervangen door een nieuw meer noordelijk<br />
gelegen complex. De drie dienstwoningen liggen aan deze spoorwegovergang. Twee aan de<br />
oostkant, waarvan het meest noordelijke het stationschefhuis is. Het derde aan de westkant is het<br />
baanwachtershuis.<br />
<br />
Het baanwachtershuis heeft een bouwlaag met een overstekend zadeldak tussen houten windveren<br />
gedekt met kruispannen. Het huis heeft een rechthoekige plattegrond, liggend parallel aan de<br />
spoorlijn, met aan de zuidkant een kleine uitbouw onder het zuidelijke dakschild. Het opgaande werk<br />
bestaat uit machinale baksteen gemetseld in halfsteensverband met doorlopende rollagen. De<br />
muuropeningen zijn voorzien van een hanenkam. Topgevels met vlechtwerk. Gesneden gootklossen.<br />
Op het erf een vierkante drinkwaterput.<br />
<br />
'''Waardering'''<br />
De baanwachterswoning is van algemeen belang. Het pand heeft cultuurhistorisch belang als<br />
bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van de spoorwegen in het zuiden van Nederland en als<br />
voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de spoorwegwoningen. Het heeft<br />
architectuurhistorisch belang door de sobere vormentaal en is tevens van belang voor het oeuvre van<br />
de architect Van Heukelom. Het is het laatste baanwachtershuis in het lijnvak Eindhoven-Weert.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Boerderij_De_Biesvelden,_Strabrecht_4_HeezeBoerderij De Biesvelden, Strabrecht 4 Heeze2013-03-12T15:09:15Z<p>Jeppejoppe: /* Boerderij De Biesvelden, Strabrecht 4 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Boerderij De Biesvelden, Strabrecht 4 Heeze =<br />
<br />
Boerderij van het Kempische langgeveltype, met stenen schuur.<br />
RM. Nr: 21293<br />
Aanduiding: F, nr. 4383<br />
<br />
Veel van de boerderijen in het oorspronkelijk agrarische dorp Heeze zijn verdwenen of kregen een<br />
andere bestemming. Volgens de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed hebben we hier te maken met<br />
een langgevelboerderij, volgens een recent overzichtswerk voor monumenten in Nederland betreft<br />
Strabrecht 4 een kortgevelboerderij: ‘boerderij is de kortgevelboerderij Strabrecht 4 – 4A, heeft de in<br />
afwijkende kleur baksteen uitgevoerde datering '1695'''.(Kolman, C., B.O. Meierink, R. Stenvert. Monumenten in Nederland: Noord-Brabant. Zwolle, 1997. blz 189.)''<br />
<br />
De boerderij De Biesvelden is het oudste bouwwerk van Heeze. De ingemetselde symbolen in de<br />
voorgevel zijn wit geverfd. De twee ruitvormige runentekens onder de nok wilden zeggen dat de<br />
bewoner eigenaar is van de hoeve en niet onderhorig aan een heer. Het kruisteken gaf aan dat hij en zijn gezin christen waren.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Oude_Stationsstraat_24_HeezeOude Stationsstraat 24 Heeze2013-03-12T15:08:32Z<p>Jeppejoppe: /* Oude Stationsstraat 24 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Oude Stationsstraat 24 Heeze =<br />
<br />
1913<br />
stationschefhuis<br />
Aanduiding: F, nr. 4956<br />
RM. Nr. 522680<br />
<br />
Dienstwoning van de stationschef uit 1913 naar ontwerp van architect ir. G.W.van Heukelom. In het<br />
baanvak Eindhoven-Weert van de Nederlandse Spoorwegen werd in 1912, nu aan de zuidkant van<br />
de spoorwegovergang Leenderweg-Oude Stationsstraat, het eilandstation Heeze gebouwd met drie<br />
dienstwoningen. Dit station werd in 1977 afgebroken en vervangen door een nieuw meer noordelijk<br />
gelegen complex. De drie dienstwoningen liggen aan deze spoorwegovergang. Twee aan de<br />
oostkant, waarvan het meest noordelijke het stationschefhuis is. Het derde aan de westkant is het<br />
overwegwachtershuis.<br />
<br />
Het stationschefhuis heeft een bouwlaag met een tentdak. Het is gedekt met rode kruispannen. Het<br />
huis meet tien bij tien meter. Het ligt parallel aan de spoorlijn. De voor- of zuidgevel ligt aan de kant<br />
van de Oude Stationsstraat. De symmetrische gevels bestaan uit drie traveeën. De voor- en<br />
achtergevel met de deur in het midden. Het opgaande werk bestaat uit machinale baksteen<br />
gemetseld in halfsteensverband met doorlopende rollagen en een plint in kruisverband.<br />
Het huis heeft een rondomlopende kroonlijst met een goot op gesneden klossen. In elk dakvlak een<br />
houten kapel met in het midden een gebogen fronton.<br />
De muuropeningen met vierkante aanzetstenen van hardsteen en eenvoudige schuifvensters<br />
oorspronkelijk voorzien van onderluiken. De indeling is grotendeels ongewijzigd gebleven met een Lvormige<br />
gang, waartussen keuken en kelder liggen. Aangebouwd een houten washok onder plat dak.<br />
Verder op het erf een houten schuur onder zadeldak met houten windveren gedekt met rode en<br />
blauwe kruispannen. Het opgaande werk van washok en schuur bestaat uit regelwerk bekleed met<br />
rabatdelen. Aan de straat en spoorlijn een ligusterhaag als erfscheiding.<br />
<br />
Waardering<br />
De dienstwoning van de stationschef is van algemeen belang. Het pand heeft cultuurhistorisch belang<br />
als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van de spoorwegen in het zuiden van Nederland en als<br />
voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de spoorwegwoningen. Het heeft<br />
architectuurhistorisch belang door de sobere vormentaal en is tevens van belang voor het oeuvre van<br />
de architect Van Heukelom. Het is gaaf bewaard gebleven.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Tweede_parochiekerk_van_HeezeTweede parochiekerk van Heeze2013-03-12T15:07:46Z<p>Jeppejoppe: </p>
<hr />
<div>= Tweede parochiekerk van Heeze =<br />
<br />
Zie ook: <br />
[[Eerste parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 H]]<br />
&<br />
[[Derde parochiekerk van Heeze]]<br />
<br />
In 1833 werd een nieuwe waterstaatskerk ingezegend, waarvan Stephanus Gast bouwpastoor was.<br />
De kerk stond vlak naast de schuurkerk van Heeze. De stenen van de oude kerk (zie 5.26.1.1)<br />
werden gebruikt voor het fundament. In 1853 kreeg dit gebouw een nieuwe toren. Deze kerk werd in<br />
1933 gesloopt, nadat zij bijna een eeuw dienst had gedaan. De kerk was gebouwd in de neoclassicistische<br />
stijl naar het voorbeeld van ontwerpen van ingenieurs van Waterstaat. In de<br />
volksmond noemde men dit soort kerken daarom Waterstaatskerken.331 Van Leeuwen nuanceert<br />
deze karakterisering en merkt op dat deze kerken weI "waterstaatskerken" genoemd worden, maar<br />
dat deze term om diverse redenen minder juist is. De "waterstaatskerken" vertonen namelijk<br />
uiteenlopende stijlvormen: een aantal kan nadrukkelijk neoklassicistisch genoemd worden (Erp, Aarle<br />
- Rixtel ), een aantal doet neogotisch aan (Schijndel, Stratum, Berghem, de beide laatste intussen<br />
vervangen) en een groot aantal vertoont een mengeling van traditionele en neoklassicistische<br />
vormen. Dit laatste is in Heeze het geval: uitwendig heeft deze enigszins het karakter van een grote<br />
schuurkerk, inwendig overheersende neoklassicistische details. Veel van de "waterstaatskerken"<br />
werden ook niet door ambtenaren van de waterstaat gebouwd, maar door onafhankelijke<br />
architekten.332<br />
Het gebouw dat in 1853 zijn definitieve vorm gekregen had, domineerde meer dan de oudere<br />
schuurkerk het dorpbeeld ter plaatse. Het was een eenvoudige baksteenbouw van zes gewelfvakken<br />
en drie beuken (voor meer details zie voetnoot). Tot 1933 vertoonde de kerk het beeld van de<br />
typische vroeg negentiende eeuwse kerk, dat nu echter een grote zeldzaamheidswaarde heeft<br />
gekregen. Voor de Heezer kerk is de herwaardering van de zo verguisde "waterstaatskerken" te laat<br />
gekomen, de nieuwe kerk van Heeze is echter een waardige opvolger geworden.333<br />
In 1844 werd de Waterstaatskerk verrijkt met een kruisweg, die geschilderd werd door de<br />
Eindhovense kunstschilder Lambert van de Wildenberg. In 1894 wordt een nieuwe kruisweg geplaatst<br />
van J.J.H. Lucker van het atelier Stolenberg te Roermond.<br />
<br />
<br />
[[Bestand: Tweede_parochiekerk_van_Heeze.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Derde_parochiekerk_van_Heeze,_Jan_Deckersstraat_24_HeezeDerde parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 Heeze2013-03-12T15:07:34Z<p>Jeppejoppe: /* Derde parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Derde parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 Heeze =<br />
<br />
Zie ook: <br />
[[Eerste parochiekerk van Heeze]]<br />
&<br />
[[Tweede parochiekerk van Heeze]]<br />
<br />
De huidige R.K. Kerk werd in de jaren 1932-33 gebouwd, min of meer naast de tweede parochiekerk.<br />
De R.K. Kerk te Heeze is toegewijd aan de H. Martinus van Tours en gebouwd naar een ontwerp uit<br />
1932 in traditionalistische vormentaal van architect H. Valk uit 's-Hertogenbosch met onder andere<br />
streekeigen stijlkenmerken van de Kempense gotiek. De kerk, die een grondplan heeft van ca. 27<br />
meter in het vierkant, is niet georiënteerd. Het altaar ligt op het noorden. Aan de noordoostkant van<br />
de kerk ligt aansluitend tussen kerk en pastorie de sacristie. In het oorspronkelijke ontwerp was de<br />
plaats van de sacristie aan de noodwestkant van de kerk gesitueerd. Bij de uitvoering werd een<br />
andere locatie gekozen, waardoor de oude mammoetboom in de pastorietuin gespaard is gebleven.<br />
Bouwpastoor was Deken C.W.J. de Bruyn. De bouwsom beliep f 140.344,00. De kerk werd<br />
ingezegend door Mgr. Diepen. De eerste steen werd gelegd op 6 augustus 1932. De pastorie uit 1920<br />
ligt naast de kerk en is iets ouder.<br />
Architect Valk maakte gebruik van grote "oud" aandoende stenen, met het karakter van een<br />
middeleeuwse handvorm. Het streven was een schilderachtige en middeleeuws ogende detaillering,<br />
wat bereikt werd door zware steunberen, spitsboogramen en bewust ruw gehouden voegen. Valk<br />
sloot daarmee aan bij de traditionele baksteenbouwkunst van de middeleeuwen in Brabant, Holland ,<br />
Groningen, Friesland en Drente. Dergelijke kerken lijken eeuwenoud en "vergroeid" met haar<br />
omgeving. Het gebouw bestaat uit een zware toren, een vijfbeukig schip, een laag dwarsschip met<br />
een hoge vieringlantaarn en tenslotte een laag, driezijdig gesloten koor. Er gaat een fascinerend<br />
verhaal schuil achter deze kerk, een verhaal van de toenmalige tijdsgeest:<br />
‘Dit geldt bij uitstek voor de kerkelijke bouwkunst die voor de architect Dominikus Bohm een uitdrukking moet zijn van<br />
geloof, en daardoor de mens verheft tot religieus leven. Nieuwe kerken moeten christo-centrisch zijn: symbool en<br />
uitdrukking van het liturgisch offer van de Christus (…) H. W. Valk is in Nederland een der vurigste verdedigers van '<br />
de christo-centrische gedachte. Het kerkgebouw moet "een bepaalde gemoedsaandoening, een zielsbewegen"<br />
teweeg brengen, het moet een "bidkerk" zijn, het moet "op de knieën drukken" (…) Zo is H.W. Valks kerk te Heeze<br />
niet zomaar een dorpskerk met een eigenaardige plattegrond en vormgeving, maar een nieuw kerktype dat voor de<br />
architect het antwoord was op de problemen van zijn tijd. De architect zag voor zichzelf de taak de gelovigen te<br />
beïnvloeden en op hoger plan te brengen. Een op de juiste manier gebouwde kerk, met alle kenmerken van een<br />
intiem huis, zou zorgen dat zij zich in het hart van hun dorp thuis voelden. Het gebouw zou een nieuwe religieuze<br />
beleving van het lijden van de Christus voortbrengen, die uiteindelijk zeker moest leiden tot een homogene<br />
gemeenschap op katholieke grondslag.’334<br />
Het gebouw moest het ideaalbeeld van de Brabantse plattelandsgemeente uitdragen, volgens de<br />
architect bron voor alle cultuur. De Christocentrische kerk moest door de toepassing van<br />
opklimmende klooster- en graatgewelven, brede scheibogen en verlichting uit een koorlantaarn de<br />
aandacht van de gelovigen naar het altaar trekken.335<br />
334 Van Leeuwen, 1982.<br />
335 Michels, 1993, 126.<br />
202<br />
Het interieur is geheel in schoon metselwerk uitgevoerd. De centraliserende werking van het interieur<br />
- kenmerkend voor de zogeheten christocentrische kerken van Valk - werd bereikt door toepassing<br />
van een ondiep koor en een breed middenschip met brede, twee zijbeuktraveeen omvattende,<br />
scheibogen. De gebrandschilderde apostelramen (1873) zijn van J. Stroucken en de kruiswegstaties<br />
(1894) van J.H. Lucker.336<br />
Afbeelding: Martinuskerk (juli 2011)<br />
Hieronder volgt de uitgebreide en gedetailleerde omschrijving van de Rijksdienst voor Cultureel<br />
Erfgoed:<br />
De kerk is een vijfbeukige kruiskerk met hogere vieringlantaarn, lage absis met driezijdige sluiting van<br />
koor en laag transept, het geheel onder zadeldaken. De zijbeuken hebben lessenaarsdaken. De<br />
vieringlantaarn is bekroond door een vierzijdig angelustorentje met luidklok. Rondom het koor<br />
nevenruimten en verbindingsgang met pastorie. Aan de zuidkant van de kerk een vierkante toren met<br />
overhoeks geplaatst torendak, gelijkend op de romaanse Rijnlandse torenbekroningen. De toren heeft<br />
een uurwerk en luidklokken, die niet van waarde zijn vanuit het oogpunt van monumentenzorg. Aan<br />
oost- en westkant van de toren een vierkante kapel eveneens onder lessenaarsdaken. De<br />
hoofdingang van de kerk is rondbogig. Drie rijzige blindnissen met vorktraceringen geleden de<br />
hoofdgevel. De topgevels hebben een klimmend boogfries. De kerk en sacristie zijn zowel in- als<br />
uitwendig opgetrokken uit handgevormde kloostermoppen gemetseld in verschoven kettingverband.<br />
Dit geldt ook voor de schansmuur met ezelsrug aan de straat. Het midden- en zijschip heeft aan de<br />
buitenkant zware steunberen met afzaten. Al het muurwerk is rijkelijk voorzien van tufsteen, onder<br />
andere de zuilen in de kerk. De met leien bedekte daken liggen opgesloten tussen gemetselde<br />
bekroonde tuitgevels, die afgewerkt zijn met vlechtwerk.<br />
De kerk heeft inwendig schoon metselwerk. Door het brede middenschip en het ondiepe koor met<br />
transeptarmen ontstaat een centraliserende werking naar het onder de lichte vieringlangtaarn<br />
geplaatste altaar. Hiermee verwijst de kerk naar de experimenten van de architect en zijn tijdgenoten<br />
met het christocentrische plattegrondtype. De opstand van het schip is tweedelig: boven de brede<br />
scheibogen op natuurstenen zuilen met een achtzijdig basement en een ronde schacht bevinden zich<br />
kleine lichtbeukvensters. Inwendig heeft het schip drie vierkante gewelfvakken, de brede scheibogen<br />
omvatten telkens twee zijbeukvakken. Door het systeem van overwelving met in baksteen<br />
uitgevoerde klimmende kloostergewelven in de zijbeuken en graatgewelven in het schip kon met een<br />
minimaal aantal kolommen worden volstaan. De buitenste vakken van de zijbeuken fungeren als<br />
loopgangen. Aan de koorzijde sluiten zijkapellen aan op de transepten.<br />
De muuropeningen van de kerk zijn voorzien van tudorbogen en gemetselde vorktraceringen met<br />
336 Kolman e.a., 1997, 188.<br />
203<br />
gekleurde glas-in-lood vensters gedeeltelijk uitgevoerd in figuratief- en gedeeltelijk in blank werk. De<br />
kerk heeft een waardevol interieur. Hierin bevinden zich gebrandschilderde ramen uit 1873 afkomstig<br />
uit de voormalige Waterstaatskerk met afbeeldingen van de H.H. apostelen: Thaddeus,<br />
Bartholomeus, Philippus, Thomas, Jacobus de Meerdere, Petrus, Paulus, Andreas, Johannes,<br />
Jacobus de Mindere, Mattheus, Simon en H.H. Nicasius, Martinus, Leonardus van Veghel. Nicasius is<br />
geboren in het buurtschap Kreil te Heeze. Deze heilige, die een van de martelaren van Gorcum was,<br />
wordt in Heeze speciaal vereerd. De geschilderde kruiswegstaties uit 1894 van Lucker sr. afkomstig<br />
uit het atelier Stoltzenberg, en de twee biechtstoelen zijn eveneens afkomstig uit de vorige kerk.<br />
De muurschilderingen in de H. Maria- en St. Jobskapel zijn gemaakt door Pieter Geraerdts in 1953.<br />
Een tiental houten al of niet gepolychromeerde beelden voorstellende: H. Anna te Drieën (XV-XVI);<br />
Pietà (XVIa); H. Johan de Doper (ca.1800); H. Anna met H. Maria (XVIII); H. Nicacius (XIX); H.<br />
Mariabeeld met kind en H. Jozef en H. Alphonsus de Ligori (1844) van beeldhouwer Van der Heijden<br />
uit Den Bosch.; H. Carolus Borromeus (XIX). Verder bevinden zich in de kerk zestiende-eeuwse<br />
paramenten.337<br />
Waardering RCE.<br />
De kerk is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking<br />
van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens van belang als voorbeeld van de<br />
typologische ontwikkeling van de christocentrische volkskerk in het Interbellum. Het gebouw heeft<br />
architectuurhistorisch belang door de stijl en de detaillering in in baksteen uitgevoerde historiserende<br />
vormentaal en is van kunsthistorisch belang door de interieuronderdelen. Het gebouw is tevens van<br />
belang als voorbeeld van het oeuvre van de architect Valk, die er experimenteerde met zijn<br />
christocentrische kerktype en tevens de overgang bewerkte van expressionistische naar meer<br />
historiserende neomiddeleeuwse vormentaal. Het gebouw heeft ensemblewaarden vanwege de<br />
situering, verbonden met de ontwikkeling van het kerkdorp. Het is van belang vanwege de<br />
architectuurhistorische, bouwtechnische en typologische zeldzaamheid.<br />
De RCE geeft ook een duiding van het complex kerk en pastorie, ofwel een ensemble:<br />
Het complex van de R.K. Kerk H. Martinus bestaat uit de driebeukige kruiskerk met toren uit 1932 in<br />
traditionele opzet met "streekeigen" vormen van architect H. Valk uit 's-Hertogenbosch (onderdeel I)<br />
en de pastorie uit 1920 met stijlinvloeden van de Neogotiek van architect W. te Riele uit Utrecht<br />
(onderdeel II). RM. Nr. 522675.<br />
Waardering volgens de Cultuurhistorische Waardenkaart Noord-Brabant:<br />
Het complex bestaande uit kerk en pastorie is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch<br />
belang als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens<br />
van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de christocentrische volkskerk in het<br />
Interbellum. Het heeft architectuurhistorisch belang door de stijl en en is van belang als voorbeeld van<br />
het oeuvre van de respectievelijke architecten. Het heeft ensemblewaarden vanwege de bijzondere<br />
situering, verbonden met de ontwikkeling van Heeze als kerkdorp. <br />
<br />
CHW. Nr.: BP047-001528.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Woonhuis,_Kapelstraat_120_HeezeWoonhuis, Kapelstraat 120 Heeze2013-03-12T15:07:01Z<p>Jeppejoppe: /* Woonhuis, Kapelstraat 120 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Woonhuis, Kapelstraat 120 Heeze =<br />
<br />
Herenhuis in eclectische stijl, uit het vierde kwart van de 19e eeuw. Het huis ligt vrij op het perceel op<br />
de hoek met de Molenstraat. De voor- of zuidgevel staat aan de Kapelstraat.<br />
Eenlaags symmetrisch herenhuis, vijf traveeën breed onder mansardedak met wolfeinden gedekt<br />
met kruispannen. De vorst voorzien van terracotta crête of kam. Het huis is gepleisterd. Voorgevel<br />
met geblokte midden- en hoekpilasters. Muuropeningen met geprofileerde stuclijsten en kuifbekroning<br />
met een palmet-ornament. Boven de ingangspartij in het dak een houten kapel met tympaan op<br />
voluutvormige, versprongen consoles. De kapel is geflankeerd door een zinken oeil de boeuf.<br />
Dubbele voordeur voorzien van geëtst glas. Schuifvensters.<br />
Interieur grotendeels gaaf en voorzien van paneeldeuren en stucplafonds uit de bouwtijd.<br />
Waardering<br />
Het herenhuis is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking<br />
van de sociaaleconomische ontwikkeling, namelijk de stichting van rijkere dorpswoningen in het<br />
bestaande straatbeeld; het is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van<br />
het dorpswoonhuis. Het object is van architectuurhistorisch belang door de stijl en detaillering. Het<br />
huis is van belang vanwege de architectonische gaafheid van het ex- en interieur.<br />
<br />
[[Bestand: Kapelstraat_120_Heeze.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Villa,_Kapelstraat_116_HeezeVilla, Kapelstraat 116 Heeze2013-03-12T15:06:15Z<p>Jeppejoppe: /* Villa "Marie Louise" Kapelstraat 116 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Villa "Marie Louise" Kapelstraat 116 Heeze =<br />
<br />
Villa "Marie Louise" uit het eerste kwart van de twintigste eeuw met kenmerken van de neorenaissancestijl.<br />
<br />
Het huis is gebouwd voor garen-, lint- en bandfabrikante Anna Vullings. Aan de<br />
overkant van de straat stond tot in de jaren tachtig van de twintigste eeuw de fabriek. Het huis staat<br />
vrij op het perceel, met de voorgevel aan de Kapelstraat.<br />
Blokvormige eenlaagse villa onder mansardedak met rondom lopende kroonlijst en fries. De<br />
hoofdvorm van het huis wordt geflankeerd door eenlaagse rechthoekige vleugels onder schilddaken.<br />
De daken zijn belegd met zwarte geglazuurde tuile du Nord pannen. De villa heeft centraal in de<br />
voorgevel een ingangspartij met op de verdieping een kleine torenkamer, waarboven een hoog spits<br />
torendak voorzien van natuursteen leien, bekroond door een smeedijzeren hekwerk met windvaan op<br />
de nok. De rest van de voorgevel heeft een asymmetrische compositie. Het zuidelijk gedeelte is<br />
risalerend met in het dak een stenen kapel met bekroonde topgevel en klauwstukken, waarin zich op<br />
de begane grond een driedelig en op de verdieping een tweedelig venster bevinden.<br />
Het noordelijk gedeelte heeft op de begane grond een vijfzijdige houten erker op hardstenen<br />
basement met op de verdieping een balkon. Boven de balkondeuren een houten tympaan. In de<br />
bovenlichten van vensters en deuren glas-in-lood. In het venster boven de voordeur de spreuk: Pax<br />
Intrantibus.<br />
Het opgaande werk bestaat uit machinale baksteen uitgevoerd in verschillende kleuren, gemetseld in<br />
kruisverband, met toepassing van profielsteen, siermetselwerk en natuursteen. Boven de<br />
muuropeningen segmentbogen met een geornamenteerde sluitsteen.<br />
Het torenkamertje boven de ingang rust op een gietijzeren kolom. De ingangspartij is monumentaal,<br />
met gietijzeren voordeurroosters. De zijvleugels hebben in het dak een kapel met een smeedijzeren<br />
bekroning. Voor en opzij van het huis een lage gemetselde schansmuur met ezelsrug waarop een<br />
smeedijzeren hekwerk met pijlpunten.<br />
Interieur met marmeren hal en T-vormige gang. Rijk bewerkte houten bordestrap met gedraaide<br />
balusters en trappaal. In kamers, hal en gangen stucplafonds met geprofileerde lijsten en rozetten.<br />
Vier marmeren schoorsteenmantels. In het huis bevindt zich een afdeling voor het huispersoneel met<br />
eigen diensttrap naast de keuken.<br />
Waardering<br />
De villa is van algemeen belang. Het huis heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van<br />
de sociaaleconomische ontwikkeling, namelijk de stichting van representatieve fabrikantenwoningen<br />
in het bestaande dorpsbeeld; het gebouw is tevens van belang als voorbeeld van de typologische<br />
ontwikkeling van het woonhuis. Het object is van architectuurhistorisch belang door de stijl en<br />
detaillering. Het huis is van belang vanwege de gaafheid van het ex- en interieur.<br />
<br />
[[Bestand:Villa_Marie_Louise.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Langgevelboerderij,_Strabrecht_46_HeezeLanggevelboerderij, Strabrecht 46 Heeze2013-03-12T15:05:51Z<p>Jeppejoppe: /* Langevelboerderij, Strabrecht 46 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Langevelboerderij, Strabrecht 46 Heeze =<br />
<br />
Boerderij van Kempische langgeveltype.<br />
Volgens CHW betreft het hier echter een voormalige langgevelboerderij van het dwarsdeeltype, nu<br />
woonhuis. Deze boerderij zou ingrijpend vernieuwd zijn. Volgens een belangrijk recent overzichtswerk<br />
over monumenten in Nederland hebben we echter te maken met een belangrijke authentieke boerderij<br />
<br />
RM. Nr: 21295<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Langevelboerderij,_Strabrecht_32_HeezeLangevelboerderij, Strabrecht 32 Heeze2013-03-12T15:05:37Z<p>Jeppejoppe: /* Langevelboerderij, Strabrecht 32 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Langevelboerderij, Strabrecht 32 Heeze =<br />
<br />
Boerderij van het Kempische langgeveltype.<br />
<br />
RM. Nr: 21294<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Boerderij_Kapelstraat_29_te_HeezeBoerderij Kapelstraat 29 te Heeze2013-03-12T15:05:08Z<p>Jeppejoppe: /* Boerderij Kapelstraat 29 te Heeze */</p>
<hr />
<div>= Boerderij Kapelstraat 29 te Heeze =<br />
<br />
Bij de ingang van de buitenplaats aan de Kapelstraat bevindt zich een monumentale boerderij die in<br />
de registeromschrijving van het Rijksdienst van Cultureel Erfgoed als volgt staat omschreven: van rode baksteen op rechthoekige<br />
grondslag onder afgeplat met rode muldenpannen gedekt schilddak. In de langsdeel getoogde<br />
stalvensters met spaakroeden. Terzijde een bakstenen schuur op langwerpige rechthoekige<br />
grondslag eveneens gedekt met muldenpannen en vensters met getoogde strekken en spaakroeden.<br />
Woongedeelte met tandfries en meerruits schuifvensters in kruiskozijnen met luiken. Dakkapellen. In<br />
het langsdeel getoogde vensters en dakkapel met hooiluik dat in de gevel is doorgetrokken.<br />
Waardering<br />
<br />
Van algemeen belang:<br />
- vanwege de vormgeving;<br />
- als karakteristiek en functioneel onderdeel van de buitenplaats;<br />
- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats.<br />
<br />
Opmerking: de boerderij hoorde niet tot het landgoed van de heer van Heeze, al lijkt dat gezien de<br />
ligging aan de toegansgdreef toch wel zo te zijn.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Boschlaan_9-11_HeezeBoschlaan 9-11 Heeze2013-03-12T15:04:54Z<p>Jeppejoppe: /* Boschlaan 9-11 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Boschlaan 9-11 Heeze =<br />
<br />
Twee arbeiderswoningen zonder verdieping onder een zadeldak gedekt met pannen. In voor-, zij- en<br />
achtergevel(s) zesruits vensters met luiken. In het midden van voor- en achtergevel kleine 4 ruits en<br />
een zesruits venster(s). In de huidige toestand tweede helft 19e eeuw, fragmenten van ouder (17e<br />
eeuws ?) metselwerk.<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Kasteel_Eymerick_in_HeezeKasteel Eymerick in Heeze2013-03-12T15:03:22Z<p>Jeppejoppe: /* Kasteel Eymerick in Heeze */</p>
<hr />
<div>= Kasteel Eymerick in Heeze =<br />
<br />
Onder kasteel verstaan we niet alleen het (stenen) hoofdgebouw in een gracht, maar het hele<br />
complex bestaande uit zo’n hoofdgebouw (eventueel op een motte) en zijn gracht, een voorhof in een<br />
gracht, de kasteelboerderij, eventueel poortgebouw, verdere wallen en grachten. Zo opgevat zijn de<br />
drie hier bruinig gekleurde items niet nodig. Misschien wijst de praktijk uit dat we dit “totaal-kasteel”<br />
toch beter in onderdelen opsplitsen. Vergeet niet dat er misschien nu nog maar enkele brokjes<br />
zichtbaar zijn, maar dat er in het verleden meestal wel een compleet “totaal-kasteel” was en dat<br />
daarvan in de ondergrond gewoon nog resten zitten (link naar de archeologie).<br />
<br />
de andere twee kastelen op deze locatie:<br />
[[Kasteel Heeze, Kapelstraat 25 Heeze]]<br />
&<br />
[[Onderwerp]]<br />
<br />
Achter het hedendaagse kasteel van Heeze uit de zeventiende eeuw is een overblijfsel van kasteel<br />
Eymerick gelegen: een rechthoekig, gedeeltelijk onderkelderd zaalgebouw uit de vijftiende,<br />
gedeeltelijk zestiende eeuw, op de plaats van een vroegere sterkte (zie ). Uit de eerste<br />
uitvoerige omschrijving van 1405 blijkt dat het om een zeer aanzienlijk - zo niet het grootste - goed<br />
van Brabant gaat, met huizen, bossen en landerijen en als centrum het kasteel met de naam Emerick<br />
De gehuchtnaam Emmerik komt in de 1364 voor als "Eymerick" en in 1410 als "Eymeric". Omtrent de<br />
verklaring van de naam bestaan verschillende opvattingen. Van Oosterhout bracht de naam in<br />
verband met "hemmerick", dat gemeenschappelijk weiland betekent. Prof. Edelman zocht eerder in<br />
de richting van de voornaam Heymerik, die in Heeze in de 15e eeuw nog voorkomt. Bij de verklaring<br />
voor de Duitse plaatsnaam Emmerich wordt verwezen wordt naar een Vroegmiddeleeuwse voornaam<br />
Embrico.186 Kennelijk is het kasteel naar het waarschijnlijk oudere gehucht genoemd.<br />
Kasteel Eymerick was een gebouwencomplex met een onregelmatig vierkante plattegrond, een eiland<br />
in een ronde gracht. Hiervan is een zaalgebouw overgebleven, dat volgens de Monumentenlijst uit de<br />
vijftiende eeuw zou stammen, en waarvan het muurwerk boven de kelders mogelijk dateert uit het<br />
begin van de zeventiende eeuw toen er grote herstellingen moeten hebben plaatsgevonden.<br />
Uit een tekening van 27 februari 1663 van het ‘Adelijck huys Heeze’, die in het kasteelarchief berust,<br />
blijkt dat het een geheel omgracht complex van gebouwen moet zijn geweest, gegroepeerd rond een<br />
binnenplein, dat nu nog bestaat. Van de gebouwen waren toen nog over: 'De bachkery, coestal ende<br />
torffschop, alsmede de keucken'. Er werden toen ook fundamenten gevonden, waarvan werd<br />
opgemerkt, dat: 'de mueren syn onder de fundamenten soo dick als van het Groot Huys'. Aan<br />
weerszijden van de brug vond men ook nog oud muurwerk en rechts een kelder. Hieruit blijkt, dat er<br />
links en rechts van de toegangsbrug gebouwen hebben gestaan en vermoedelijk een sterke toren.187<br />
Dergelijke archeologisch interessante opmerkingen vinden we ook bij A. van Oirschot:<br />
<br />
‘Alleen het hoofdgebouw is, volgens Van Gelder, nog van het oude kasteelcomplex overgebleven. Links daar van,<br />
langs het water, zijn nog muurfundamenten gevonden van dezelfde breedte als dat van het gebouw zelf.<br />
Waarschijnlijk - zo is verondersteld- heeft daar een sterke toren gestaan. Ook van de binnenmuren vond men nog<br />
fundamenten. Gedeeltelijk zou ook de poort van het oude kasteel nog bewaard zijn gebleven in de bestaande<br />
binnenpoort, die nu de verbinding vormt van het oude en het nieuwe kasteel.’188<br />
<br />
In 1912 werd het overgebleven middeleeuwse gebouw gerestaureerd. De topgevels werden<br />
vervangen door trapgevels. In 1975 werd het restant van Eymerick opnieuw en beter hersteld. De<br />
trapgevels moesten weer plaats maken voor de oorspronkelijke topgevels. Het oude gebouw heeft<br />
nog fraaie vensters met korfbogen en hijsvensters in de zuid- en oostgevel.189<br />
<br />
[[Bestand:Kasteel Eymerick Heeze.PNG]]<br />
<br />
In de registeromschrijving van de Rijksdienst voor Cultureel Erfgoed staat dit kasteel op de volgende<br />
manier omschreven:<br />
Rijksmonument Nummer: 515139<br />
HET OUDE KASTEEL EYMERICH, met KEERMUUR en KOETSHUIS/GARAGE, Kapelstraat 25<br />
Het kasteel vormde blijkens de omschrijving in het register van het leenhof van Brabant te Brussel<br />
destijds het middelpunt van de heerlijkheid Heeze-Leende en moet behalve het zaalgebouw ook een<br />
daarnaast gelegen omvangrijk bouwwerk hebben omvat, alsmede links en rechts van de<br />
toegangspoort gelegen gebouwen en een ringmuur. De ligging van het kasteel is strategisch gekozen<br />
in de driehoek die gevormd wordt door de rivieren de Aa en de Kleine Aa, die de gracht van water<br />
voorzien. In 1640 werd reeds vermeld dat het kasteel zeer vervallen was. De nieuwe heer van Heeze-<br />
Leende, Albert Snoeckaert van Schauwenburg, besloot in 1659 om ter plaats van kasteel Eymerick<br />
een nieuw kasteel te bouwen. Omdat dit plan niet in zijn geheel tot uitvoering kwam is het<br />
zaalgebouw blijven staan en is ook het beloop van de gracht bewaard gebleven.<br />
Het thans resterend gedeelte van het kasteel, bestaat uit een rechthoekig, gedeeltelijk onderkelderd,<br />
bakstenen gebouw van twee lagen onder pannen zadeldak tussen topgevels, waarvan het onderste<br />
gedeelte dateert uit de 15e, gedeeltelijk 16e eeuw, het muurwerk boven de kelders uit de 17e eeuw,<br />
toen ingrijpende herstellingen moeten zijn verricht. Ook de kruis- en ribgewelven boven de kelders<br />
dateren uit die tijd. In 1912 werd een ingrijpende restauratie uitgevoerd, waarbij onder meer<br />
trapgevels werden aangebracht, die bij de restauratie van 1975 weer werden vervangen door<br />
puntgevels. De benedenruimte heeft vroeger inwendig niet in verbinding gestaan met de<br />
bovengelegen zaal, welke alleen toegankelijk was via een trap die tegen de voorgevel was gebouwd.<br />
Een deuropening in het midden van de gevel die voor de restauratie van 1913 nog aanwezig was<br />
getuigde daarvan.<br />
Aan de oostzijde bevinden zich beganegronds drie en op de verdieping vier vensters, voorzien van<br />
halfronde ontlastingsbogen en luiken, die het bovenste gedeelte van de ramen vrijlaten. Het gebouw<br />
is het gedeelte van het kasteel dat, afgaande op een tekening uit 1663 in gebruik geweest is als<br />
189 Van Oirschot, 1981, 159.<br />
106<br />
keuken. Aan weerzijden van de voormalige brug zijn funderingen aanwezig en rechts een kelder van<br />
het oude kasteel met muurdikten van 1,40 m, gelijk aan die van de fundering van het zaalgebouw.<br />
Het kasteel bevindt zich op een aanvankelijk onregelmatig gevormd eiland, dat vanaf de 17e eeuw<br />
onderdeel ging uitmaken van de formele aanleg van de gracht en geometrische tuinen.<br />
Op het terrein van kasteel Eymerick, werd (aan de achterzijde van het middelste stalgebouw) rond<br />
1905 een koetshuis/garage van rode baksteen gebouwd onder met Oud-Hollandse pannen gedekt<br />
schilddak, waarvan de schilden naar onderen uitzwenken. Naar de binnenplaats van Eymerick vier<br />
dubbel halfronde garagedeuren; bovenlichten met spaakroeden. Drie door de goot heen stekende<br />
dakkapellen met open huifschild. Aan de grachtzijde kruisvensters met glas-in-lood. Aan de NO-hoek<br />
tussen zaalgebouw en garage, de gracht volgende keermuur met kantelen en schietgaten in<br />
neogotische trant; deze vormgeving dateert vermoedelijk uit de tijd van de restauratie in 1913.<br />
WAARDERING<br />
Van algemeen belang:<br />
- als oudste onderdeel van de deel van de buitenplaats;<br />
- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats.<br />
Maakt deel uit van Historische buitenplaats Heeze,<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Kasteel_Heeze,_Kapelstraat_25_HeezeKasteel Heeze, Kapelstraat 25 Heeze2013-03-12T15:02:39Z<p>Jeppejoppe: </p>
<hr />
<div>= Kasteel Heeze, Kapelstraat 25 Heeze =<br />
<br />
Onder kasteel verstaan we niet alleen het (stenen) hoofdgebouw in een gracht, maar het hele<br />
complex bestaande uit zo’n hoofdgebouw (eventueel op een motte) en zijn gracht, een voorhof in een<br />
gracht, de kasteelboerderij, eventueel poortgebouw, verdere wallen en grachten. Zo opgevat zijn de<br />
drie hier bruinig gekleurde items niet nodig. Misschien wijst de praktijk uit dat we dit “totaal-kasteel”<br />
toch beter in onderdelen opsplitsen. Vergeet niet dat er misschien nu nog maar enkele brokjes<br />
zichtbaar zijn, maar dat er in het verleden meestal wel een compleet “totaal-kasteel” was en dat<br />
daarvan in de ondergrond gewoon nog resten zitten (link naar de archeologie).<br />
<br />
de andere twee kastelen op deze locatie: [[Kasteel Eymerick in Heeze ]]<br />
<br />
Men heeft het zaalgebouw van Eymerick laten staan (zie [[Kasteel Eymerick in Heeze ]]) omdat een groot kasteelplan van<br />
Heeze ter vervanging van het vervallen kasteel Eymerick nooit in zijn geheel werd uitgevoerd. Baron<br />
Snoeckaert (1659 – 1678) had een groots kasteel op het oog. Hij gaf daartoe opdracht aan een van<br />
de meest bekende bouwmeesters uit die tijd, Pieter Post, architect in vaste dienst, eerst van prins<br />
Frederik Hendrik en daarna van prins Willem II. Pieter Post overleed echter in 1669 toen het werk nog<br />
niet af was. De meeste werken, die hij toen onder handen had, werden door zijn zoon Maurits<br />
voortgezet. Het wordt verondersteld dat Maurits ook de gewijzigde plannen van kasteel Heeze verder<br />
uitwerkte:<br />
‘Kasteel Heeze kwam 'gereed' in 1665. Alleen de voorbouw van het door Pieter Post ontworpen kasteel, werd<br />
uiteindelijk het nieuwe kasteel Heeze. Volgens het ontwerp, dat in het archief van het kasteel bewaard is gebleven,<br />
zou op de plaats van kasteel Eymerick dan een imposant gebouw verrijzen: een vierkante burcht, bestaande uit vier<br />
vleugels om een ruime binnenhof, die door zuilengangen zou worden omgeven. Op de hoeken waren vierkante<br />
torens ontworpen. De voorbouw zou aanvankelijk bestaan uit twee loodrecht op het nieuwe kasteel te plaatsen<br />
stallingen; later werden deze verbonden door een vleugel. Uiteindelijk werd alleen deze U-vormige voorbouw<br />
uitgevoerd, maar hier kwam dan wel een tweede woonlaag op.’190<br />
Indien alle plannen waren verwezenlijkt zou kasteel Heeze zonder twijfel een van de meest<br />
aanzienlijkste en voornaamste van de Meijerij geweest zijn, en, zo werd gezegd, een die zijn weerga<br />
zelfs in het land niet gevonden zou hebben.191 Gelet op de faam van de bouwmeester en de<br />
bouwplannen was dit geen grootspraak:<br />
‘Pieter Post ontwierp een voor die tijd zeer modern kasteel in de classicistische stijl. De nadruk lag niet meer op de<br />
verdedigbare functie van het gebouw, maar vooral op het comfort en de uitstraling van het geheel. De plannen waren<br />
zeer ambitieus (…) Het kasteel was in de 17de eeuw een van de modernste gebouwen in de Meierij. Ondanks het<br />
feit dat slechts een gedeelte van het eerste plan werd uitgevoerd, was het gebouw een sieraad voor de streek.’192<br />
In een standaardwerk over monumenten in Nederland staat zelfs vermeld dat de aanpassing van de<br />
plannen de grandeur van het kasteel zelfs ten goede is gekomen:<br />
‘Van zijn ontwerp, dat voorzag in een voorbouw van drie vleugels rond een plein en een groot kasteel met vierkante<br />
binnenplaats ter plaatse van het oude kasteel, werd slechts de voorbouw voltooid. Na wijziging van de plannen in<br />
1665 diende het als adellijk huis. Door de breedheid van de voorbouw van twee verdiepingen boven een souterrain<br />
en de iets uitspringende en torenvormig verhoogde midden- en hoekpaviljoens ontstond een grandeur die in het oude<br />
plan niet bereikt kon worden.’193<br />
190 Van Oirschot, 1981,166.<br />
191 Van Oirschot, 1981,167.<br />
192 Coenen, 1998, 145.<br />
193 Coenen, 1998, 145 e.v..<br />
107<br />
Belangrijke bronnen ter bestudering van dergelijk erfgoed, in de vorm van historisch kaartmateriaal,<br />
zijn bewaard gebleven. Dankzij tekeningen en kaarten weten we ongeveer hoe het middeleeuwse<br />
kasteel eruit gezien heeft. Een overzicht hiervan, alsmede een historische achtergrond van kasteel<br />
Heeze, vinden we bij Coenen. 194<br />
Naar Coenen 1998<br />
Afbeelding: luchtfoto Kasteel Heeze<br />
Kasteel heden ten dage<br />
194 Van Oirschot, 1981,166.<br />
108<br />
Een omschrijving van het hedendaagse kasteel kan het best geschieden aan de hand van de<br />
redengevende omschrijving die hoort bij haar status als rijksmonument:<br />
Het kasteel Heeze is gelegen aan het eind van een 500 m lange oprijlaan, die ten oosten van de kom<br />
van het dorp Heeze een aanvang neemt vanaf de Kapelstraat. Het huidige gebouwencomplex wordt<br />
gedomineerd door het in de jaren zestig van de 17e eeuw vóór het oudere kasteel gesitueerde, streng<br />
symmetrische bouwwerk, tot stand gekomen naar een ontwerp van Pieter Post. In oorsprong omvatte<br />
het ontwerp een vierkant hoofdgebouw ter plaatse van het toen vervallen kasteel Eymerick met op het<br />
voorterrein haaks daarop twee stalgebouwen. Van het ontwerp werden de laatstgenoemde gebouwen<br />
uitgevoerd, die met elkaar werden verbonden door een dwarsvleugel met een poorttoren en de<br />
toegang tot het binnenplein, zodat een U-vormige bebouwing ontstond. Volgens de plannen zou<br />
slechts in één bouwlaag worden gebouwd, maar reeds in 1665 tijdens de bouw, werd besloten de<br />
plannen te herzien en werd de voorgevel verhoogd tot twee lagen. Deze ingreep laat zich nog aflezen<br />
aan de zijde van het binnenplein, zowel als aan de hybride kapconstructie in het hoofdgebouw, waar<br />
verlengstukken aan de dakspanten zijn aangebracht.<br />
Afbeelding: kasteel Heeze (december 2011)<br />
Het frontgedeelte van het kasteel bestaat uit twee, vijf traveeën en twee bouwlagen tellende, in<br />
baksteen opgetrokken vleugels onder asymmetrische met leien gedekte geknikte zadeldaken, van<br />
elkaar gescheiden door de poorttoren en afgesloten door verhoogde (drie lagen) torenvormige,<br />
risalerende, hoekpaviljoens onder pyramidedaken, getooid door windvanen. De in beide bouwlagen<br />
en ook in de hoekpaviljoens gelijke vensters bevatten 32-ruits schuiframen. De eveneens licht<br />
risalerende poorttoren onder geknikt kegeldak, bevat de ingangspoort, omlijst door Toscaanse<br />
pilasters, die een hoofdgestel dragen. Hierboven is een - later vergroot- venster met aan weerszijden<br />
de gebeeldhouwde wapens van de geslachten van Tuyll van Serooskerken en van Westreenen. Deze<br />
kwamen tegen het einde van de 18e eeuw in de plaats van oudere wapenschilden uit 1665 met het<br />
familiewapen van Snoeckaert van Schauburg. De middenpartij werd toen gewijzigd. De gevels, zowel<br />
van het frontgebouw als van de achtervleugels, zijn zeer sober uitgevoerd en bevatten alle 28-ruits<br />
schuiframen. Op de daken bevinden zich een aantal eenvoudige dakkapellen. In de twee naar<br />
achteren gebouwde, vijf traveeën brede vleugels wordt de architectuur van het frontgebouw<br />
voortgezet.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Huis_te_Hese,_in_HeezeHuis te Hese, in Heeze2013-03-12T15:02:23Z<p>Jeppejoppe: </p>
<hr />
<div>= Huis te Hese =<br />
Onder kasteel verstaan we niet alleen het (stenen) hoofdgebouw in een gracht, maar het hele<br />
complex bestaande uit zo’n hoofdgebouw (eventueel op een motte) en zijn gracht, een voorhof in een<br />
gracht, de kasteelboerderij, eventueel poortgebouw, verdere wallen en grachten. Zo opgevat zijn de<br />
drie hier bruinig gekleurde items niet nodig. Misschien wijst de praktijk uit dat we dit “totaal-kasteel”<br />
toch beter in onderdelen opsplitsen. Vergeet niet dat er misschien nu nog maar enkele brokjes<br />
zichtbaar zijn, maar dat er in het verleden meestal wel een compleet “totaal-kasteel” was en dat<br />
daarvan in de ondergrond gewoon nog resten zitten (link naar de archeologie).<br />
<br />
de overigetwee kastelen op deze locatie:<br />
[[Kasteel Eymerick in Heeze ]]<br />
&<br />
[[Kasteel Heeze, Kapelstraat 25 Heeze ]]<br />
<br />
Het "Huis te Hese" was mogelijk een voorloper van het kasteel Eimerik te Heeze. Het kasteel ligt op<br />
een klassieke plaats: de samenloop van twee beken, wat verzekert dat er genoeg water voor de<br />
grachten is.<br />
Hoe dat kasteel van Heeze eruit heeft gezien, is alleen te beredeneren aan de hand van vergelijkbare<br />
kastelen die in de omgeving van gemeente Heeze zijn opgegraven, zoals in 1996 in Gemert en in<br />
1995 bij het klooster Marienhage in Eindhoven. Dergelijke kastelen staan bekend als mottekastelen.<br />
Alleen door archeologisch onderzoek zou kunnen worden aangetoond of in de 13e eeuw een<br />
mottekasteel heeft bestaan in Heeze.182 Het optreden van de eerste heren van Heeze, van wie de<br />
eerste in 1172 wordt genoemd, en die later aan verscheidene bekende veldslagen meededen, zoals<br />
de Gulden Sporenslag en de Kruistochten, is niet voor te stellen zonder bijbehorend burcht of kasteel.<br />
179 Coenen, 1998, 43.<br />
180 Coenen, 1998.<br />
181 Sanders e.a., 1996, 354.<br />
182 Coenen, 1998, 27.<br />
104<br />
De locale historici J. Coenen en P. Dekkers hebben zich dan ook gebogen over deze vraag. Dekkers<br />
maakt melding van een verdrag uit 1203 tussen de hertog van Brabant en de graaf van Gelre waarin<br />
voor het eerst ‘Huis Hese’ wordt genoemd. De hertog van Brabant en de graaf van Gelre verklaren<br />
dan, dat zij beiden rechten hebben op 't Huys te Heeze. Toen stond er dus al een bijzondere woning,<br />
die een machtscentrum van betekenis was.183 Volgens J. Coenen dateert de oudste vermelding van<br />
het kasteel van Heeze, waarbij er zekerheid is, pas van 1404. Toch veronderstelt ook hij dat de akte<br />
van 1203 al doelt op dit kasteel. Er zijn verschillende argumenten waarom ook Coenen deze<br />
veronderstelling is toegedaan:<br />
‘Gezien de dorpsverschuiving in de richting van de rivier is dat niet onmogelijk. De passage in een akte van 1203 is<br />
een kort, maar zeer belangrijk gegeven. Het gaat om een overeenkomst tussen de hertog van Brabant en de hertog<br />
van Gelre over de zogenaamde "eninge van de Kempen". In dat document wordt gesproken over rechten van de<br />
hertog van Gelre en die van de hertog van Brabant op het "huis Hese". Over deze ene regel is al veel geschreven.<br />
Of het genoemde Hese het dorpje Heesch bij Oss of Heeze betreft, is onzeker. Gezien het feit dat Heesch geen<br />
kasteel had en Heeze weI, zou het inderdaad over Heeze kunnen gaan. Verder is het zo dat de hertog van Brabant<br />
een voormalig deel van Heeze, te weten Sterksel, tot zijn domein van Helmond rekende.’184<br />
Het middeleeuwse kasteel van Heeze moet omstreeks 1300 een aanzienlijk gebouw zijn geweest,<br />
want in 1318 werd hier een grote bijeenkomst gehouden van edelen uit Brabant, Holland en Kleef om<br />
te trachten een oplossing te vinden voor het geschil tussen de Brabantse hertog en de Hollandse<br />
graaf over het bezit van het Land van Heusden.185<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Huis_te_Hese,_in_HeezeHuis te Hese, in Heeze2013-03-12T15:02:07Z<p>Jeppejoppe: /* Huis te Hese */</p>
<hr />
<div>= Huis te Hese =<br />
Onder kasteel verstaan we niet alleen het (stenen) hoofdgebouw in een gracht, maar het hele<br />
complex bestaande uit zo’n hoofdgebouw (eventueel op een motte) en zijn gracht, een voorhof in een<br />
gracht, de kasteelboerderij, eventueel poortgebouw, verdere wallen en grachten. Zo opgevat zijn de<br />
drie hier bruinig gekleurde items niet nodig. Misschien wijst de praktijk uit dat we dit “totaal-kasteel”<br />
toch beter in onderdelen opsplitsen. Vergeet niet dat er misschien nu nog maar enkele brokjes<br />
zichtbaar zijn, maar dat er in het verleden meestal wel een compleet “totaal-kasteel” was en dat<br />
daarvan in de ondergrond gewoon nog resten zitten (link naar de archeologie).<br />
<br />
de overigetwee kastelen op deze locatie:<br />
[[Kasteel Eymerick in Heeze ]]<br />
&<br />
[[Kasteel Heeze, Kapelstraat 25 Heeze ]]<br />
<br />
Het "Huis te Hese" was mogelijk een voorloper van het kasteel Eimerik te Heeze. Het kasteel ligt op<br />
een klassieke plaats: de samenloop van twee beken, wat verzekert dat er genoeg water voor de<br />
grachten is.<br />
Hoe dat kasteel van Heeze eruit heeft gezien, is alleen te beredeneren aan de hand van vergelijkbare<br />
kastelen die in de omgeving van gemeente Heeze zijn opgegraven, zoals in 1996 in Gemert en in<br />
1995 bij het klooster Marienhage in Eindhoven. Dergelijke kastelen staan bekend als mottekastelen.<br />
Alleen door archeologisch onderzoek zou kunnen worden aangetoond of in de 13e eeuw een<br />
mottekasteel heeft bestaan in Heeze.182 Het optreden van de eerste heren van Heeze, van wie de<br />
eerste in 1172 wordt genoemd, en die later aan verscheidene bekende veldslagen meededen, zoals<br />
de Gulden Sporenslag en de Kruistochten, is niet voor te stellen zonder bijbehorend burcht of kasteel.<br />
179 Coenen, 1998, 43.<br />
180 Coenen, 1998.<br />
181 Sanders e.a., 1996, 354.<br />
182 Coenen, 1998, 27.<br />
104<br />
De locale historici J. Coenen en P. Dekkers hebben zich dan ook gebogen over deze vraag. Dekkers<br />
maakt melding van een verdrag uit 1203 tussen de hertog van Brabant en de graaf van Gelre waarin<br />
voor het eerst ‘Huis Hese’ wordt genoemd. De hertog van Brabant en de graaf van Gelre verklaren<br />
dan, dat zij beiden rechten hebben op 't Huys te Heeze. Toen stond er dus al een bijzondere woning,<br />
die een machtscentrum van betekenis was.183 Volgens J. Coenen dateert de oudste vermelding van<br />
het kasteel van Heeze, waarbij er zekerheid is, pas van 1404. Toch veronderstelt ook hij dat de akte<br />
van 1203 al doelt op dit kasteel. Er zijn verschillende argumenten waarom ook Coenen deze<br />
veronderstelling is toegedaan:<br />
‘Gezien de dorpsverschuiving in de richting van de rivier is dat niet onmogelijk. De passage in een akte van 1203 is<br />
een kort, maar zeer belangrijk gegeven. Het gaat om een overeenkomst tussen de hertog van Brabant en de hertog<br />
van Gelre over de zogenaamde "eninge van de Kempen". In dat document wordt gesproken over rechten van de<br />
hertog van Gelre en die van de hertog van Brabant op het "huis Hese". Over deze ene regel is al veel geschreven.<br />
Of het genoemde Hese het dorpje Heesch bij Oss of Heeze betreft, is onzeker. Gezien het feit dat Heesch geen<br />
kasteel had en Heeze weI, zou het inderdaad over Heeze kunnen gaan. Verder is het zo dat de hertog van Brabant<br />
een voormalig deel van Heeze, te weten Sterksel, tot zijn domein van Helmond rekende.’184<br />
Het middeleeuwse kasteel van Heeze moet omstreeks 1300 een aanzienlijk gebouw zijn geweest,<br />
want in 1318 werd hier een grote bijeenkomst gehouden van edelen uit Brabant, Holland en Kleef om<br />
te trachten een oplossing te vinden voor het geschil tussen de Brabantse hertog en de Hollandse<br />
graaf over het bezit van het Land van Heusden.185<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Dienstwoningen,_Boschlaan_20_HeezeDienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze2013-03-12T15:01:38Z<p>Jeppejoppe: </p>
<hr />
<div>= Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze =<br />
<br />
Aan de Boslaan ter hoogte van het slingerpadenbos "De Hoeve" bevinden zich twee min of meer<br />
symmetrische blokjes van elk twee dienstwoningen met daar tussenin stalruimte. <br />
Het linker blokje uit<br />
ca 1900, onder éénzijdig afgewolfd zadeldak, gedekt met Oud-Hollandse pannen, bezit meerruits<br />
schuifvensters, was wellicht in oorsprong een boerderij, maar werd later als dienstwoning ingericht.<br />
Het rechter blokje bezit een zadeldak gedekt met Oud-Hollandse pannen. Tussen de blokjes een<br />
boomgaard en een gepotdekseld schuurtje onder pannen schilddak. Ter linkerzijde van het linker<br />
blokje een vroeg 19e eeuwse bakstenen stal onder langgerekt wolfsdak, gedekt met Oud-Hollandse<br />
pannen. De dienstwoningen horen bij het kasteel Heeze.<br />
<br />
'''Waardering'''<br />
<br />
Van algemeen belang:<br />
<br />
- vanwege de karakteristieke architectonische vormgeving;<br />
<br />
- vanwege de hoge mate van gaafheid van het exterieur;<br />
<br />
- als karakteristiek en functioneel onderdeel van de buitenplaats;<br />
<br />
- vanwege de kenmerkende ligging binnen de historische tuin- en parkaanleg;<br />
<br />
- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]<br />
<br />
[[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=BevindingenBevindingen2013-03-08T11:52:51Z<p>Jeppejoppe: Versie 4622 van Jeppejoppe (overleg) ongedaan gemaakt.</p>
<hr />
<div>== Uw bevindingen ==<br />
<br />
Indien u bij het maken van kaarten, bij het prikken van punten op de kaart of bij het toevoegen zaken tegenkomt die niet werken zoals u zou verwachten kunt u op deze pagina uw bevindingen kwijt.<br />
Uw opmerkingen helpen om eventuele problemen op te lossen en deze wiki beter te maken.<br />
<br />
==Extra's==<br />
Ik zou graag deze wiki uit willen breiden met een helpdesk om vragen of opmerkingen kwijt te kunnen. Want ik wilde al verschillende vragen stellen maar ik wist niet waar ik er mee heen moest!! Mvg [[Gebruiker:Bakel123|Bakel123]] 6 jul 2011 10:36 (UTC)<br />
<br />
Beste Bakel123,<br />
<br />
U kunt uw vragen en opmerkingen op deze pagina kwijt. De gebruiker [[Gebruiker:SRE|erfgoedwiki-master]] zal deze vragen of zelf beantwoorden of doorgeven aan de beherende instantie Nieuwland, of de contactpersoon van de gemeente op dit onderwerp.</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=BevindingenBevindingen2013-03-08T11:52:25Z<p>Jeppejoppe: /* Uw bevindingen */</p>
<hr />
<div>== Uw bevindingen ==<br />
<br />
kan ik na een pagina (met punt) ingevoerd te hebben de titel van de pagina nog veranderen?<br />
<br />
==Extra's==<br />
Ik zou graag deze wiki uit willen breiden met een helpdesk om vragen of opmerkingen kwijt te kunnen. Want ik wilde al verschillende vragen stellen maar ik wist niet waar ik er mee heen moest!! Mvg [[Gebruiker:Bakel123|Bakel123]] 6 jul 2011 10:36 (UTC)<br />
<br />
Beste Bakel123,<br />
<br />
U kunt uw vragen en opmerkingen op deze pagina kwijt. De gebruiker [[Gebruiker:SRE|erfgoedwiki-master]] zal deze vragen of zelf beantwoorden of doorgeven aan de beherende instantie Nieuwland, of de contactpersoon van de gemeente op dit onderwerp.</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Molen_Sint_Victor_te_Heeze_Leenderweg_14_HeezeMolen Sint Victor te Heeze Leenderweg 14 Heeze2013-03-07T09:10:53Z<p>Jeppejoppe: /* Molen Sint Victor */</p>
<hr />
<div>= Molen Sint Victor =<br />
<br />
De enige molen in Heeze die de tand des tijds heeft doorstaan staat aan de Leenderweg 14. De molen heeft in vroegere tijden nooit een naam gedragen, maar vanwege een bepaalde markante molenaar, werd de molen Sint Victor genoemd. De naam Sint Victor is afkomstig van de Romeinse kapitein, die in 290 vanwege een geloofskwestie tussen twee molenstenen werd gemarteld en tenslotte werd onthoofd. Deze naam zou dan verwijzen naar de militante voorzitter van de R.K. Molenaarsbond St. Victor, P. H. J. Trouwen,<br />
oud molenaar op de Sint Victor, met diens strijd voor de belangen van de zelfstandige molenaars.102 Niettemin werd de molen in de volksmond "De Juffer" genoemd, ter onderscheiding van de standaardmolen van het kasteel, die aangeduid werd als "De Jonker".<br />
<br />
Jan Francis Pompen, de eigenaar van Sterksel, kreeg in 1852 van het Ministerie van Financien toestemming voor de bouw van een korenoliemolen. Hij mocht daar graan laten malen, olie slaan en schors. De gemalen schors of run werd door de leerlooiers gebruikt. De bergkorenmolen werd gebouwd door molenmaker Johannes Vullinghs. Op 17 juli 1862 ging de nieuwe molen door brand verloren. De schade bedroeg f. 10.000,- Pompen gaf opdracht de molen te herbouwen.<br />
<br />
De molen is gebouwd voor de bezitter van de Heerlijkheid SterkseI, Pompen. Hij draaide voor het eerst in 1856 zodat het jaartal 1841 waarschijnlijk slaat op de windvaan op de kap van de molen te Nederweert van waar P. Trouwen in 1922 naar Heeze kwam. Voordien was de molen eigendom van de muldersfamilie Teeuwes geweest die na de brand in 1904 de molen aan de familie Van Asten had overgedaan welke laatste er na de herbouw in 1905 tot 1922 op maalde.<br />
<br />
In de koopakte van 1905 staat het volgende vermeld: ‘Een windgraan en schorsmolen met erf en bouwland, staande en gelegen te Heeze bij het dorp in Sectie C. nr. 1549 en 1297 tezamen groot 33 en 10 centiaren.’<br />
<br />
Het betreft een ronde stenen beltwindkorenmolen die als graan- schors en oliemolen werd gebouwd. De oliemolen verhuisde in 1887 naar Nuenen, van de schorsmolen zijn nog resten te zien. Herbouw na brand in 1862 en 1905. De molenberg is 8 meter hoog en heeft een met een inrijpoort. De wieken maken een vlucht van 26 meter. Rondboogramen. Kap met dakleer. Rijksmonument. Nr: 21292<br />
In de molendatabase staat deze molen geregistreerd als een korenmolen van het type beltmolen (nummer 532). De landschappelijke waarde wordt als zeer hoog geclassificeerd. De geschiedenis van<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]][[Categorie:Heeze-Leende]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Nederlandse_Hervormde_Kerk,_Kapelstraat_50_HeezeNederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze2013-03-04T11:45:08Z<p>Jeppejoppe: /* Nederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Nederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze =<br />
<br />
De Hervormde kerk (Kapelstraat 50) is een kleine zaalkerk uit 1906 met dakruiter, smaller en lager<br />
driezijdig gesloten koor en een voorgevel met klimmend boogfries. De kerk verrees op de<br />
grondslagen van de bij het kasteel behorende middeleeuwse kapel. Het interieur bevat een houten<br />
wapenbord van Reinoud Diederik baron van Tuyll van Serooskerken.<br />
<br />
Klokkenstoel met klok<br />
van Jan van Asten, 1451, 56 cm. Glas-in-lood. Zadeldak, dakkapellen. Aan de straat een ijzeren<br />
hekwerk tussen gemetselde pilasters.<br />
<br />
[[Bestand:Kerk_Kapelstraat_Heeze.PNG]]<br />
<br />
<br />
Bron: Catalogus <br />
Cultuurhistorische Inventarisatie<br />
Erfgoedkaart Heeze-Leende<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=De_Heilige_Luciakerk_in_MierloDe Heilige Luciakerk in Mierlo2013-02-22T11:25:25Z<p>Jeppejoppe: /* De Heilige Luciakerk in Mierlo */</p>
<hr />
<div>= De Heilige Luciakerk in Mierlo =<br />
<br />
'''Naam/Bekend als:''' De Heilige Luciakerk in Mierlo<br />
<br />
'''Korte beschrijving:''' De Heilige Luciakerk is de enige kerk in Mierlo en de parochiekerk van de Heilige Luciaparochie, een parochie die bestaat uit het dorp Mierlo. De kerk is gewijd aan Lucia van Syracuse.<br />
<br />
'''wikipedia:'''[http://nl.wikipedia.org/wiki/Heilige_Luciakerk_(Mierlo)]<br />
<br />
'''Beschrijving omgeving:''' Dorpskern<br />
<br />
'''Architect:''' onbekend <br />
<br />
'''Monumentstatus:''' Rijksmonument<br />
<br />
'''Adres:''' Baron v. Scherpenzeel-Heuschweg 2, 6<br />
<br />
Op het eerste gezicht lijkt de Heilige Luciakerk weinig temaken te hebben met middeleeuwse torens. Maar niets is minder waar. De neogotische kerktoren staat als het ware over de middeleeuwse alleenstaande toren heen gezet.<br />
<br />
De kerk van Mierlo behoorde tot de Helmondse groep. Het huidige neo-gotische kerkgebouw en de toren dateren van 1856. De kerk is vrij eenvoudig uitgevoerd. Aan de toren werden steunberen en nisbogen aangebracht, maar er werd geen natuursteen in de gevel verwerkt.<br />
<br />
De patroonheilige van deze kerk was oorspronkelijk Maria. Aan het begin van de 17e eeuw waren het Maria en de Heilige Lucia en tegenwoordig is de kerk toegewijd aan de Heilige Lucia. De heilige Lucia werd speciaal vereerd als patrones tegen besmettelijke ziekten. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=De_Heilige_Luciakerk_in_MierloDe Heilige Luciakerk in Mierlo2013-02-22T11:23:12Z<p>Jeppejoppe: Nieuwe pagina aangemaakt met '= De Heilige Luciakerk in Mierlo = Naam/Bekend als: De Heilige Luciakerk in Mierlo Korte beschrijving: Beschrijving omgeving: Dorpskern Architect: onbekend M...'</p>
<hr />
<div>= De Heilige Luciakerk in Mierlo =<br />
<br />
Naam/Bekend als: De Heilige Luciakerk in Mierlo<br />
<br />
Korte beschrijving: <br />
<br />
Beschrijving omgeving: Dorpskern<br />
<br />
Architect: onbekend <br />
<br />
Monumentstatus: Rijksmonument<br />
<br />
Adres: Baron v. Scherpenzeel-Heuschweg 2, 6<br />
<br />
Op het eerste gezicht lijkt de Heilige Luciakerk weinig temaken te hebben met middeleeuwse torens. Maar niets is minder waar. De neogotische kerktoren staat als het ware over de middeleeuwse alleenstaande toren heen gezet.<br />
<br />
De kerk van Mierlo behoorde tot de Helmondse groep. Het huidige neo-gotische kerkgebouw en de toren dateren van 1856. De kerk is vrij eenvoudig uitgevoerd. Aan de toren werden steunberen en nisbogen aangebracht, maar er werd geen natuursteen in de gevel verwerkt.<br />
<br />
De patroonheilige van deze kerk was oorspronkelijk Maria. Aan het begin van de 17e eeuw waren het Maria en de Heilige Lucia en tegenwoordig is de kerk toegewijd aan de Heilige Lucia. De heilige Lucia werd speciaal vereerd als patrones tegen besmettelijke ziekten. <br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Torenruine_BrugghenstraatTorenruine Brugghenstraat2013-02-22T11:09:07Z<p>Jeppejoppe: /* Torenruine Brugghenstraat */</p>
<hr />
<div>= Torenruine Brugghenstraat =<br />
<br />
<table><br />
<tr><br />
<td width="155"><b>Naam/Bekend als:</b></td><br />
<td>Torenruine Brugghenstraat</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Korte beschrijving:</b></td><br />
<td>Ruine van kerktoren van een middeleeuwse kerk</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Beschrijving omgeving:</b></td><br />
<td>Kerktoren te midden in het landelijke gebied aan de noordzijde van Helmond</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Bouwjaar:</b></td><br />
<td>ca 1400 en begin 16e eeuw</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Architect:</b></td><br />
<td>Onbekend</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Monumentstatus:</b></td><br />
<td>Rijksmonument</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Adres:</b></td><br />
<td>Brugghenstraat ong. Oude Torenstraat</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Huidig gebruik:</b></td><br />
<td>Onbekend</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Links:</b></td><td>-</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Lange beschrijving:</b></td><br />
<td valign='top'>In de 17e eeuw ging de oude kerk, die ten noorden van het dorp eenzaam in de akkers lag, met de Oude Toren over in handen van de protestanten. In de 18e eeuw waren er in Stiphout dus twee kerken. De schuurkerk van de katholieken, midden in het dorp, en de oude kerk met de Oude Toren, voor de handvol protestanten van het dorp. De oude kerk met de oude toren zag er in die jaren niet bijster florissant uit. Het gebouw raakte steeds verder in verval. De kerk werd nog wel dusdanig gerestaureerd dat de bekende Hanewinkel rond 1800 nog opmerkte dat het kleine dorp "een nette kerk" had, die pronkte met "een nette spitse toren". Het zou echter niet lang meer duren, of de kerk werd afgebroken. Blijkbaar werd het gebouwtje de laatste tientallen jaren nauwelijks meer gebruikt en raakte het flink in verval, zodat in 1823 de katholieken toestemming kregen om de kerk en de toren te slopen. In het daarop volgende jaar werd de kerk gesloopt. De toren met spits bleef staan. In 1884 sloeg de bliksem in de toren. De houten delen en de spits verbrandden. De huidige generatie Stiphoutenaren hebben de Oude Toren steeds gekend als een kale stenen toren zonder spits. De herinnering aan wat er zich vroeger zoal heeft afgespeeld rond de Oude Toren vervaagde steeds meer.De middeleeuwse kerktoren van Stiphout is een goed voorbeeld van een geslaagde restauratie. Tot enkele decennia geleden was deze toren tot een ruïne vervallen na tientallen jaren van verval. Het bouwkerk telt vier geledingen, door tufstenen lijsten gescheiden van elkaar. De onderste drie geledingen zijn 15e eeuws. De eerste geleding bevat een geschonden ingang en de sporen van ellipsvormige bogen waarin eens de grafmonumenten van de familie v.d. Brughhe van Kasteel Croy stonden. De derde geleding heeft twee met tudorbogen afgesloten galmgaten. Deze galmgaten werden bij de vroeg 16e eeuwse verhoging gedicht. De verhoging vertoont dezelfde vormen als de eveneens verhoogde toren van Gerwen. In 1392 vond bij deze kerktoren het Mirakel van Stiphout plaats waarbij een boer het H. Sacrament uit de brandende kerk redde.<br />
<br />
De kerktoren is een uitdrukking van de Gouden Eeuw van Brabant, in welke periode in kleine dorpen imposante kerken werden gebouwd. Daarbij is de kerktoren een typisch voorbeeld van het verschijnsel van eenzame kerktorens.</td><br />
</tr><br />
</table><br />
<br />
[[Bestand:Stiphouttoren.jpeg]]<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]][[Categorie:Rijk van Dommel en Aa]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Torenruine_BrugghenstraatTorenruine Brugghenstraat2013-02-22T11:08:28Z<p>Jeppejoppe: /* Torenruine Brugghenstraat */</p>
<hr />
<div>= Torenruine Brugghenstraat =<br />
<br />
<table><br />
<tr><br />
<td width="155"><b>Naam/Bekend als:</b></td><br />
<td>Torenruine Brugghenstraat</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Korte beschrijving:</b></td><br />
<td>Ruine van kerktoren van een middeleeuwse kerk</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Beschrijving omgeving:</b></td><br />
<td>Kerktoren te midden in het landelijke gebied aan de noordzijde van Helmond</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Bouwjaar:</b></td><br />
<td>ca 1400 en begin 16e eeuw</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Architect:</b></td><br />
<td>Onbekend</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Monumentstatus:</b></td><br />
<td>Rijksmonument</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Adres:</b></td><br />
<td>Brugghenstraat ong. Oude Torenstraat</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Huidig gebruik:</b></td><br />
<td>Onbekend</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Links:</b></td><td>-</td><br />
</tr><br />
<br />
<tr><br />
<td><b>Lange beschrijving:</b></td><br />
<td valign='top'>In de 17e eeuw ging de oude kerk, die ten noorden van het dorp eenzaam in de akkers lag, met de Oude Toren over in handen van de protestanten. In de 18e eeuw waren er in Stiphout dus twee kerken. De schuurkerk van de katholieken, midden in het dorp, en de oude kerk met de Oude Toren, voor de handvol protestanten van het dorp. De oude kerk met de oude toren zag er in die jaren niet bijster florissant uit. Het gebouw raakte steeds verder in verval. De kerk werd nog wel dusdanig gerestaureerd dat de bekende Hanewinkel rond 1800 nog opmerkte dat het kleine dorp "een nette kerk" had, die pronkte met "een nette spitse toren". Het zou echter niet lang meer duren, of de kerk werd afgebroken. Blijkbaar werd het gebouwtje de laatste tientallen jaren nauwelijks meer gebruikt en raakte het flink in verval, zodat in 1823 de katholieken toestemming kregen om de kerk en de toren te slopen. In het daarop volgende jaar werd de kerk gesloopt. De toren met spits bleef staan. In 1884 sloeg de bliksem in de toren. De houten delen en de spits verbrandden. De huidige generatie Stiphoutenaren hebben de Oude Toren steeds gekend als een kale stenen toren zonder spits. De herinnering aan wat er zich vroeger zoal heeft afgespeeld rond de Oude Toren vervaagde steeds meer.De middeleeuwse kerktoren van Stiphout is een goed voorbeeld van een geslaagde restauratie. Tot enkele decennia geleden was deze toren tot een ruïne vervallen na tientallen jaren van verval. Het bouwkerk telt vier geledingen, door tufstenen lijsten gescheiden van elkaar. De onderste drie geledingen zijn 15e eeuws. De eerste geleding bevat een geschonden ingang en de sporen van ellipsvormige bogen waarin eens de grafmonumenten van de familie v.d. Brughhe van Kasteel Croy stonden. De derde geleding heeft twee met tudorbogen afgesloten galmgaten. Deze galmgaten werden bij de vroeg 16e eeuwse verhoging gedicht. De verhoging vertoont dezelfde vormen als de eveneens verhoogde toren van Gerwen. In 1392 vond bij deze kerktoren het Mirakel van Stiphout plaats waarbij een boer het H. Sacrament uit de brandende kerk redde.<br />
<br />
De kerktoren is een uitdrukking van de Gouden Eeuw van Brabant, in welke periode in kleine dorpen imposante kerken werden gebouwd. Daarbij is de kerktoren een typisch voorbeeld van het verschijnsel van eenzame kerktorens.</td><br />
</tr><br />
</table><br />
<br />
[[Bestand: Stiphouttoren.jpeg]]<br />
[[Categorie:KaartArtikel]][[Categorie:Rijk van Dommel en Aa]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Overwegwachtershuis,_Leenderweg_1_HeezeOverwegwachtershuis, Leenderweg 1 Heeze2013-02-22T10:58:03Z<p>Jeppejoppe: /* Overwegwachtershuis, Leenderweg 1 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Overwegwachtershuis, Leenderweg 1 Heeze =<br />
<br />
Overwegwachtershuis 1913<br />
<br />
Aanduiding: C, nr. 3931<br />
<br />
RM. Nr. 522681<br />
<br />
Dienstwoning voor baanwachter uit 1913 naar ontwerp van architect ir. G.W.van Heukelom. In het<br />
baanvak Eindhoven-Weert van de Nederlandse Spoorwegen werd in 1912, aan de zuidkant van de<br />
spoorwegovergang Leenderweg-Oude Stationsstraat, het eilandstation Heeze gebouwd met drie<br />
dienstwoningen. Dit station werd in 1977 afgebroken en vervangen door een nieuw meer noordelijk<br />
gelegen complex. De drie dienstwoningen liggen aan deze spoorwegovergang. Twee aan de<br />
oostkant, waarvan het meest noordelijke het stationschefhuis is. Het derde aan de westkant is het<br />
baanwachtershuis.<br />
<br />
Het baanwachtershuis heeft een bouwlaag met een overstekend zadeldak tussen houten windveren<br />
gedekt met kruispannen. Het huis heeft een rechthoekige plattegrond, liggend parallel aan de<br />
spoorlijn, met aan de zuidkant een kleine uitbouw onder het zuidelijke dakschild. Het opgaande werk<br />
bestaat uit machinale baksteen gemetseld in halfsteensverband met doorlopende rollagen. De<br />
muuropeningen zijn voorzien van een hanenkam. Topgevels met vlechtwerk. Gesneden gootklossen.<br />
Op het erf een vierkante drinkwaterput.<br />
<br />
'''Waardering'''<br />
De baanwachterswoning is van algemeen belang. Het pand heeft cultuurhistorisch belang als<br />
bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van de spoorwegen in het zuiden van Nederland en als<br />
voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de spoorwegwoningen. Het heeft<br />
architectuurhistorisch belang door de sobere vormentaal en is tevens van belang voor het oeuvre van<br />
de architect Van Heukelom. Het is het laatste baanwachtershuis in het lijnvak Eindhoven-Weert.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Villa,_Kapelstraat_116_HeezeVilla, Kapelstraat 116 Heeze2013-02-22T10:56:07Z<p>Jeppejoppe: /* Villa "Marie Louise" Kapelstraat 116 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Villa "Marie Louise" Kapelstraat 116 Heeze =<br />
<br />
Villa "Marie Louise" uit het eerste kwart van de twintigste eeuw met kenmerken van de neorenaissancestijl.<br />
<br />
Het huis is gebouwd voor garen-, lint- en bandfabrikante Anna Vullings. Aan de<br />
overkant van de straat stond tot in de jaren tachtig van de twintigste eeuw de fabriek. Het huis staat<br />
vrij op het perceel, met de voorgevel aan de Kapelstraat.<br />
Blokvormige eenlaagse villa onder mansardedak met rondom lopende kroonlijst en fries. De<br />
hoofdvorm van het huis wordt geflankeerd door eenlaagse rechthoekige vleugels onder schilddaken.<br />
De daken zijn belegd met zwarte geglazuurde tuile du Nord pannen. De villa heeft centraal in de<br />
voorgevel een ingangspartij met op de verdieping een kleine torenkamer, waarboven een hoog spits<br />
torendak voorzien van natuursteen leien, bekroond door een smeedijzeren hekwerk met windvaan op<br />
de nok. De rest van de voorgevel heeft een asymmetrische compositie. Het zuidelijk gedeelte is<br />
risalerend met in het dak een stenen kapel met bekroonde topgevel en klauwstukken, waarin zich op<br />
de begane grond een driedelig en op de verdieping een tweedelig venster bevinden.<br />
Het noordelijk gedeelte heeft op de begane grond een vijfzijdige houten erker op hardstenen<br />
basement met op de verdieping een balkon. Boven de balkondeuren een houten tympaan. In de<br />
bovenlichten van vensters en deuren glas-in-lood. In het venster boven de voordeur de spreuk: Pax<br />
Intrantibus.<br />
Het opgaande werk bestaat uit machinale baksteen uitgevoerd in verschillende kleuren, gemetseld in<br />
kruisverband, met toepassing van profielsteen, siermetselwerk en natuursteen. Boven de<br />
muuropeningen segmentbogen met een geornamenteerde sluitsteen.<br />
Het torenkamertje boven de ingang rust op een gietijzeren kolom. De ingangspartij is monumentaal,<br />
met gietijzeren voordeurroosters. De zijvleugels hebben in het dak een kapel met een smeedijzeren<br />
bekroning. Voor en opzij van het huis een lage gemetselde schansmuur met ezelsrug waarop een<br />
smeedijzeren hekwerk met pijlpunten.<br />
Interieur met marmeren hal en T-vormige gang. Rijk bewerkte houten bordestrap met gedraaide<br />
balusters en trappaal. In kamers, hal en gangen stucplafonds met geprofileerde lijsten en rozetten.<br />
Vier marmeren schoorsteenmantels. In het huis bevindt zich een afdeling voor het huispersoneel met<br />
eigen diensttrap naast de keuken.<br />
Waardering<br />
De villa is van algemeen belang. Het huis heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking van<br />
de sociaaleconomische ontwikkeling, namelijk de stichting van representatieve fabrikantenwoningen<br />
in het bestaande dorpsbeeld; het gebouw is tevens van belang als voorbeeld van de typologische<br />
ontwikkeling van het woonhuis. Het object is van architectuurhistorisch belang door de stijl en<br />
detaillering. Het huis is van belang vanwege de gaafheid van het ex- en interieur.<br />
<br />
[[Bestand:Villa_Marie_Louise.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Nederlandse_Hervormde_Kerk,_Kapelstraat_50_HeezeNederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze2013-02-22T10:53:34Z<p>Jeppejoppe: /* Nederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Nederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze =<br />
<br />
De Hervormde kerk (Kapelstraat 50) is een kleine zaalkerk uit 1906 met dakruiter, smaller en lager<br />
driezijdig gesloten koor en een voorgevel met klimmend boogfries. De kerk verrees op de<br />
grondslagen van de bij het kasteel behorende middeleeuwse kapel. Het interieur bevat een houten<br />
wapenbord van Reinoud Diederik baron van Tuyll van Serooskerken (1784).''Michels, J.C.M.. Architectuur en stedebouw in Noord-Brabant 1850-1940. Zwolle, 1993. Blz 126.''<br />
<br />
Klokkenstoel met klok<br />
van Jan van Asten, 1451, 56 cm. Glas-in-lood. Zadeldak, dakkapellen. Aan de straat een ijzeren<br />
hekwerk tussen gemetselde pilasters.<br />
<br />
[[Bestand:Kerk_Kapelstraat_Heeze.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Nederlandse_Hervormde_Kerk,_Kapelstraat_50_HeezeNederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze2013-02-22T10:53:12Z<p>Jeppejoppe: /* Nederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Nederlandse Hervormde Kerk, Kapelstraat 50 Heeze =<br />
<br />
De Hervormde kerk (Kapelstraat 50) is een kleine zaalkerk uit 1906 met dakruiter, smaller en lager<br />
driezijdig gesloten koor en een voorgevel met klimmend boogfries. De kerk verrees op de<br />
grondslagen van de bij het kasteel behorende middeleeuwse kapel. Het interieur bevat een houten<br />
wapenbord van Reinoud Diederik baron van Tuyll van Serooskerken (1784).338 <br />
<br />
''Michels, J.C.M.. Architectuur en stedebouw in Noord-Brabant 1850-1940. Zwolle, 1993. Blz 126.''<br />
<br />
Klokkenstoel met klok<br />
van Jan van Asten, 1451, 56 cm. Glas-in-lood. Zadeldak, dakkapellen. Aan de straat een ijzeren<br />
hekwerk tussen gemetselde pilasters.<br />
<br />
[[Bestand:Kerk_Kapelstraat_Heeze.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Dienstwoningen,_Boschlaan_20_HeezeDienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze2013-02-22T10:49:22Z<p>Jeppejoppe: /* Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze =<br />
<br />
Aan de Boslaan ter hoogte van het slingerpadenbos "De Hoeve" bevinden zich twee min of meer<br />
symmetrische blokjes van elk twee dienstwoningen met daar tussenin stalruimte. <br />
Het linker blokje uit<br />
ca 1900, onder éénzijdig afgewolfd zadeldak, gedekt met Oud-Hollandse pannen, bezit meerruits<br />
schuifvensters, was wellicht in oorsprong een boerderij, maar werd later als dienstwoning ingericht.<br />
Het rechter blokje bezit een zadeldak gedekt met Oud-Hollandse pannen. Tussen de blokjes een<br />
boomgaard en een gepotdekseld schuurtje onder pannen schilddak. Ter linkerzijde van het linker<br />
blokje een vroeg 19e eeuwse bakstenen stal onder langgerekt wolfsdak, gedekt met Oud-Hollandse<br />
pannen. De dienstwoningen horen bij het kasteel Heeze.<br />
<br />
'''Waardering'''<br />
<br />
Van algemeen belang:<br />
<br />
- vanwege de karakteristieke architectonische vormgeving;<br />
<br />
- vanwege de hoge mate van gaafheid van het exterieur;<br />
<br />
- als karakteristiek en functioneel onderdeel van de buitenplaats;<br />
<br />
- vanwege de kenmerkende ligging binnen de historische tuin- en parkaanleg;<br />
<br />
- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Dienstwoningen,_Boschlaan_20_HeezeDienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze2013-02-22T10:48:49Z<p>Jeppejoppe: /* Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze =<br />
<br />
Aan de Boslaan ter hoogte van het slingerpadenbos "De Hoeve" bevinden zich twee min of meer<br />
symmetrische blokjes van elk twee dienstwoningen met daar tussenin stalruimte. <br />
Het linker blokje uit<br />
ca 1900, onder éénzijdig afgewolfd zadeldak, gedekt met Oud-Hollandse pannen, bezit meerruits<br />
schuifvensters, was wellicht in oorsprong een boerderij, maar werd later als dienstwoning ingericht.<br />
Het rechter blokje bezit een zadeldak gedekt met Oud-Hollandse pannen. Tussen de blokjes een<br />
boomgaard en een gepotdekseld schuurtje onder pannen schilddak. Ter linkerzijde van het linker<br />
blokje een vroeg 19e eeuwse bakstenen stal onder langgerekt wolfsdak, gedekt met Oud-Hollandse<br />
pannen. De dienstwoningen horen bij het kasteel Heeze.<br />
<br />
'''Waardering'''<br />
<br />
Van algemeen belang:<br />
- vanwege de karakteristieke architectonische vormgeving;<br />
- vanwege de hoge mate van gaafheid van het exterieur;<br />
- als karakteristiek en functioneel onderdeel van de buitenplaats;<br />
- vanwege de kenmerkende ligging binnen de historische tuin- en parkaanleg;<br />
- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Dienstwoningen,_Boschlaan_20_HeezeDienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze2013-02-22T10:48:19Z<p>Jeppejoppe: /* Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze =<br />
<br />
Aan de Boslaan ter hoogte van het slingerpadenbos "De Hoeve" bevinden zich twee min of meer<br />
symmetrische blokjes van elk twee dienstwoningen met daar tussenin stalruimte. <br />
Het linker blokje uit<br />
ca 1900, onder éénzijdig afgewolfd zadeldak, gedekt met Oud-Hollandse pannen, bezit meerruits<br />
schuifvensters, was wellicht in oorsprong een boerderij, maar werd later als dienstwoning ingericht.<br />
Het rechter blokje bezit een zadeldak gedekt met Oud-Hollandse pannen. Tussen de blokjes een<br />
boomgaard en een gepotdekseld schuurtje onder pannen schilddak. Ter linkerzijde van het linker<br />
blokje een vroeg 19e eeuwse bakstenen stal onder langgerekt wolfsdak, gedekt met Oud-Hollandse<br />
pannen. De dienstwoningen horen bij het kasteel Heeze.<br />
<br />
'''Waardering'''<br />
Van algemeen belang:<br />
<br />
- vanwege de karakteristieke architectonische vormgeving;<br />
<br />
- vanwege de hoge mate van gaafheid van het exterieur;<br />
<br />
- als karakteristiek en functioneel onderdeel van de buitenplaats;<br />
<br />
- vanwege de kenmerkende ligging binnen de historische tuin- en parkaanleg;<br />
<br />
- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Dienstwoningen,_Boschlaan_20_HeezeDienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze2013-02-22T10:47:46Z<p>Jeppejoppe: /* Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Dienstwoningen, Boschlaan 20 Heeze =<br />
<br />
Aan de Boslaan ter hoogte van het slingerpadenbos "De Hoeve" bevinden zich twee min of meer<br />
symmetrische blokjes van elk twee dienstwoningen met daar tussenin stalruimte. <br />
Het linker blokje uit<br />
ca 1900, onder éénzijdig afgewolfd zadeldak, gedekt met Oud-Hollandse pannen, bezit meerruits<br />
schuifvensters, was wellicht in oorsprong een boerderij, maar werd later als dienstwoning ingericht.<br />
Het rechter blokje bezit een zadeldak gedekt met Oud-Hollandse pannen. Tussen de blokjes een<br />
boomgaard en een gepotdekseld schuurtje onder pannen schilddak. Ter linkerzijde van het linker<br />
blokje een vroeg 19e eeuwse bakstenen stal onder langgerekt wolfsdak, gedekt met Oud-Hollandse<br />
pannen. De dienstwoningen horen bij het kasteel Heeze.<br />
<br />
'''Waardering'''<br />
Van algemeen belang:<br />
- vanwege de karakteristieke architectonische vormgeving;<br />
- vanwege de hoge mate van gaafheid van het exterieur;<br />
- als karakteristiek en functioneel onderdeel van de buitenplaats;<br />
- vanwege de kenmerkende ligging binnen de historische tuin- en parkaanleg;<br />
- vanwege de functioneel-ruimtelijke relatie met de andere onderdelen van de buitenplaats.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Tweede_parochiekerk_van_HeezeTweede parochiekerk van Heeze2013-02-20T17:05:34Z<p>Jeppejoppe: /* Tweede parochiekerk van Heeze */</p>
<hr />
<div>= Tweede parochiekerk van Heeze =<br />
<br />
Zie ook: <br />
[[Eerste parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 H]]<br />
&<br />
[[Derde parochiekerk van Heeze]]<br />
<br />
In 1833 werd een nieuwe waterstaatskerk ingezegend, waarvan Stephanus Gast bouwpastoor was.<br />
De kerk stond vlak naast de schuurkerk van Heeze. De stenen van de oude kerk (zie 5.26.1.1)<br />
werden gebruikt voor het fundament. In 1853 kreeg dit gebouw een nieuwe toren. Deze kerk werd in<br />
1933 gesloopt, nadat zij bijna een eeuw dienst had gedaan. De kerk was gebouwd in de neoclassicistische<br />
stijl naar het voorbeeld van ontwerpen van ingenieurs van Waterstaat. In de<br />
volksmond noemde men dit soort kerken daarom Waterstaatskerken.331 Van Leeuwen nuanceert<br />
deze karakterisering en merkt op dat deze kerken weI "waterstaatskerken" genoemd worden, maar<br />
dat deze term om diverse redenen minder juist is. De "waterstaatskerken" vertonen namelijk<br />
uiteenlopende stijlvormen: een aantal kan nadrukkelijk neoklassicistisch genoemd worden (Erp, Aarle<br />
- Rixtel ), een aantal doet neogotisch aan (Schijndel, Stratum, Berghem, de beide laatste intussen<br />
vervangen) en een groot aantal vertoont een mengeling van traditionele en neoklassicistische<br />
vormen. Dit laatste is in Heeze het geval: uitwendig heeft deze enigszins het karakter van een grote<br />
schuurkerk, inwendig overheersende neoklassicistische details. Veel van de "waterstaatskerken"<br />
werden ook niet door ambtenaren van de waterstaat gebouwd, maar door onafhankelijke<br />
architekten.332<br />
Het gebouw dat in 1853 zijn definitieve vorm gekregen had, domineerde meer dan de oudere<br />
schuurkerk het dorpbeeld ter plaatse. Het was een eenvoudige baksteenbouw van zes gewelfvakken<br />
en drie beuken (voor meer details zie voetnoot). Tot 1933 vertoonde de kerk het beeld van de<br />
typische vroeg negentiende eeuwse kerk, dat nu echter een grote zeldzaamheidswaarde heeft<br />
gekregen. Voor de Heezer kerk is de herwaardering van de zo verguisde "waterstaatskerken" te laat<br />
gekomen, de nieuwe kerk van Heeze is echter een waardige opvolger geworden.333<br />
In 1844 werd de Waterstaatskerk verrijkt met een kruisweg, die geschilderd werd door de<br />
Eindhovense kunstschilder Lambert van de Wildenberg. In 1894 wordt een nieuwe kruisweg geplaatst<br />
van J.J.H. Lucker van het atelier Stolenberg te Roermond.<br />
<br />
<br />
[[Bestand: Tweede_parochiekerk_van_Heeze.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Tweede_parochiekerk_van_HeezeTweede parochiekerk van Heeze2013-02-20T16:54:09Z<p>Jeppejoppe: /* Tweede parochiekerk van Heeze */</p>
<hr />
<div>= Tweede parochiekerk van Heeze =<br />
<br />
Zie ook: <br />
[[Eerste parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 H]]<br />
&<br />
[[Derde parochiekerk van Heeze ]]<br />
<br />
In 1833 werd een nieuwe waterstaatskerk ingezegend, waarvan Stephanus Gast bouwpastoor was.<br />
De kerk stond vlak naast de schuurkerk van Heeze. De stenen van de oude kerk (zie 5.26.1.1)<br />
werden gebruikt voor het fundament. In 1853 kreeg dit gebouw een nieuwe toren. Deze kerk werd in<br />
1933 gesloopt, nadat zij bijna een eeuw dienst had gedaan. De kerk was gebouwd in de neoclassicistische<br />
stijl naar het voorbeeld van ontwerpen van ingenieurs van Waterstaat. In de<br />
volksmond noemde men dit soort kerken daarom Waterstaatskerken.331 Van Leeuwen nuanceert<br />
deze karakterisering en merkt op dat deze kerken weI "waterstaatskerken" genoemd worden, maar<br />
dat deze term om diverse redenen minder juist is. De "waterstaatskerken" vertonen namelijk<br />
uiteenlopende stijlvormen: een aantal kan nadrukkelijk neoklassicistisch genoemd worden (Erp, Aarle<br />
- Rixtel ), een aantal doet neogotisch aan (Schijndel, Stratum, Berghem, de beide laatste intussen<br />
vervangen) en een groot aantal vertoont een mengeling van traditionele en neoklassicistische<br />
vormen. Dit laatste is in Heeze het geval: uitwendig heeft deze enigszins het karakter van een grote<br />
schuurkerk, inwendig overheersende neoklassicistische details. Veel van de "waterstaatskerken"<br />
werden ook niet door ambtenaren van de waterstaat gebouwd, maar door onafhankelijke<br />
architekten.332<br />
Het gebouw dat in 1853 zijn definitieve vorm gekregen had, domineerde meer dan de oudere<br />
schuurkerk het dorpbeeld ter plaatse. Het was een eenvoudige baksteenbouw van zes gewelfvakken<br />
en drie beuken (voor meer details zie voetnoot). Tot 1933 vertoonde de kerk het beeld van de<br />
typische vroeg negentiende eeuwse kerk, dat nu echter een grote zeldzaamheidswaarde heeft<br />
gekregen. Voor de Heezer kerk is de herwaardering van de zo verguisde "waterstaatskerken" te laat<br />
gekomen, de nieuwe kerk van Heeze is echter een waardige opvolger geworden.333<br />
In 1844 werd de Waterstaatskerk verrijkt met een kruisweg, die geschilderd werd door de<br />
Eindhovense kunstschilder Lambert van de Wildenberg. In 1894 wordt een nieuwe kruisweg geplaatst<br />
van J.J.H. Lucker van het atelier Stolenberg te Roermond.<br />
<br />
<br />
[[Bestand: Tweede_parochiekerk_van_Heeze.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Derde_parochiekerk_van_Heeze,_Jan_Deckersstraat_24_HeezeDerde parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 Heeze2013-02-20T16:53:30Z<p>Jeppejoppe: /* Derde parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Derde parochiekerk van Heeze, Jan Deckersstraat 24 Heeze =<br />
<br />
Zie ook: <br />
[[Eerste parochiekerk van Heeze]]<br />
&<br />
[[Tweede parochiekerk van Heeze]]<br />
<br />
De huidige R.K. Kerk werd in de jaren 1932-33 gebouwd, min of meer naast de tweede parochiekerk.<br />
De R.K. Kerk te Heeze is toegewijd aan de H. Martinus van Tours en gebouwd naar een ontwerp uit<br />
1932 in traditionalistische vormentaal van architect H. Valk uit 's-Hertogenbosch met onder andere<br />
streekeigen stijlkenmerken van de Kempense gotiek. De kerk, die een grondplan heeft van ca. 27<br />
meter in het vierkant, is niet georiënteerd. Het altaar ligt op het noorden. Aan de noordoostkant van<br />
de kerk ligt aansluitend tussen kerk en pastorie de sacristie. In het oorspronkelijke ontwerp was de<br />
plaats van de sacristie aan de noodwestkant van de kerk gesitueerd. Bij de uitvoering werd een<br />
andere locatie gekozen, waardoor de oude mammoetboom in de pastorietuin gespaard is gebleven.<br />
Bouwpastoor was Deken C.W.J. de Bruyn. De bouwsom beliep f 140.344,00. De kerk werd<br />
ingezegend door Mgr. Diepen. De eerste steen werd gelegd op 6 augustus 1932. De pastorie uit 1920<br />
ligt naast de kerk en is iets ouder.<br />
Architect Valk maakte gebruik van grote "oud" aandoende stenen, met het karakter van een<br />
middeleeuwse handvorm. Het streven was een schilderachtige en middeleeuws ogende detaillering,<br />
wat bereikt werd door zware steunberen, spitsboogramen en bewust ruw gehouden voegen. Valk<br />
sloot daarmee aan bij de traditionele baksteenbouwkunst van de middeleeuwen in Brabant, Holland ,<br />
Groningen, Friesland en Drente. Dergelijke kerken lijken eeuwenoud en "vergroeid" met haar<br />
omgeving. Het gebouw bestaat uit een zware toren, een vijfbeukig schip, een laag dwarsschip met<br />
een hoge vieringlantaarn en tenslotte een laag, driezijdig gesloten koor. Er gaat een fascinerend<br />
verhaal schuil achter deze kerk, een verhaal van de toenmalige tijdsgeest:<br />
‘Dit geldt bij uitstek voor de kerkelijke bouwkunst die voor de architect Dominikus Bohm een uitdrukking moet zijn van<br />
geloof, en daardoor de mens verheft tot religieus leven. Nieuwe kerken moeten christo-centrisch zijn: symbool en<br />
uitdrukking van het liturgisch offer van de Christus (…) H. W. Valk is in Nederland een der vurigste verdedigers van '<br />
de christo-centrische gedachte. Het kerkgebouw moet "een bepaalde gemoedsaandoening, een zielsbewegen"<br />
teweeg brengen, het moet een "bidkerk" zijn, het moet "op de knieën drukken" (…) Zo is H.W. Valks kerk te Heeze<br />
niet zomaar een dorpskerk met een eigenaardige plattegrond en vormgeving, maar een nieuw kerktype dat voor de<br />
architect het antwoord was op de problemen van zijn tijd. De architect zag voor zichzelf de taak de gelovigen te<br />
beïnvloeden en op hoger plan te brengen. Een op de juiste manier gebouwde kerk, met alle kenmerken van een<br />
intiem huis, zou zorgen dat zij zich in het hart van hun dorp thuis voelden. Het gebouw zou een nieuwe religieuze<br />
beleving van het lijden van de Christus voortbrengen, die uiteindelijk zeker moest leiden tot een homogene<br />
gemeenschap op katholieke grondslag.’334<br />
Het gebouw moest het ideaalbeeld van de Brabantse plattelandsgemeente uitdragen, volgens de<br />
architect bron voor alle cultuur. De Christocentrische kerk moest door de toepassing van<br />
opklimmende klooster- en graatgewelven, brede scheibogen en verlichting uit een koorlantaarn de<br />
aandacht van de gelovigen naar het altaar trekken.335<br />
334 Van Leeuwen, 1982.<br />
335 Michels, 1993, 126.<br />
202<br />
Het interieur is geheel in schoon metselwerk uitgevoerd. De centraliserende werking van het interieur<br />
- kenmerkend voor de zogeheten christocentrische kerken van Valk - werd bereikt door toepassing<br />
van een ondiep koor en een breed middenschip met brede, twee zijbeuktraveeen omvattende,<br />
scheibogen. De gebrandschilderde apostelramen (1873) zijn van J. Stroucken en de kruiswegstaties<br />
(1894) van J.H. Lucker.336<br />
Afbeelding: Martinuskerk (juli 2011)<br />
Hieronder volgt de uitgebreide en gedetailleerde omschrijving van de Rijksdienst voor Cultureel<br />
Erfgoed:<br />
De kerk is een vijfbeukige kruiskerk met hogere vieringlantaarn, lage absis met driezijdige sluiting van<br />
koor en laag transept, het geheel onder zadeldaken. De zijbeuken hebben lessenaarsdaken. De<br />
vieringlantaarn is bekroond door een vierzijdig angelustorentje met luidklok. Rondom het koor<br />
nevenruimten en verbindingsgang met pastorie. Aan de zuidkant van de kerk een vierkante toren met<br />
overhoeks geplaatst torendak, gelijkend op de romaanse Rijnlandse torenbekroningen. De toren heeft<br />
een uurwerk en luidklokken, die niet van waarde zijn vanuit het oogpunt van monumentenzorg. Aan<br />
oost- en westkant van de toren een vierkante kapel eveneens onder lessenaarsdaken. De<br />
hoofdingang van de kerk is rondbogig. Drie rijzige blindnissen met vorktraceringen geleden de<br />
hoofdgevel. De topgevels hebben een klimmend boogfries. De kerk en sacristie zijn zowel in- als<br />
uitwendig opgetrokken uit handgevormde kloostermoppen gemetseld in verschoven kettingverband.<br />
Dit geldt ook voor de schansmuur met ezelsrug aan de straat. Het midden- en zijschip heeft aan de<br />
buitenkant zware steunberen met afzaten. Al het muurwerk is rijkelijk voorzien van tufsteen, onder<br />
andere de zuilen in de kerk. De met leien bedekte daken liggen opgesloten tussen gemetselde<br />
bekroonde tuitgevels, die afgewerkt zijn met vlechtwerk.<br />
De kerk heeft inwendig schoon metselwerk. Door het brede middenschip en het ondiepe koor met<br />
transeptarmen ontstaat een centraliserende werking naar het onder de lichte vieringlangtaarn<br />
geplaatste altaar. Hiermee verwijst de kerk naar de experimenten van de architect en zijn tijdgenoten<br />
met het christocentrische plattegrondtype. De opstand van het schip is tweedelig: boven de brede<br />
scheibogen op natuurstenen zuilen met een achtzijdig basement en een ronde schacht bevinden zich<br />
kleine lichtbeukvensters. Inwendig heeft het schip drie vierkante gewelfvakken, de brede scheibogen<br />
omvatten telkens twee zijbeukvakken. Door het systeem van overwelving met in baksteen<br />
uitgevoerde klimmende kloostergewelven in de zijbeuken en graatgewelven in het schip kon met een<br />
minimaal aantal kolommen worden volstaan. De buitenste vakken van de zijbeuken fungeren als<br />
loopgangen. Aan de koorzijde sluiten zijkapellen aan op de transepten.<br />
De muuropeningen van de kerk zijn voorzien van tudorbogen en gemetselde vorktraceringen met<br />
336 Kolman e.a., 1997, 188.<br />
203<br />
gekleurde glas-in-lood vensters gedeeltelijk uitgevoerd in figuratief- en gedeeltelijk in blank werk. De<br />
kerk heeft een waardevol interieur. Hierin bevinden zich gebrandschilderde ramen uit 1873 afkomstig<br />
uit de voormalige Waterstaatskerk met afbeeldingen van de H.H. apostelen: Thaddeus,<br />
Bartholomeus, Philippus, Thomas, Jacobus de Meerdere, Petrus, Paulus, Andreas, Johannes,<br />
Jacobus de Mindere, Mattheus, Simon en H.H. Nicasius, Martinus, Leonardus van Veghel. Nicasius is<br />
geboren in het buurtschap Kreil te Heeze. Deze heilige, die een van de martelaren van Gorcum was,<br />
wordt in Heeze speciaal vereerd. De geschilderde kruiswegstaties uit 1894 van Lucker sr. afkomstig<br />
uit het atelier Stoltzenberg, en de twee biechtstoelen zijn eveneens afkomstig uit de vorige kerk.<br />
De muurschilderingen in de H. Maria- en St. Jobskapel zijn gemaakt door Pieter Geraerdts in 1953.<br />
Een tiental houten al of niet gepolychromeerde beelden voorstellende: H. Anna te Drieën (XV-XVI);<br />
Pietà (XVIa); H. Johan de Doper (ca.1800); H. Anna met H. Maria (XVIII); H. Nicacius (XIX); H.<br />
Mariabeeld met kind en H. Jozef en H. Alphonsus de Ligori (1844) van beeldhouwer Van der Heijden<br />
uit Den Bosch.; H. Carolus Borromeus (XIX). Verder bevinden zich in de kerk zestiende-eeuwse<br />
paramenten.337<br />
Waardering RCE.<br />
De kerk is van algemeen belang. Het gebouw heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking<br />
van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens van belang als voorbeeld van de<br />
typologische ontwikkeling van de christocentrische volkskerk in het Interbellum. Het gebouw heeft<br />
architectuurhistorisch belang door de stijl en de detaillering in in baksteen uitgevoerde historiserende<br />
vormentaal en is van kunsthistorisch belang door de interieuronderdelen. Het gebouw is tevens van<br />
belang als voorbeeld van het oeuvre van de architect Valk, die er experimenteerde met zijn<br />
christocentrische kerktype en tevens de overgang bewerkte van expressionistische naar meer<br />
historiserende neomiddeleeuwse vormentaal. Het gebouw heeft ensemblewaarden vanwege de<br />
situering, verbonden met de ontwikkeling van het kerkdorp. Het is van belang vanwege de<br />
architectuurhistorische, bouwtechnische en typologische zeldzaamheid.<br />
De RCE geeft ook een duiding van het complex kerk en pastorie, ofwel een ensemble:<br />
Het complex van de R.K. Kerk H. Martinus bestaat uit de driebeukige kruiskerk met toren uit 1932 in<br />
traditionele opzet met "streekeigen" vormen van architect H. Valk uit 's-Hertogenbosch (onderdeel I)<br />
en de pastorie uit 1920 met stijlinvloeden van de Neogotiek van architect W. te Riele uit Utrecht<br />
(onderdeel II). RM. Nr. 522675.<br />
Waardering volgens de Cultuurhistorische Waardenkaart Noord-Brabant:<br />
Het complex bestaande uit kerk en pastorie is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch<br />
belang als bijzondere uitdrukking van de ontwikkeling van het katholicisme in het zuiden en is tevens<br />
van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van de christocentrische volkskerk in het<br />
Interbellum. Het heeft architectuurhistorisch belang door de stijl en en is van belang als voorbeeld van<br />
het oeuvre van de respectievelijke architecten. Het heeft ensemblewaarden vanwege de bijzondere<br />
situering, verbonden met de ontwikkeling van Heeze als kerkdorp. <br />
<br />
CHW. Nr.: BP047-001528.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Eerste_parochiekerk_van_HeezeEerste parochiekerk van Heeze2013-02-20T16:51:51Z<p>Jeppejoppe: </p>
<hr />
<div>Volgens Bijsterveld was de kerk van Heeze gewijd aan Sint-Martinus en Sint-Agatha. De kerk had de<br />
rang van “halve kerk” en de status van ecclesia. Sinds 1285 was het patrronaatsrecht in handen van de<br />
priorin en convent van Keizerbosch. Voor 1285 was oefende de heer van Horne en Altena, dat is gewoon<br />
de heer van Heeze, dit recht uit.328 Coenen meent dat de kerk echter toegewijd was aan St. Martinus en<br />
St. Jan.<br />
Hij verwacht op grond van wat elders aangetroffen is dat de eerste kerkebouw in het huidige gehucht<br />
Kerkhof al in de achtste eeuw kan hebben plaatsgevonden. Het gaat dan om houtbouw op een<br />
kerkhof dat toen nog temidden van de agrarische nederzetting lag. Sporen van een dergelijk vroeg<br />
kerkjes zijn hier echter niet aangetroffen. Hij vermoed op gelijke gronden dat dit kerkje in de loop van<br />
de 11e of 12e eeuw vervangen werd door een eenvoudig stenen zaalkerkje. Bij opgravingen in Oude<br />
Kerkhof zijn de fundamenten gevonden van deze middeleeuwse kerk. Later is deze kerk vervangen<br />
door een gotisch gebouw. Deze gotische kerk is in 1827 na een blikseminslag afgebrand en daarna<br />
gesloopt. De toren is blijven staan tot 1854, waarna ook deze werd gesloopt. De fundamenten liggen<br />
onder de grond en zijn sinds 1968 Rijksmonument. De plaats van het koor wordt deels door een<br />
buxushaagje aangegeven.<br />
<br />
[[Bestand: Eerste_parochiekerk_van_Heeze.PNG]]<br />
<br />
''Afbeelding: Kerk van de gereformeerde gemeente Heeze.''<br />
<br />
Vanaf 1648 was deze kerk in gebruik gegeven aan de protestanten. Deze lijken echter liever de kapel<br />
bij het kasteel gebruikt te hebben. De oude kerk werd echter niet door de protestanten gebruikt,<br />
waardoor ze verviel en uiteindelijk werd gesloopt. Het kadaster noteert nog de gereformeerde<br />
gemeente als eigenaar van de kerk, en de burgerlijke gemeente als eigenaart van de torenen het<br />
kerkhof. De katholieken konden blijkbaar wel over de stenen van de sloop beschikken.<br />
<br />
[[Bestand: Eerste parochiekerk van Heeze (Afb2).PNG ]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Eerste_parochiekerk_van_HeezeEerste parochiekerk van Heeze2013-02-20T16:51:35Z<p>Jeppejoppe: </p>
<hr />
<div>Volgens Bijsterveld was de kerk van Heeze gewijd aan Sint-Martinus en Sint-Agatha. De kerk had de<br />
rang van “halve kerk” en de status van ecclesia. Sinds 1285 was het patrronaatsrecht in handen van de<br />
priorin en convent van Keizerbosch. Voor 1285 was oefende de heer van Horne en Altena, dat is gewoon<br />
de heer van Heeze, dit recht uit.328 Coenen meent dat de kerk echter toegewijd was aan St. Martinus en<br />
St. Jan.<br />
Hij verwacht op grond van wat elders aangetroffen is dat de eerste kerkebouw in het huidige gehucht<br />
Kerkhof al in de achtste eeuw kan hebben plaatsgevonden. Het gaat dan om houtbouw op een<br />
kerkhof dat toen nog temidden van de agrarische nederzetting lag. Sporen van een dergelijk vroeg<br />
kerkjes zijn hier echter niet aangetroffen. Hij vermoed op gelijke gronden dat dit kerkje in de loop van<br />
de 11e of 12e eeuw vervangen werd door een eenvoudig stenen zaalkerkje. Bij opgravingen in Oude<br />
Kerkhof zijn de fundamenten gevonden van deze middeleeuwse kerk. Later is deze kerk vervangen<br />
door een gotisch gebouw. Deze gotische kerk is in 1827 na een blikseminslag afgebrand en daarna<br />
gesloopt. De toren is blijven staan tot 1854, waarna ook deze werd gesloopt. De fundamenten liggen<br />
onder de grond en zijn sinds 1968 Rijksmonument. De plaats van het koor wordt deels door een<br />
buxushaagje aangegeven.<br />
<br />
[[Bestand: Eerste_parochiekerk_van_Heeze.PNG]]<br />
<br />
Afbeelding: Kerk van de gereformeerde gemeente Heeze.<br />
<br />
Vanaf 1648 was deze kerk in gebruik gegeven aan de protestanten. Deze lijken echter liever de kapel<br />
bij het kasteel gebruikt te hebben. De oude kerk werd echter niet door de protestanten gebruikt,<br />
waardoor ze verviel en uiteindelijk werd gesloopt. Het kadaster noteert nog de gereformeerde<br />
gemeente als eigenaar van de kerk, en de burgerlijke gemeente als eigenaart van de torenen het<br />
kerkhof. De katholieken konden blijkbaar wel over de stenen van de sloop beschikken.<br />
<br />
[[Bestand: Eerste parochiekerk van Heeze (Afb2).PNG ]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Eerste_parochiekerk_van_HeezeEerste parochiekerk van Heeze2013-02-20T16:51:25Z<p>Jeppejoppe: </p>
<hr />
<div>Volgens Bijsterveld was de kerk van Heeze gewijd aan Sint-Martinus en Sint-Agatha. De kerk had de<br />
rang van “halve kerk” en de status van ecclesia. Sinds 1285 was het patrronaatsrecht in handen van de<br />
priorin en convent van Keizerbosch. Voor 1285 was oefende de heer van Horne en Altena, dat is gewoon<br />
de heer van Heeze, dit recht uit.328 Coenen meent dat de kerk echter toegewijd was aan St. Martinus en<br />
St. Jan.<br />
Hij verwacht op grond van wat elders aangetroffen is dat de eerste kerkebouw in het huidige gehucht<br />
Kerkhof al in de achtste eeuw kan hebben plaatsgevonden. Het gaat dan om houtbouw op een<br />
kerkhof dat toen nog temidden van de agrarische nederzetting lag. Sporen van een dergelijk vroeg<br />
kerkjes zijn hier echter niet aangetroffen. Hij vermoed op gelijke gronden dat dit kerkje in de loop van<br />
de 11e of 12e eeuw vervangen werd door een eenvoudig stenen zaalkerkje. Bij opgravingen in Oude<br />
Kerkhof zijn de fundamenten gevonden van deze middeleeuwse kerk. Later is deze kerk vervangen<br />
door een gotisch gebouw. Deze gotische kerk is in 1827 na een blikseminslag afgebrand en daarna<br />
gesloopt. De toren is blijven staan tot 1854, waarna ook deze werd gesloopt. De fundamenten liggen<br />
onder de grond en zijn sinds 1968 Rijksmonument. De plaats van het koor wordt deels door een<br />
buxushaagje aangegeven.<br />
<br />
[[Bestand: Eerste_parochiekerk_van_Heeze.PNG]]<br />
Afbeelding: Kerk van de gereformeerde gemeente Heeze.<br />
<br />
Vanaf 1648 was deze kerk in gebruik gegeven aan de protestanten. Deze lijken echter liever de kapel<br />
bij het kasteel gebruikt te hebben. De oude kerk werd echter niet door de protestanten gebruikt,<br />
waardoor ze verviel en uiteindelijk werd gesloopt. Het kadaster noteert nog de gereformeerde<br />
gemeente als eigenaar van de kerk, en de burgerlijke gemeente als eigenaart van de torenen het<br />
kerkhof. De katholieken konden blijkbaar wel over de stenen van de sloop beschikken.<br />
<br />
[[Bestand: Eerste parochiekerk van Heeze (Afb2).PNG ]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Woonhuis,_Kapelstraat_120_HeezeWoonhuis, Kapelstraat 120 Heeze2013-02-20T16:50:23Z<p>Jeppejoppe: /* Woonhuis, Kapelstraat 120 Heeze */</p>
<hr />
<div>= Woonhuis, Kapelstraat 120 Heeze =<br />
<br />
Herenhuis in eclectische stijl, uit het vierde kwart van de 19e eeuw. Het huis ligt vrij op het perceel op<br />
de hoek met de Molenstraat. De voor- of zuidgevel staat aan de Kapelstraat.<br />
Eenlaags symmetrisch herenhuis, vijf traveeën breed onder mansardedak met wolfeinden gedekt<br />
met kruispannen. De vorst voorzien van terracotta crête of kam. Het huis is gepleisterd. Voorgevel<br />
met geblokte midden- en hoekpilasters. Muuropeningen met geprofileerde stuclijsten en kuifbekroning<br />
met een palmet-ornament. Boven de ingangspartij in het dak een houten kapel met tympaan op<br />
voluutvormige, versprongen consoles. De kapel is geflankeerd door een zinken oeil de boeuf.<br />
Dubbele voordeur voorzien van geëtst glas. Schuifvensters.<br />
Interieur grotendeels gaaf en voorzien van paneeldeuren en stucplafonds uit de bouwtijd.<br />
Waardering<br />
Het herenhuis is van algemeen belang. Het heeft cultuurhistorisch belang als bijzondere uitdrukking<br />
van de sociaaleconomische ontwikkeling, namelijk de stichting van rijkere dorpswoningen in het<br />
bestaande straatbeeld; het is tevens van belang als voorbeeld van de typologische ontwikkeling van<br />
het dorpswoonhuis. Het object is van architectuurhistorisch belang door de stijl en detaillering. Het<br />
huis is van belang vanwege de architectonische gaafheid van het ex- en interieur.<br />
<br />
[[Bestand: Kapelstraat_120_Heeze.PNG]]<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Strijperstraat_55_LeendeStrijperstraat 55 Leende2013-02-20T11:15:35Z<p>Jeppejoppe: Nieuwe pagina aangemaakt met '= Strijperstraat 55 Leende = Niet de langgevelboerderij uit 1818 met het adres Riesten 2 (zie daarvoor 5.31.2.007) wordt hier bedoeld. De boerderij Riesten 2 staa...'</p>
<hr />
<div>= Strijperstraat 55 Leende =<br />
<br />
Niet de langgevelboerderij uit 1818 met het adres Riesten 2 (zie daarvoor 5.31.2.007) wordt hier<br />
bedoeld. De boerderij Riesten 2 staat in Strijp ook wel bekend als 'den Hulstbosch'. Inderdaad<br />
groeien er rond deze goed gerestaureerde woning verschillende hulstbomen. Maar het eigenlijke<br />
'huysken in den Hulstbosch' waarvan oude landboeken nog melding maken, is het toch niet. Dat zou<br />
juist aan de overkant van De Riesten gestaan hebben, zo heeft de tegenwoordige bewoner na<br />
onderzoek menen te kunnen vaststellen. De boerderij is blijkens het jaartal op de voorgevel in 1818<br />
gebouwd of verbouwd. De naam Riesten duidt op enkele percelen met die naam aan de overkant van<br />
de Strijper Aa gelegen, waarheen het weggetje voert.<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Riesten_2_(voorheen_Strijperstraat_55)_StrijpRiesten 2 (voorheen Strijperstraat 55) Strijp2013-02-20T11:08:49Z<p>Jeppejoppe: Nieuwe pagina aangemaakt met '= Riesten 2 (voorheen Strijperstraat 55) Strijp = Boerderij van het Noordbrabants langgeveltype. Jaarankers 1818. (in de V.L. vermeld als C 27). Schuur met vakwerk...'</p>
<hr />
<div>= Riesten 2 (voorheen Strijperstraat 55) Strijp =<br />
<br />
Boerderij van het Noordbrabants langgeveltype. Jaarankers 1818. (in de V.L. vermeld als C 27).<br />
Schuur met vakwerk en baksteenvulling. Kleine roederamen (origineel) en kloosterkozijnen. Fraai<br />
geprofileerd schuifraam in de zijgevel. Wolfsdak van riet met oud Hollandse pannen. Schuur onder<br />
schilddak. Stro met plaggenvorst. Schuur met vakwerk en baksteenvulling. Twee linden 50 cm.<br />
omtrek. Oude hulsten. Haagbeukheg.<br />
<br />
CHW. Nr.: BP061-000905<br />
RM. Nr: 23995<br />
<br />
De boerderij Riesten 2 staat in Strijp ook wel bekend als 'den Hulstbosch'. Inderdaad groeien er rond<br />
deze goed gerestaureerde woning verschillende hulstbomen. Maar het eigenlijke 'huysken in den<br />
Hulstbosch' waarvan oude landboeken nog melding maken, is het toch niet. Dat zou juist aan de<br />
overkant van De Riesten gestaan hebben, zo heeft de tegenwoordige bewoner na onderzoek menen<br />
te kunnen vaststellen. De boerderij is blijkens het jaartal op de voorgevel in 1818 gebouwd of<br />
verbouwd. De naam Riesten duidt op enkele percelen met die naam aan de overkant van de Strijper<br />
Aa gelegen, waarheen het weggetje voert. In het gehucht Leenderstrijp staan voornamelijk in de 18e<br />
of 19e eeuw gebouwde of verbouwde langgevelboerderijen. Een van de oudste resten is de schuur<br />
van vakwerk met baksteenvulling op het erf van Riesten 2, een boerderij die zelf blijkens de ankers uit<br />
1818 dateert.<br />
''Kolman, C., B.O. Meierink, R. Stenvert. Monumenten in Nederland: Noord-Brabant. Zwolle, 1997. 243.''<br />
<br />
[[Bestand:Riesten 2 (voorheen Strijperstraat 55) Strijp.PNG ]]<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
<br />
[[Categorie:KaartArtikel]]</div>Jeppejoppehttps://erfgoedgeowiki.nl/index.php?title=Bestand:Riesten_2_(voorheen_Strijperstraat_55)_Strijp.PNGBestand:Riesten 2 (voorheen Strijperstraat 55) Strijp.PNG2013-02-20T11:08:00Z<p>Jeppejoppe: </p>
<hr />
<div></div>Jeppejoppe