Wit-gele-kruis: verschil tussen versies
(→wit-gele-kruis gebouw) |
(→Wit-gele Kruis gebouw) |
||
| Regel 1: | Regel 1: | ||
=Wit-gele Kruis gebouw= | =Wit-gele Kruis gebouw= | ||
| − | Aan het begin van de vorige eeuw was het maar slecht gesteld met de ziekenzorg. Alleen rijke mensen konden het zich veroorloven een arts te bezoeken. De slechte hygiene en gebrek aan riolering leidde ertoe dat mensen vaak krioelden van het ongedierte en de zuigelingensterfte was ontzettend hoog. Er werden dan ook allerlei verenigingen opgericht om toch aan arme mensen zorg, en dan ook vooral preventieve zorg te bieden, de zogenaamde kruisverenigingen, zoals het Witte Kruis en het Groene Kruis. Deze verenigingen waren vaak religieus van aard en afhankelijk van bijdragen van de leden. Hier werden dan verpleegsters en apparatuur van bekostigd. Deze vooruitstrevende opzet, met een sterke maatschappelijke insteek werd in het begin maar matig ondersteund door overheid en huisartsen. Het Groene Kruis, de Katholieke kruisvereniging kwam in Noord-Brabant sowieso maar slecht van de grond. Het Wit-gele kruis werd dan ook in Brabant opgericht, in 1916, met een sterkere religieuze insteek en de pauselijke kleuren in haar blazoen. Oorspronkelijk was de focus gericht op de keuterboer die buiten het lidmaatschap van de Boerenbond viel. Hoezeer de Boerenbond ook de belangen van haar leden behartigde en de slechte productie en leefomstandigheden van de boer verbeterde, als je niet tenminste een hectare bouw- of weiland bezat was je te arm om lid te worden. Er bestond al een vereniging die geiten gaf aan de keuterboer en van geiten naar zieken bleek een stap die goed genomen kon worden. Dit gebouw is in 1969 geopend als huisvesting van het Wit-gele Kruis. Een vreemde ontwikkeling want het Wit-gele kruis was actief sinds 1924 in De Rips en juist in de zestiger jaren namen de middelen van een vereniging als het Wit-gele Kruis af omdat de mensen rijker werden en de gezondheidszorg beter. Het heeft dan ook niet lang dienst gedaan. Door invoering van de AWBZ werd de wijkzorg door professionele zorgaanbieders | + | Aan het begin van de vorige eeuw was het maar slecht gesteld met de ziekenzorg. Alleen rijke mensen konden het zich veroorloven een arts te bezoeken. De slechte hygiene en gebrek aan riolering leidde ertoe dat mensen vaak krioelden van het ongedierte en de zuigelingensterfte was ontzettend hoog. Er werden dan ook allerlei verenigingen opgericht om toch aan arme mensen zorg, en dan ook vooral preventieve zorg te bieden, de zogenaamde kruisverenigingen, zoals het Witte Kruis en het Groene Kruis. Deze verenigingen waren vaak religieus van aard en afhankelijk van bijdragen van de leden. Hier werden dan verpleegsters en apparatuur van bekostigd. Deze vooruitstrevende opzet, met een sterke maatschappelijke insteek werd in het begin maar matig ondersteund door overheid en huisartsen. Het Groene Kruis, de Katholieke kruisvereniging kwam in Noord-Brabant sowieso maar slecht van de grond. Het Wit-gele kruis werd dan ook in Brabant opgericht, in 1916, met een sterkere religieuze insteek en de pauselijke kleuren in haar blazoen. Oorspronkelijk was de focus gericht op de keuterboer die buiten het lidmaatschap van de Boerenbond viel. Hoezeer de Boerenbond ook de belangen van haar leden behartigde en de slechte productie en leefomstandigheden van de boer verbeterde, als je niet tenminste een hectare bouw- of weiland bezat was je te arm om lid te worden. Er bestond al een vereniging die geiten gaf aan de keuterboer en van geiten naar zieken bleek een stap die goed genomen kon worden. Dit gebouw is in 1969 geopend als huisvesting van het Wit-gele Kruis. Een vreemde ontwikkeling want het Wit-gele kruis was actief sinds 1924 in De Rips en juist in de zestiger jaren namen de middelen van een vereniging als het Wit-gele Kruis af omdat de mensen rijker werden en de professionele gezondheidszorg beter. Het gebouw heeft dan ook niet lang dienst gedaan. Door invoering van de AWBZ werd de wijkzorg voortaan door professionele zorgaanbieders grootschalig georganiseerd. Het wijkgebouw was niet meer nodig en werd aan particulieren verkocht. Typerend is wel dat in 2010 weer een vereniging het Wit-gele kruis is opgericht. Een vereniging die vooral oude Ripsenaren helpt om de zorg die ze nodig hebben in hun eigen dorp te halen. |
'''Bronnen:''' | '''Bronnen:''' | ||
Versie van 23 mei 2011 om 11:46
Wit-gele Kruis gebouw
Aan het begin van de vorige eeuw was het maar slecht gesteld met de ziekenzorg. Alleen rijke mensen konden het zich veroorloven een arts te bezoeken. De slechte hygiene en gebrek aan riolering leidde ertoe dat mensen vaak krioelden van het ongedierte en de zuigelingensterfte was ontzettend hoog. Er werden dan ook allerlei verenigingen opgericht om toch aan arme mensen zorg, en dan ook vooral preventieve zorg te bieden, de zogenaamde kruisverenigingen, zoals het Witte Kruis en het Groene Kruis. Deze verenigingen waren vaak religieus van aard en afhankelijk van bijdragen van de leden. Hier werden dan verpleegsters en apparatuur van bekostigd. Deze vooruitstrevende opzet, met een sterke maatschappelijke insteek werd in het begin maar matig ondersteund door overheid en huisartsen. Het Groene Kruis, de Katholieke kruisvereniging kwam in Noord-Brabant sowieso maar slecht van de grond. Het Wit-gele kruis werd dan ook in Brabant opgericht, in 1916, met een sterkere religieuze insteek en de pauselijke kleuren in haar blazoen. Oorspronkelijk was de focus gericht op de keuterboer die buiten het lidmaatschap van de Boerenbond viel. Hoezeer de Boerenbond ook de belangen van haar leden behartigde en de slechte productie en leefomstandigheden van de boer verbeterde, als je niet tenminste een hectare bouw- of weiland bezat was je te arm om lid te worden. Er bestond al een vereniging die geiten gaf aan de keuterboer en van geiten naar zieken bleek een stap die goed genomen kon worden. Dit gebouw is in 1969 geopend als huisvesting van het Wit-gele Kruis. Een vreemde ontwikkeling want het Wit-gele kruis was actief sinds 1924 in De Rips en juist in de zestiger jaren namen de middelen van een vereniging als het Wit-gele Kruis af omdat de mensen rijker werden en de professionele gezondheidszorg beter. Het gebouw heeft dan ook niet lang dienst gedaan. Door invoering van de AWBZ werd de wijkzorg voortaan door professionele zorgaanbieders grootschalig georganiseerd. Het wijkgebouw was niet meer nodig en werd aan particulieren verkocht. Typerend is wel dat in 2010 weer een vereniging het Wit-gele kruis is opgericht. Een vereniging die vooral oude Ripsenaren helpt om de zorg die ze nodig hebben in hun eigen dorp te halen.
Bronnen:
A. van de Kimmenade-Beekmans, Van pesthuis tot wijkgebouw, 1991, Heemkundekring de Kommanderij, Gemert
H. Braks, P. van Delft, 75 jaar Rips: 1921-1996, 1996, Drukkerij De Vrije, Oploo
