Oostelbeers Muestermolen
Muestermolen (Nabij de huidige Watermolenweg in Oostelbeers)
Het waterrad van de Muestermolen werd in 1326 genoemd als grenspunt van de gemeynte van Zand-Oerle, Knegsel, Hoog-Casteren, Vessem en Wintelre. Stukje grensbeschrijving: tote Vessem ende vandaer totten rade van Muestermolen ende vandaer ter smisse van Berse ende vandaer… Dit is de watermolen tussen Vessem en Oostelbeers op de Kleine Beerse, ongeveer een kilometer van de huidige gemeentegrens met Eersel (destijds Vessem). Deze molen gebruikte het noordelijke deel van het dal van de Beerse voor het opstuwen van het water en had aldus invloed tot ver in Vessem: het Molenbroek. Molenaar van de Muijstermolen was in 1340 Johannes de Molendino. De abdij van Tongerlo was eigenaar van de watermolen, van Meulenbroekse hoef en de windmolen in Oostelbeers. In 1590 ging het bezit van de molen over op het Bisdom ’s-Hertogenbosch. Bij de Vrede van Münster in 1648 werd de molen onteigend door de Republiek der Nederlanden. Ze kwam weer in bezit van particulieren om in 1884 te worden gesloopt. Alleen een zandwal zou nog aan deze molen herinneren.
Stroomopwaarts van de voormalige molen bevond zich het Molenbroek, een ten gevolge van de opstuwing van het water moerassig gebied. De watermolen was een zogenaamde 'wintermolen' wat inhield dat alleen gedurende de wintermaanden het water zo hoog mogelijk gestuwd kon worden, dat het rad voor langere tijd aangedreven kon worden.
