Versie van 7 apr 2011 om 12:06

De Laurentia molen Milheeze

De Laurentia molen is een houten achtkante bovenkruier windmolen. Oorspronkelijk komt zij niet uit Milheeze, ze is in 1893 uit de Hollandse polder gehaald. Meer specifiek uit Bleskensgraaf in Alblasserwaard. Er werden veel houten molens gebouwd in Holland, het lichte gewicht van dergelijke molens bleef beter staan in de drassige poldergrond. Rond 1850 begon men deze echter te vervangen door stoomgemalen. De afbraakmolens werden vaak opgekocht en in Brabant geplaatst zoals ook met deze molen gebeurd is. De molen is overgebracht nadat de kleine oudere molen op deze plaats afbrandde. De molen had drie koppels maalstenen en werd zowel gebruikt voor het malen van graan (vooral rogge en het in de Peel veel verbouwde boekweit) als voor lijn-en koolzaad voor olie. In 1965 onderging de molen een restauratie en werd tevens de naam van de molen gewijzigd van 'Ludolizawi' (een samenvoeging van de namen van de vroegere eigenaren) in 'Laurentia'. Toen werd ook her riet op de zij- en bovenkant van de molen aangebracht. Eerst bestond dat namelijk uit dakleer op hout. Over molens, belangrijke onderdelen van een dorp zijn ook vele versjes geschreven. Hieronder staat er een die over de omstandigheden van de molenaar.

De molenaar die slaaft en wroet staat in gevaar van lijf en goed. Hij is bij dag en nacht steeds wakker en hoort geklaag van boer en bakker, als er geen water is en het niet waait, dan staat zijn hoofd geheel verdraaid. Eerst als de Heer den wind laat waaien, en sloot en beek weer water geeft, dan kan hij op zijn molen malen, het graan dat God tot voedsel geeft. Om 't een ieder naar de zin te maken en door elkeen te zijn bemind dat zijn d'onmogelijksete zaken die men hier in de wereld vindt.

Bronnen:

D. van de Pol, P. Terlouw, Onze molens: Muldersversjes, 1981, Zomer en Keuning Boeken B.V., Ede

W. van Heugten, W. van Heugten, Molens in Peelland, 1982, Peellandse Molenstichting, Vlierden