Middeleeuwse parochiekerk van Casteren
Middeleeuwse parochiekerk van Casteren
De middeleeuwse kerk van Casteren was gewijd aan St. Willibrord, had de rang van quarta capella en de status van appendix van Hilvarenbeek. De patronaatsrechten waren in handen van deken en kapittel van Sint-Petrus te Hilvarenbeek.
De oudste kerk stond op het Kerkeneind, waar nu een kinderspeelplaats en parkje is. Archeologisch onderzoek heeft gewezen op de mogelijkheid dat op het voormalig kerkterrein op het Kerkeneind te Casteren vóór de bouw van de stenen kerk al een houten kerk heeft gestaan. De reconstructie van dit houten kerkje op basis van de plattegrond is niet meer mogelijk. De eerste stenen kerk, die daar tussen 1400-1500 zal zijn gebouwd, was drieschepig en had dus in de lengterichting twee rijen pilaren. Rondom lag een kerkhof. In 1648 werd de kerk aan de RK-eredienst onttrokken en aan de gereformeerden toegewezen. De mate waarin die de kerk gebruikt hebben lijkt onbekend te zijn evenals het moment waarop de katholieken de kerk weer terug kregen. Het oude kerkje op het Kerkeneind is pas in 1850 afgebroken. Het kerkhof is echter tot 1909 begraafplaats geweest. In 1948 is er archeologisch onderzoek verricht ter plaatse van de kerk, op zoek naar de fundering en mogelijke andere overblijfselen van de kerk. De fundering van de laatste stenen kerk werd gevonden. Sporen van de houten voorganger van deze kerk werden echter niet gevonden. In 1963 is het oude kerkhof geruimd.
