Landgoed Stippelberg: verschil tussen versies

Uit Erfgoedwiki
Ga naar: navigatie, zoeken
(Peelrandbreuk in de Stippelberg)
(Peelrandbreuk in de Stippelberg)
Regel 1: Regel 1:
 
= '''Peelrandbreuk in de Stippelberg''' =
 
= '''Peelrandbreuk in de Stippelberg''' =
  
[[Bestand:Stippelberg_als_stuifzandduinen00000_(1).jpg|thumb|left|300px|Tussen Gemert en Bakel. Voor de bosbouw was er heide met stuifduinen'op de Stippelberg, hier besneeuwd.]]
+
[[Bestand:Stippelberg_als_stuifzandduinen00000_(1).jpg|thumb|left|300px|Tussen Gemert en Bakel. Voor de bosbouw was er heide met stuifduinen op de Stippelberg, hier besneeuwd.]]
  
 
[[Bestand: Stippelberg stuifduinen 2 055.jpg|thumb|right|300px|Tussen Gemert en Bakel. De Stippelberg nu.]]
 
[[Bestand: Stippelberg stuifduinen 2 055.jpg|thumb|right|300px|Tussen Gemert en Bakel. De Stippelberg nu.]]

Versie van 17 okt 2011 om 13:03

Peelrandbreuk in de Stippelberg

Tussen Gemert en Bakel. Voor de bosbouw was er heide met stuifduinen op de Stippelberg, hier besneeuwd.
Tussen Gemert en Bakel. De Stippelberg nu.
Tussen Gemert en Bakel. IJzeroer gevonden in de Stippelberg, herkenbaar aan de oranje kleur.

Door het bosgebied de Stippelberg, een bos dat in het begin van de twintigste eeuw is aangeplant voor de bosbouw op zandruggen die stammen uit de laatste IJstijd, loopt de Peelrandbreuk. De continentale platen die het aardoppervlak vormen zijn hier gebroken. Dat leidt tot een hoogteverschil, soms van een paar meter, op de plaats van de breuk. In het lage gedeelte is het droog omdat grondwater in het hoge gedeelte tegen de breuk aanvloeit en dan maar moeilijk verder kan. Het komt naar de oppervlakte gesijpeld en heet dan wijst. In het hoge gedeelte is de grond natter, biedt betere groeikansen voor het veen dat van de Peel in het verleden zo'n ondoordringbaar en onontwikkeld gebied heeft gemaakt. De jongste nederzettingen, Elzendorp en De Rips, liggen beiden aan de hoge natte oostkant van de Peelrandbreuk.

De reden dat de Peelrandbreuk zo'n barriere is heeft met ijzer te maken. De grond is namelijk sterk ijzerhoudend in dit gebied, zoals ook zichtbaar is in de oranje kleur van beken en sloten. Kleine laagjes ijzer in het grondwater zetten zich af in de grond, vooral op plaatsen als de Peelrandbreuk en vormen ondoordringbare lagen van roestend ijzer en aarde, die ook wel ijzeroer worden genoemd.

Geschiedenis

In de laatste IJstijd, zo'n dertigduizend jaar geleden rijkte het ijs niet tot Brabant. Wel was het een uitzonderlijk koud en droog gebied, omdat de grote gletsjes de regenpatronen veranderden. Daardoor zijn grote zandruggen ontstaan, dekzand genoemd die men nu nog in de Stippelberg kan terugvinden. Het bosgebied de Stippelberg kent ook de toponiemen het Beestenveld en Nederheide. Dit zijn gronden die afzonderlijk zijn aangekocht in de tijd van de grote heideontginningen aan het begin van de twintigste eeuw. Het Beestenveld was de eerste ontginning in de Peel die door de Nederlandse Heidemaatschappij, een soort ingenieursbureau, nu nog werkzaam onder de naam Heidemij, werd uitgevoerd. Zij deden dat in opdracht van de eigenaar, de hbankier Abraham Hendrik Ledeboer, die ook eigenaar was van het Landgoed De Sijp. In de uitgestrekte Stippelberg liet hij echter zijn zomerhuis bouwen, Villa Ledeboer. Toen was de opvatting dat de Peel alleen bestemd kon zijn voor de bosbouw vanwege de zeer arme grond, zoals ook te zien is in de foto hiernaast waar het witte gebied volledig bestond uit onbegroeid zand. In de Middeleeuwen staken boeren turf om hun land te bemesten op de natte gedeelten van de hei en lieten hun vee grazen op de drogere gedeeltes waardoor begroeiing ook weinig kans had. Deze duinen konden ook na de IJstijd zodanig stuiven dat in meer dichtbevolkte gebieden (met meer vee)zelfs hele dorpen zijn ondergestoven.