Landgoed De Krim
De Krim
Wat het landgoed De Krim uniek maakt in de gemeente is dat het nooit ontgonnen is. Andere delen van de Peel zijn hersteld in oude glorie (zoals de KLOTTERPEEL (beschermd natuurreservaat))maar in De Krim ligt dankzij haar ongereptheid zelfs nog een pingo. Het gebied had diverse eigenaren tot 1920 en is toen pas als kleinschalig landbouwbedrijf opgezet. Er lagen drie houten huisjes aan de middenpeelweg waar een boerenbedrijf van is overgebleven maar het overgrote deel is nooit bewerkt. Dit overgrote deel bestaat uit natte heide en drie vennen en de eerdergenoemde pingo, een overblijfsel uit de laatste ijstijd (het Weichselien genaamd). In de laatste ijstijd was er geen ijs in Brabant, het was er alleen heel koud en heel droog, de bovenste laag grond was altijd bevroren, permafrost dus.Een pingo is een laaggelegen plek waar water zich verzamelt onder die laag bevroren aarde. 's Winters bevriest dit water en zet uit. Er ontstaat een cirkelvormig heuveltje. Dat heuveltje blijft bestaan tot het einde van de ijstijd toen het water en de permafrost smolten. Toen ontstond er een cirkelvormig kom in de grond. Vaak groeide hier veen in. Bij diverse ontginningen zijn pingo's vaak letterlijk met de grond gelijk gemaakt. Of er zijn kunstmatige gaten gegraven. Er waren in de gemeente namelijk drie pingo's waarvan twee door recent archeologisch onderzoek zijn ontmaskerd als doe het zelf gaten. Alleen De Krim kan nog bogen op een echte pingo.
Bronnen:
H. van den Ancker, Het land van Gemert-Bakel in twee aardkundige fietsroutes, 2001, Uitgeverij op lemen voeten, Amsterdam
S. Hoeymakers, Het gouden dorp, 1976, Boek en offsetdrukkerij Harry Bek en zoon B.V., Veghel
S. Hoeymakers, Houtvesterij de Peel, 1986, Heemkundekring de Kommanderij, Gemert
P.H.M. Thissen, Heideontginning en modernisering: in het bijzonder in drie Brabantse Peelgemeenten 1850-1940, Uitgeverij Matrijs, Utrecht
De website: www.gemert-bakel.nl
