Versie van 3 dec 2010 om 13:28

St. Willibrorduskerk

Milheeze was in de Middeleeuwen een heerlijkheid, een grote boerderij met bijbehorende bijbouwen en uitgestrekte landerijen. Een heerlijkheid had eigenaren en de eerste geregistreerde eigenaar waren de Heren van Deurne die in 1443 Milheeze van de Hertog van Brabant ontvingen. Er was in 1425 al een kapel gebouwd voor St. Antonius Abt door de heer van Helmond, en de naam van Milheeze kwam ook al voor, dus de heerlijkheid is waarschijnlijk ouder dan de eerste eigendomsregistratie. De heerlijkheid lag tussen de kapel en het gehuchtje en tegenwoordige straat Schutsboom.

De kapel liep rond 1800 grote schade op in 1844 is deze kerk, een Rijksmonument, is op de restanten van die kapel gebouwd, waarbij een deel van de muren en de toren hergebruikt is. Toen is Milheeze ook een zelfstandige parochie geworden. De smid Vlemmings is daarvoor 24 keer te voet naar Den Bosch afgereisd om daar bij de bisschop voor een eigen parochie te pleiten. De inwoners van Bakel waren er niet erg gelukkig mee dat Milheeze een eigen parochie werd en de pastoor heeft hen nog tot de orde geroepen, waarschijnlijk ook de smid Vlemmings aanhalend, met als argument dat Milheeze een eigen kerk verdiend had na al het werk dat ze ervoor gedaan hadden. Wel is de patroonheilige van de kerk destijds gewijzigd naar St. Willibrordus, de 7e eeuwse bisschop en eigenaar van de toenmalige heerlijkheid Bakel en nog steeds haar patroonheilige.

De huidige kerk is gebouwd als een waterstaatskerk, net als de kerk in De Mortel, de Kerk Sint Antonius Abt die in dezelfde periode is gebouwd. Een waterstaatskerk is een kerk die met financiele steun van Rijkswaterstaat en onder technische controle van haar ingenieurs is gebouwd. De dominante bouwstijl die toen zowel voor kerkelijke als niet kerkelijke gebouwen werd gebruikt was het neoclassicisme. Dit was een bouwstijl die teruggreep op de Griekse en Romeinse tempels. Het interieur van de kerk is in 1963 vernieuwd.