Kerk: Sint Jans Onthoofding, Gemert: verschil tussen versies

Uit Erfgoedwiki
Ga naar: navigatie, zoeken
(St Jans Onthoofding kerk)
(St Jans Onthoofding kerk)
Regel 1: Regel 1:
 
=='''St Jans Onthoofding kerk'''==
 
=='''St Jans Onthoofding kerk'''==
[[Bestand: kerkgemert.jpg|thumb|left|250px|De kerk gezien vanaf het achterliggende kerkhof]]
+
[[Bestand: kerkgemert.jpg|thumb|left|300px|De kerk gezien vanaf het achterliggende kerkhof]]
Deze in 2010 gerestaureerde kerk stamt uit 1437 en is sterk verbonden met de religieuze ridderorde de Duitse Orde, wiens Gemerts hoofdkwartier het [[Kasteel]] van Gemert pal naast de kerk ligt. Hij is gewijd aan Johannes de Doper, die zijn hoofd verloor.
+
Deze in 2010 gerestaureerde kerk stamt uit 1437 en is sterk verbonden met de religieuze ridderorde de Duitse Orde, wiens Gemerts hoofdkwartier het [[Kasteel]] van Gemert pal naast de kerk ligt. Hij is gewijd aan Johannes de Doper, een belangrijke figuur uit de Bijbel die zijn hoofd verloor door zijn berisping van de Romeinse tetrarch (een soort benoemde hertog) Herodes voor zijn affaire met de vrouw van zijn broer, Herodias. Herodes zelf zette Johannes alleen in de gevangenis maar Herodias eiste zijn hoofd. Johannes was verwant aan de moeder van Jezus en heeft Jezus nog gedoopt in de rivier de Jordaan.  
  
Het jaar 1437 is ook belangrijk omdat in dat jaar Gemert een zelfstandige parochie werd. Daarvoor was zij een onderdeel van de parochie Bakel. Dat was logisch want Bakel was veel ouder dan Gemert. De door heel Europa gehuisvestte Duitse Orde die in 1220 voor het eerst in Gemertse contreien neerstreek had echter grootse plannen met het dorp. Landcommandeur Iwan van Cortenbach, de baas van een van de landcommanderijen, Alde Biesen in Belgie, die weer was onderverdeeld in 12 commanderijen waarvan Gemert er een van was, wilde er een regionaal religieus centrum van maken. De eerste stap was een eigen parochie. De tweede een eigen kerk.   
+
Het jaar 1437 is van verder belang omdat in dat jaar Gemert een zelfstandige parochie werd. Daarvoor was zij een onderdeel van de parochie Bakel. Dat was logisch want Bakel was veel ouder dan Gemert. De door heel Europa gehuisvestte Duitse Orde die in 1220 voor het eerst in Gemertse contreien neerstreek had echter grootse plannen met het dorp. Landcommandeur Iwan van Cortenbach, de baas van een van de landcommanderijen, Alde Biesen in Belgie, die weer was onderverdeeld in 12 commanderijen waarvan Gemert er een van was, wilde er een regionaal religieus centrum van maken. De eerste stap was een eigen parochie. De tweede een eigen kerk.   
  
In 1853 werd de kerk flink uitgebreid. Niet meer door de Duitse Orde, die had haar boeltje gepakt en had Gemert verlaten, gedwongen door de Franse legioenen van Napoleon. De kerkelijke vieringen hadden sterk te leiden gehad onder de Franse heerschappij en toen Nederland weer onder Nederlands beheer stond deden de pastoors er alles aan om die verloren grond weer terug te winnen. Met succes want reeds in 1840 (het einde van de Franse tijd in Nederland is 1813)was de kerk te klein geworden voor het aantal kerkgangers. De kerk is toen verlengd richting kerkhof, er werd een klokkentoren ingebouwd en de zijbeuken aan weerszijden van het middenschip (het middelste deel van de kerk dus)werden verbreed. Het werd een waterstaatskerk. De bouw van een waterstaatskerk stond onder technische toezicht van Waterstaat, volgend uit de toegenomen overheidsbemoeienis in de Franse tijd die door de latere Nederlandse koningen en koninginnen werd aangehouden. Het geheel na de uitbreiding valt onder de stijl van de neogotiek, sierlijk, sterk ornamenteel, met zijn vele natuurstenen versieringen en rank.
+
In 1853 werd de kerk flink uitgebreid. Niet meer door de Duitse Orde, die had haar boeltje gepakt en had Gemert verlaten, gedwongen door de Franse legioenen van Napoleon. De kerkelijke vieringen hadden sterk te leiden gehad onder de Franse heerschappij en toen Nederland weer onder Nederlands beheer stond deden de pastoors er alles aan om die verloren grond weer terug te winnen. Met succes want reeds in 1840 (het einde van de Franse tijd in Nederland is 1813)was de kerk te klein geworden voor het aantal kerkgangers. De kerk is toen verlengd richting kerkhof, er werd een klokkentoren ingebouwd en de zijbeuken aan weerszijden van het middenschip (het middelste deel van de kerk dus)werden verbreed. Het werd een waterstaatskerk. De bouw van een waterstaatskerk stond onder technische toezicht van Waterstaat, volgend uit de toegenomen overheidsbemoeienis in de Franse tijd die door de latere Nederlandse koningen en koninginnen werd aangehouden. Het geheel na de uitbreiding valt onder de stijl van de, toen populaire, neogotiek, sierlijk, sterk ornamenteel, met zijn vele natuurstenen versieringen en rank. De kerk lijkt eerder geinspireerd op de Engelse dan op de Nederlandse variant van de neogotiek.
  
 
Bronnen:
 
Bronnen:

Versie van 1 mrt 2011 om 11:22

St Jans Onthoofding kerk

De kerk gezien vanaf het achterliggende kerkhof

Deze in 2010 gerestaureerde kerk stamt uit 1437 en is sterk verbonden met de religieuze ridderorde de Duitse Orde, wiens Gemerts hoofdkwartier het Kasteel van Gemert pal naast de kerk ligt. Hij is gewijd aan Johannes de Doper, een belangrijke figuur uit de Bijbel die zijn hoofd verloor door zijn berisping van de Romeinse tetrarch (een soort benoemde hertog) Herodes voor zijn affaire met de vrouw van zijn broer, Herodias. Herodes zelf zette Johannes alleen in de gevangenis maar Herodias eiste zijn hoofd. Johannes was verwant aan de moeder van Jezus en heeft Jezus nog gedoopt in de rivier de Jordaan.

Het jaar 1437 is van verder belang omdat in dat jaar Gemert een zelfstandige parochie werd. Daarvoor was zij een onderdeel van de parochie Bakel. Dat was logisch want Bakel was veel ouder dan Gemert. De door heel Europa gehuisvestte Duitse Orde die in 1220 voor het eerst in Gemertse contreien neerstreek had echter grootse plannen met het dorp. Landcommandeur Iwan van Cortenbach, de baas van een van de landcommanderijen, Alde Biesen in Belgie, die weer was onderverdeeld in 12 commanderijen waarvan Gemert er een van was, wilde er een regionaal religieus centrum van maken. De eerste stap was een eigen parochie. De tweede een eigen kerk.

In 1853 werd de kerk flink uitgebreid. Niet meer door de Duitse Orde, die had haar boeltje gepakt en had Gemert verlaten, gedwongen door de Franse legioenen van Napoleon. De kerkelijke vieringen hadden sterk te leiden gehad onder de Franse heerschappij en toen Nederland weer onder Nederlands beheer stond deden de pastoors er alles aan om die verloren grond weer terug te winnen. Met succes want reeds in 1840 (het einde van de Franse tijd in Nederland is 1813)was de kerk te klein geworden voor het aantal kerkgangers. De kerk is toen verlengd richting kerkhof, er werd een klokkentoren ingebouwd en de zijbeuken aan weerszijden van het middenschip (het middelste deel van de kerk dus)werden verbreed. Het werd een waterstaatskerk. De bouw van een waterstaatskerk stond onder technische toezicht van Waterstaat, volgend uit de toegenomen overheidsbemoeienis in de Franse tijd die door de latere Nederlandse koningen en koninginnen werd aangehouden. Het geheel na de uitbreiding valt onder de stijl van de, toen populaire, neogotiek, sierlijk, sterk ornamenteel, met zijn vele natuurstenen versieringen en rank. De kerk lijkt eerder geinspireerd op de Engelse dan op de Nederlandse variant van de neogotiek.

Bronnen:

T. Thelen, In volle glorie: De kerk van St Jans Onthoofding te Gemert, 2003, Heemkundekring De Kommanderij, Gemert