Kasteel Gemert: verschil tussen versies

Uit Erfgoedwiki
Ga naar: navigatie, zoeken
Regel 33: Regel 33:
 
== Bouw van het kasteel ==
 
== Bouw van het kasteel ==
  
1391 Reinart van Husen, landcommandeur van de Duiste Orde te Alden- Biezen, krijgt toestemming van hertogin Johanna van Brabant om in Gemert een kasteel te bouwen.  
+
1391 Reinart van Husen, landcommandeur van de Duiste Orde te Alden- Biezen, krijgt toestemming van hertogin Johanna van Brabant om in Gemert een kasteel te bouwen. Omstreeks 1400 is de Duitse Orde op het toppunt van haar macht en begint met de bouw van het kasteel. In 1410 wordt Iwan van Cortenbach de nieuwe Landcommandeur in Alden Biesen. Onder zijn supervisie moet de bouw zijn voltooid.
1400 Omstreeks 1400 is de Duitse Orde op het toppunt van haar macht en begint met de bouw van het kasteel.  
+
1410 In 1410 wordt Iwan van Cortenbach de nieuwe Landcommandeur in Alden Biesen. Onder zijn supervisie moet de bouw zijn voltooid.
+
  
  
 
== Parochie Gemert ==
 
== Parochie Gemert ==
  
1436 Paus en bisschop verlenen toestemming aan de Duitse Orde om de zelfstandige parochie Gemert te stichten los van Bakel en onder het patronage van de Duitse Orde. Het kasteel biedt huisvesting aan de commandeurs van Gemert en aan de pastoors en rectoren van Gemert, Handel, Bakel, Deurne, Nistelrode, Vorstenbosch en Haren, allen priesterleden van de geestelijke ridderorde.  
+
1436 Paus en bisschop verlenen toestemming aan de Duitse Orde om de zelfstandige parochie Gemert te stichten los van Bakel en onder het patronage van de Duitse Orde. Het kasteel biedt huisvesting aan de commandeurs van Gemert en aan de pastoors en rectoren van Gemert, Handel, Bakel, Deurne, Nistelrode, Vorstenbosch en Haren, allen priesterleden van de geestelijke ridderorde. Pal naast het kasteel bouwt de Orde een nieuwe parochiekerk. In 1455 wordt de nieuwe kerk plechtig ingezegend. Nicolaas van der Dussen is dan commandeur van Gemert, Johannes van Attendoren de pastoor en St. Jan de Doper de patroonheilige.
1455 Pal naast het kasteel bouwt de Orde een nieuwe parochiekerk. In 1455 wordt de nieuwe kerk plechtig ingezegend. Nicolaas van der Dussen is dan commandeur van Gemert, Johannes van Attendoren de pastoor en St. Jan de Doper de patroonheilige.
+
 
   
 
   
  
 
== Poortgebouw ==
 
== Poortgebouw ==
  
1548 oortgebouw aan de binnengracht komt gereed onder bouwheer Wijnant van Breyl, Landcommandeur van Alden Biesen. Zijn wapenspreuk “ So Goet Is Got”.  
+
1548 oortgebouw aan de binnengracht komt gereed onder bouwheer Wijnant van Breyl, Landcommandeur van Alden Biesen. Zijn wapenspreuk “ So Goet Is Got”. Zestig jaar later wordt het kasteel uitgebreid met een nieuwe voorburcht, het huidige poortgebouw aan de buitengracht. Aanvankelijk met twee vleugels richting binnenkasteel.
1607 Zestig jaar later wordt het kasteel uitgebreid met een nieuwe voorburcht, het huidige poortgebouw aan de buitengracht. Aanvankelijk met twee vleugels richting binnenkasteel.
+
  
  
 
== Opstandige commandeur ==
 
== Opstandige commandeur ==
  
1648 De 80-jarige oorlog tussen Spanje en de Republiek der Verenigde Nederlanden wordt in 1648 beëindigd. Dan wordt de Vrede van Munster gesloten. Maar vrede heerst er niet in de Vrije Heerlijkheid Gemert. De commandeur van Gemert, Caspar Ulrich van Hoensbroek, heeft het met zijn superieuren aan de stok.  De Duitse Orde zet hem af als commandeur, maar met steun van de Graaf van Hoorn en ongeveer 500 ruiters en soldaten neemt hij Gemert weer in bezit. De Gemertse bevolking komt hiertegen in opstand. De schout, de pastoor, de koster en de Gemertse prior van de Predikheren worden op het kasteel ingesloten.
+
1648 De 80-jarige oorlog tussen Spanje en de Republiek der Verenigde Nederlanden wordt in 1648 beëindigd. Dan wordt de Vrede van Munster gesloten. Maar vrede heerst er niet in de Vrije Heerlijkheid Gemert. De commandeur van Gemert, Caspar Ulrich van Hoensbroek, heeft het met zijn superieuren aan de stok.  De Duitse Orde zet hem af als commandeur, maar met steun van de Graaf van Hoorn en ongeveer 500 ruiters en soldaten neemt hij Gemert weer in bezit. De Gemertse bevolking komt hiertegen in opstand. De schout, de pastoor, de koster en de Gemertse prior van de Predikheren worden op het kasteel ingesloten. Ondanks bemoeienis van de Grootmeester, de Duitse keurvorsten, de Duitse keizer en de Spaanse koning duurt het nog tot 1662 voordat de Duitse Orde weer de soevereiniteit over Gemert terug heeft en dan nog onder bepaalde voorwaarden.
1662 Ondanks bemoeienis van de Grootmeester, de Duitse keurvorsten, de Duitse keizer en de Spaanse koning duurt het nog tot 1662 voordat de Duitse Orde weer de soevereiniteit over Gemert terug heeft en dan nog onder bepaalde voorwaarden.
+
  
  
 
== Grote verbouwingen ==
 
== Grote verbouwingen ==
  
1745 De Duitse Orde wordt meer en meer een geestelijke ridderorde. Alleen de oude adel kan nog toetreden als ridder. In de balije Alden Biesen is het merendeel van de Ordeleden priester. Een groot deel komt uit Gemert.
+
1745 De Duitse Orde wordt meer en meer een geestelijke ridderorde. Alleen de oude adel kan nog toetreden als ridder. In de balije Alden Biesen is het merendeel van de Ordeleden priester. Een groot deel komt uit Gemert. In deze periode neemt landcommandeur Damiaan Hugo Graaf van Schönborn, kardinaal en prinsbisschop van Spiers en Konstanz  een grondige verbouwing van het kasteel van Gemert ter hand. Het hoofdgebouw krijgt nu een u-vorm. Ridder Johan Jozef van der Noot, commandeur van Gemert van 1744-1763 laat de voorburcht restaureren, waaronder de donjon. Het jaartal bij het wapen boven de ingang van de trappenhuis van de toren lijkt 1463 aan te duiden. Foutje dus
In deze periode neemt landcommandeur Damiaan Hugo Graaf van Schönborn, kardinaal en prinsbisschop van Spiers en Konstanz  een grondige verbouwing van het kasteel van Gemert ter hand. Het hoofdgebouw krijgt nu een u-vorm.  
+
1763 Ridder Johan Jozef van der Noot, commandeur van Gemert van 1744-1763 laat de voorburcht restaureren, waaronder de donjon. Het jaartal bij het wapen boven de ingang van de trappenhuis van de toren lijkt 1463 aan te duiden. Foutje dus
+
  
  
 
== Einde Duitse Orde in Gemert ==
 
== Einde Duitse Orde in Gemert ==
  
1794 In 1794 bezetten de Franse legers o.l.v. Generaal Jean-Charles Pichegru (1761-1804) de zuidelijke Nederlanden en een jaar later de rest. De Bataafse Republiek wordt gesticht. Nederland is nu een eenheidsstaat met een grondwet. Gemert verliest zijn soevereine status.
+
1794 In 1794 bezetten de Franse legers o.l.v. Generaal Jean-Charles Pichegru (1761-1804) de zuidelijke Nederlanden en een jaar later de rest. De Bataafse Republiek wordt gesticht. Nederland is nu een eenheidsstaat met een grondwet. Gemert verliest zijn soevereine status. Napoleon Bonaparte (1769-1821) liquideert in 1809 de Duitse Orde en de bezittingen vervallen aan de Franse kroon. De generale staf van Oudinot, opperbevelhebber van de Franse troepen in Noord-Brabant trekt in het kasteel. Het raakt ernstig in verval.
1809 Napoleon Bonaparte (1769-1821) liquideert in 1809 de Duitse Orde en de bezittingen vervallen aan de Franse kroon. De generale staf van Oudinot, opperbevelhebber van de Franse troepen in Noord-Brabant trekt in het kasteel. Het raakt ernstig in verval.
+
  
  
 
== Kasteel verkocht ==
 
== Kasteel verkocht ==
  
1813 Het kasteel met aangrenzende landerijen wordt op 15 februari 1813 voor 27.000 francs    verkocht aan mr. Adriaan van Riemsdijk. Zijn vaste woon- en verblijfplaats blijft echter Maastricht.  
+
1813 Het kasteel met aangrenzende landerijen wordt op 15 februari 1813 voor 27.000 francs    verkocht aan mr. Adriaan van Riemsdijk. Zijn vaste woon- en verblijfplaats blijft echter Maastricht. Van Riemsdijk verhuurt vanaf 1816 een deel van het kasteel als machinale spinfabriek. Tot in de jaren zestig van de negentiende eeuw vestigen zich er afwisselend Nederlandse en Belgische weeffabrikanten in het kasteel. Het kasteel biedt ook huisvesting aan de gezinnen van burgemeester Rietman (tot 1847), van de gemeenteontvanger (poortgebouw), de hoevenaar (vleugels poortgebouw) en soms nog aan enige fabrikanten en hun personeel. In 1837 komt er ook een weefschool in het kasteel. De eerste in de provincie.
1816 Van Riemsdijk verhuurt vanaf 1816 een deel van het kasteel als machinale spinfabriek. Tot in de jaren zestig van de negentiende eeuw vestigen zich er afwisselend Nederlandse en Belgische weeffabrikanten in het kasteel.  
+
1820 Het kasteel biedt ook huisvesting aan de gezinnen van burgemeester Rietman (tot 1847), van   de gemeenteontvanger (poortgebouw), de hoevenaar (vleugels poortgebouw) en soms nog . aan enige fabrikanten en hun personeel.  
+
1837 In 1837 komt er ook een weefschool in het kasteel. De eerste in de provincie.
+
 
   
 
   
  
 
== Kasteeleigenaren ==
 
== Kasteeleigenaren ==
  
1865 De volgende eigenaar is het echtpaar Lüps-van Riemsdijk. De laatste ‘fabrikeur’ Mathias Lüps is getrouwd met een dochter van Van Riemsdijk. Lüps overlijdt in 1865. Zijn vrouw 12 jaar later.  
+
1865 De volgende eigenaar is het echtpaar Lüps-van Riemsdijk. De laatste ‘fabrikeur’ Mathias Lüps is getrouwd met een dochter van Van Riemsdijk. Lüps overlijdt in 1865. Zijn vrouw 12 jaar later. De enige dochter van het echtpaar Lüps-van Riemsdijk trouwt met Everard Hugo Scheidius, rijksontvanger in Arnhem. Zij gaan op het kasteel wonen en laten het kasteel een ware metamorfose ondergaan. Scheidius laat het hoofdgebouw en de donjon restaureren, de buitengracht een stuk naar het westen opschuiven, de lanen opnieuw beplanten en laat tussen binnen- en buitengracht een park aanleggen met een botenhuis en een smeedijzeren theepaviljoen. In 1879 verhuist het gezin Scheidius met vier kinderen naar Arnhem.
 
+
1869 De enige dochter van het echtpaar Lüps-van Riemsdijk trouwt met Everard Hugo Scheidius, rijksontvanger in Arnhem. Zij gaan op het kasteel wonen en laten het kasteel een ware metamorfose ondergaan. Scheidius laat het hoofdgebouw en de donjon restaureren, de buitengracht een stuk naar het westen opschuiven, de lanen opnieuw beplanten en laat tussen binnen- en buitengracht een park aanleggen met een botenhuis en een smeedijzeren theepaviljoen.  
+
1879 In 1879 verhuist het gezin Scheidius met vier kinderen naar Arnhem.
+
  
  
 
== Verkocht aan jezuïeten ==
 
== Verkocht aan jezuïeten ==
  
1881 Voor 78.000 gulden wordt het kasteel aan de Franse jezuïeten van de Provincie Champagne verkocht samen met alle bijbehorende gebouwen, broeikassen, tuinen, grachten, dreven en bouw- en weilanden.
+
1881 Voor 78.000 gulden wordt het kasteel aan de Franse jezuïeten van de Provincie Champagne verkocht samen met alle bijbehorende gebouwen, broeikassen, tuinen, grachten, dreven en bouw- en weilanden.In de nacht van 19 op 20 april 1883 breekt een hevige brand uit in de smidse en timmerwerkplaats. Het vuur slaat over naar het hoofdgebouw, dat geheel uitbrandt. Alleen het karkas staat nog overeind. De IJslandse student Armann Sveinsson heeft de ravage in een tekening vastgelegd. De brandschade blijkt toch niet zo ernstig, dat restauratie niet meer mogelijk zou zijn. Een jaar later is het kasteel weer hersteld. Om huisvesting voor novicen mogelijk te maken laten de jezuïeten de kapconstructie veranderen in een hoe kan het ook anders Franse kap, een zogenaamde mansardekap. In 1896 kunnen de jezuïeten weer naar hun vaderland terug. Maar niet voor lang, want in 1901 zijn ze alweer in Gemert te vinden. Religieuzen mogen in Frankrijk geen les geven. Ondertussen hebben zij het kasteel van april 1900 tot augustus 1901 verhuurd aan Franse Assumptionisten. Er ontstaat nu zo’n groot tekort aan ruimte dat in de periode 1907-1909 op de oude fundamenten van de voorburcht twee nieuwe vleugels worden gebouwd, de zogenaamde jezuïetenbouw. Tijdens de Eerste Wereldoorlog moeten de jezuïeten in Frankrijk hun militaire dienstplicht vervullen. Het kasteel wordt nu toevluchtsoord voor Belgische missionarissen in opleiding van de Congregatie van de Heilige Geest. Zij ontvluchten het oorlogsgeweld, waar Nederland buiten weet te blijven. Aanvankelijk vinden zij alleen lesruimte op het kasteel, maar als in 1916 bijna alle jezuïeten vertrokken zijn, neemt de Congregatie zijn intrek in de jezuïetenbouw. In 1920 krijgen ze de beschikking over het hele kasteel en besluit de Congregatie van de Heilige Geest er een klein-seminarie te vestigen. In 1928 koopt zij het kasteel van de jezuïeten na er al veertien jaar te hebben vertoef. Het klein-seminarie verhuist naar Weert en op het kasteel wordt het Theologicum en Philosophicum voor toekomstige missionarissen gevestigd. Het kasteel is nu het officiële domicilie van de Nederlandse Provincie van de Spiritijnen als pater Hilhorst als eerste Provinciaal van de Congregatie er zijn intrek neemt.  In 1935-1936 bouwen de Spiritijnen een kapel tussen het hoofdgebouw en de donjon. Direct na het gereed komen in de zomer van 1936 vinden in de kapel de eerste priesterwijdingen plaats. Voor Gemertse burgers is het kasteel op aandrang van de bisschop niet toegankelijk. Geestelijken dienen in alle rust op hun missietaak te worden voorbereid. De periode van de Duitse bezetting 1940-1944 komt het kasteel ook niet ongeschonden door. Op 11 mei 1940 belegeren de Duitsers het missiehuis, omdat Nederlandse genietroepen er zich verschansen. De zuidvleugel van de jezuïetenbouw wordt in brand geschoten. Twee jaar later herbouwen de paters met vereende krachten het gebouw.Na de oorlog neemt het aantal priesterstudenten een hoge vlucht. Alle ruimte is nodig voor hen en het bestuur van de congregatie ziet zich in 1947 genoodzaakt om elders onderdak te zoeken. Intern wordt de boel flink vertimmerd en in 1961 wordt de refter gebouwd die het hoofdgebouw met de jezuïetenbouw verbindt. Midden jaren zestig echter daalt in korte tijd de belangstelling voor het priesterambt. Dat heeft tot gevolg dat in 1969 de priesteropleiding op het kasteel moet worden opgeheven. Het wordt weer het bestuurscentrum van de Nederlandse Provincie der Spiritijnen en het ontmoetingscentrum voor missionarissen met verlof. Bovendien fungeert het als opvanghuis voor bejaarde paters en broeders van de communiteit. Met het verdwijnen van de priesterstudenten wordt het kasteel meer en meer toegankelijk voor de Gemertse bevolking. Voor liturgische vieringen in de kapel, maar de poorten gaan ook open voor allerlei wereldse evenementen, als boekenbeurzen, allerlei soorten markten en tentoonstellingen. In de jaren negentig van de vorige eeuw huurt de gemeente ruimte in het poortgebouw en de jezuïetenvleugel om er asielzoekers in te huisvesten.
1883 In de nacht van 19 op 20 april 1883 breekt een hevige brand uit in de smidse en timmerwerkplaats. Het vuur slaat over naar het hoofdgebouw, dat geheel uitbrandt. Alleen het karkas staat nog overeind. De IJslandse student Armann Sveinsson heeft de ravage in een tekening vastgelegd. De brandschade blijkt toch niet zo ernstig, dat restauratie niet meer mogelijk zou zijn. Een jaar later is het kasteel weer hersteld. Om huisvesting voor novicen mogelijk te maken laten de jezuïeten de kapconstructie veranderen in een hoe kan het ook anders Franse kap, een zogenaamde mansardekap
+
 
+
1901 In 1896 kunnen de jezuïeten weer naar hun vaderland terug. Maar niet voor lang, want in 1901 zijn ze alweer in Gemert te vinden. Religieuzen mogen in Frankrijk geen les geven. Ondertussen hebben zij het kasteel van april 1900 tot augustus 1901 verhuurd aan Franse Assumptionisten. Er ontstaat nu zo’n groot tekort aan ruimte dat in de periode 1907-1909 op de oude fundamenten van de voorburcht twee nieuwe vleugels worden gebouwd, de zogenaamde jezuïetenbouw.
+
1916 Tijdens de Eerste Wereldoorlog moeten de jezuïeten in Frankrijk hun militaire dienstplicht vervullen. Het kasteel wordt nu toevluchtsoord voor Belgische missionarissen in opleiding van de Congregatie van de Heilige Geest. Zij ontvluchten het oorlogsgeweld, waar Nederland buiten weet te blijven. Aanvankelijk vinden zij alleen lesruimte op het kasteel, maar als in 1916 bijna alle jezuïeten vertrokken zijn, neemt de Congregatie zijn intrek in de jezuïetenbouw. In 1920 krijgen ze de beschikking over het hele kasteel en besluit de Congregatie van de Heilige Geest er een klein-seminarie te vestigen.
+
 
+
1928 In 1928 koopt zij het kasteel van de jezuïeten na er al veertien jaar te hebben vertoef
+
1930 Het klein-seminarie verhuist naar Weert en op het kasteel wordt het Theologicum en Philosophicum voor toekomstige missionarissen gevestigd.  
+
1931 Het kasteel is nu het officiële domicilie van de Nederlandse Provincie van de Spiritijnen als pater Hilhorst als eerste Provinciaal van de Congregatie er zijn intrek neemt.   
+
1936 In 1935-1936 bouwen de Spiritijnen een kapel tussen het hoofdgebouw en de donjon. Direct na het gereed komen in de zomer van 1936 vinden in de kapel de eerste priesterwijdingen plaats. Voor Gemertse burgers is het kasteel op aandrang van de bisschop niet toegankelijk. Geestelijken dienen in alle rust op hun missietaak te worden voorbereid.
+
1940 De periode van de Duitse bezetting 1940-1944 komt het kasteel ook niet ongeschonden door. Op 11 mei 1940 belegeren de Duitsers het missiehuis, omdat Nederlandse genietroepen er zich verschansen. De zuidvleugel van de jezuïetenbouw wordt in brand geschoten. Twee jaar later herbouwen de paters met vereende krachten het gebouw.
+
1947 Na de oorlog neemt het aantal priesterstudenten een hoge vlucht. Alle ruimte is nodig voor hen en het bestuur van de congregatie ziet zich in 1947 genoodzaakt om elders onderdak te zoeken. Intern wordt de boel flink vertimmerd en in 1961 wordt de refter gebouwd die het hoofdgebouw met de jezuïetenbouw verbindt.  
+
1961 Midden jaren zestig echter daalt in korte tijd de belangstelling voor het priesterambt. Dat heeft tot gevolg dat in 1969 de priesteropleiding op het kasteel moet worden opgeheven. Het wordt weer het bestuurscentrum van de Nederlandse Provincie der Spiritijnen en het ontmoetingscentrum voor missionarissen met verlof. Bovendien fungeert het als opvanghuis voor bejaarde paters en broeders van de communiteit.
+
1969 Met het verdwijnen van de priesterstudenten wordt het kasteel meer en meer toegankelijk voor de Gemertse bevolking. Voor liturgische vieringen in de kapel, maar de poorten gaan ook open voor allerlei wereldse evenementen, als boekenbeurzen, allerlei soorten markten en tentoonstellingen. In de jaren negentig van de vorige eeuw huurt de gemeente ruimte in het poortgebouw en de jezuïetenvleugel om er asielzoekers in te huisvesten.
+
  
  

Versie van 22 jun 2010 om 13:08

Kasteel Gemert

Kasteelgemert.jpg Fontein kasteel gemert.JPG

Bronnen

Oprichting Duitse Orde

1198 In de tijd van de kruistochten wordt het Duitse hospitaalbroederschap opgericht in Akko om gewonde kruisvaarders te verzorgen. Duitse vorsten maken er in 1198 een geestelijke ridderorde van: de Duitse Orde. De orde vormt de officierskern van het Duitse bezettingsleger in Palestina.


Duitse Orde in Gemert

1200 Edelman Rutger van Gemert, lid van de adellijke familie van de Heren van Gemert treedt als ridder toe tot de Duitse Orde en legt daarmee de basis voor de latere Commanderij Gemert. Volgende generaties van de Van Gemerts volgen zijn voorbeeld.


Rechterlijke bevoegdheid

1271 Hertog Jan van Brabant bevestigt in een officiële oorkonde, dat de bestuurlijke macht over de Vrije Heerlijkheid Gemert voor een deel in handen is van de heer Diederik van Gemert en voor een ander deel van de Duitse Orde.


Machtsstrijd

1363 Twee kapiteins op een schip, dat kan niet goed gaan. Er ontstaat dan ook al gauw een strijd om de macht tussen de Heren van Gemert en de Duitse Orde. De Van Gemerts verliezen die strijd. De top van de Duitse Orde zetelt in Mariënburg (Malbork) in Polen met de grootmeester aan het hoofd. De orde bezit drie ‘landen’ elk onder leiding van een landmeester. Pruisen en Lijfland zijn soevereine gebieden. Het derde land, gebieden in West-Europa, is opgedeeld in landcommanderijen of balijen (provincies). Alden-Biesen is zo’n balije bestuurd door een landcommandeur. Elke balije staat weer uit afzonderlijke commanderijen met een commandeur aan het hoofd. Gemert is er een van, naast Maastricht, Luik, Aken, St. Pietersvoeren, Bekkevoort, Bernissem en Holt, Siersdorf, Ramersdorf en Vught.


Gemert van de Duitse Orde

1366 Diederik draagt het familiedeel in leen over aan de Hertog van Brabant, die het leenheerschap weer overdraagt aan de Duitse Orde. Daarmee komt de volledige soevereiniteit van Gemert in handen van de Duitse Orde.


Bouw van het kasteel

1391 Reinart van Husen, landcommandeur van de Duiste Orde te Alden- Biezen, krijgt toestemming van hertogin Johanna van Brabant om in Gemert een kasteel te bouwen. Omstreeks 1400 is de Duitse Orde op het toppunt van haar macht en begint met de bouw van het kasteel. In 1410 wordt Iwan van Cortenbach de nieuwe Landcommandeur in Alden Biesen. Onder zijn supervisie moet de bouw zijn voltooid.


Parochie Gemert

1436 Paus en bisschop verlenen toestemming aan de Duitse Orde om de zelfstandige parochie Gemert te stichten los van Bakel en onder het patronage van de Duitse Orde. Het kasteel biedt huisvesting aan de commandeurs van Gemert en aan de pastoors en rectoren van Gemert, Handel, Bakel, Deurne, Nistelrode, Vorstenbosch en Haren, allen priesterleden van de geestelijke ridderorde. Pal naast het kasteel bouwt de Orde een nieuwe parochiekerk. In 1455 wordt de nieuwe kerk plechtig ingezegend. Nicolaas van der Dussen is dan commandeur van Gemert, Johannes van Attendoren de pastoor en St. Jan de Doper de patroonheilige.


Poortgebouw

1548 oortgebouw aan de binnengracht komt gereed onder bouwheer Wijnant van Breyl, Landcommandeur van Alden Biesen. Zijn wapenspreuk “ So Goet Is Got”. Zestig jaar later wordt het kasteel uitgebreid met een nieuwe voorburcht, het huidige poortgebouw aan de buitengracht. Aanvankelijk met twee vleugels richting binnenkasteel.


Opstandige commandeur

1648 De 80-jarige oorlog tussen Spanje en de Republiek der Verenigde Nederlanden wordt in 1648 beëindigd. Dan wordt de Vrede van Munster gesloten. Maar vrede heerst er niet in de Vrije Heerlijkheid Gemert. De commandeur van Gemert, Caspar Ulrich van Hoensbroek, heeft het met zijn superieuren aan de stok. De Duitse Orde zet hem af als commandeur, maar met steun van de Graaf van Hoorn en ongeveer 500 ruiters en soldaten neemt hij Gemert weer in bezit. De Gemertse bevolking komt hiertegen in opstand. De schout, de pastoor, de koster en de Gemertse prior van de Predikheren worden op het kasteel ingesloten. Ondanks bemoeienis van de Grootmeester, de Duitse keurvorsten, de Duitse keizer en de Spaanse koning duurt het nog tot 1662 voordat de Duitse Orde weer de soevereiniteit over Gemert terug heeft en dan nog onder bepaalde voorwaarden.


Grote verbouwingen

1745 De Duitse Orde wordt meer en meer een geestelijke ridderorde. Alleen de oude adel kan nog toetreden als ridder. In de balije Alden Biesen is het merendeel van de Ordeleden priester. Een groot deel komt uit Gemert. In deze periode neemt landcommandeur Damiaan Hugo Graaf van Schönborn, kardinaal en prinsbisschop van Spiers en Konstanz een grondige verbouwing van het kasteel van Gemert ter hand. Het hoofdgebouw krijgt nu een u-vorm. Ridder Johan Jozef van der Noot, commandeur van Gemert van 1744-1763 laat de voorburcht restaureren, waaronder de donjon. Het jaartal bij het wapen boven de ingang van de trappenhuis van de toren lijkt 1463 aan te duiden. Foutje dus


Einde Duitse Orde in Gemert

1794 In 1794 bezetten de Franse legers o.l.v. Generaal Jean-Charles Pichegru (1761-1804) de zuidelijke Nederlanden en een jaar later de rest. De Bataafse Republiek wordt gesticht. Nederland is nu een eenheidsstaat met een grondwet. Gemert verliest zijn soevereine status. Napoleon Bonaparte (1769-1821) liquideert in 1809 de Duitse Orde en de bezittingen vervallen aan de Franse kroon. De generale staf van Oudinot, opperbevelhebber van de Franse troepen in Noord-Brabant trekt in het kasteel. Het raakt ernstig in verval.


Kasteel verkocht

1813 Het kasteel met aangrenzende landerijen wordt op 15 februari 1813 voor 27.000 francs verkocht aan mr. Adriaan van Riemsdijk. Zijn vaste woon- en verblijfplaats blijft echter Maastricht. Van Riemsdijk verhuurt vanaf 1816 een deel van het kasteel als machinale spinfabriek. Tot in de jaren zestig van de negentiende eeuw vestigen zich er afwisselend Nederlandse en Belgische weeffabrikanten in het kasteel. Het kasteel biedt ook huisvesting aan de gezinnen van burgemeester Rietman (tot 1847), van de gemeenteontvanger (poortgebouw), de hoevenaar (vleugels poortgebouw) en soms nog aan enige fabrikanten en hun personeel. In 1837 komt er ook een weefschool in het kasteel. De eerste in de provincie.


Kasteeleigenaren

1865 De volgende eigenaar is het echtpaar Lüps-van Riemsdijk. De laatste ‘fabrikeur’ Mathias Lüps is getrouwd met een dochter van Van Riemsdijk. Lüps overlijdt in 1865. Zijn vrouw 12 jaar later. De enige dochter van het echtpaar Lüps-van Riemsdijk trouwt met Everard Hugo Scheidius, rijksontvanger in Arnhem. Zij gaan op het kasteel wonen en laten het kasteel een ware metamorfose ondergaan. Scheidius laat het hoofdgebouw en de donjon restaureren, de buitengracht een stuk naar het westen opschuiven, de lanen opnieuw beplanten en laat tussen binnen- en buitengracht een park aanleggen met een botenhuis en een smeedijzeren theepaviljoen. In 1879 verhuist het gezin Scheidius met vier kinderen naar Arnhem.


Verkocht aan jezuïeten

1881 Voor 78.000 gulden wordt het kasteel aan de Franse jezuïeten van de Provincie Champagne verkocht samen met alle bijbehorende gebouwen, broeikassen, tuinen, grachten, dreven en bouw- en weilanden.In de nacht van 19 op 20 april 1883 breekt een hevige brand uit in de smidse en timmerwerkplaats. Het vuur slaat over naar het hoofdgebouw, dat geheel uitbrandt. Alleen het karkas staat nog overeind. De IJslandse student Armann Sveinsson heeft de ravage in een tekening vastgelegd. De brandschade blijkt toch niet zo ernstig, dat restauratie niet meer mogelijk zou zijn. Een jaar later is het kasteel weer hersteld. Om huisvesting voor novicen mogelijk te maken laten de jezuïeten de kapconstructie veranderen in een hoe kan het ook anders Franse kap, een zogenaamde mansardekap. In 1896 kunnen de jezuïeten weer naar hun vaderland terug. Maar niet voor lang, want in 1901 zijn ze alweer in Gemert te vinden. Religieuzen mogen in Frankrijk geen les geven. Ondertussen hebben zij het kasteel van april 1900 tot augustus 1901 verhuurd aan Franse Assumptionisten. Er ontstaat nu zo’n groot tekort aan ruimte dat in de periode 1907-1909 op de oude fundamenten van de voorburcht twee nieuwe vleugels worden gebouwd, de zogenaamde jezuïetenbouw. Tijdens de Eerste Wereldoorlog moeten de jezuïeten in Frankrijk hun militaire dienstplicht vervullen. Het kasteel wordt nu toevluchtsoord voor Belgische missionarissen in opleiding van de Congregatie van de Heilige Geest. Zij ontvluchten het oorlogsgeweld, waar Nederland buiten weet te blijven. Aanvankelijk vinden zij alleen lesruimte op het kasteel, maar als in 1916 bijna alle jezuïeten vertrokken zijn, neemt de Congregatie zijn intrek in de jezuïetenbouw. In 1920 krijgen ze de beschikking over het hele kasteel en besluit de Congregatie van de Heilige Geest er een klein-seminarie te vestigen. In 1928 koopt zij het kasteel van de jezuïeten na er al veertien jaar te hebben vertoef. Het klein-seminarie verhuist naar Weert en op het kasteel wordt het Theologicum en Philosophicum voor toekomstige missionarissen gevestigd. Het kasteel is nu het officiële domicilie van de Nederlandse Provincie van de Spiritijnen als pater Hilhorst als eerste Provinciaal van de Congregatie er zijn intrek neemt. In 1935-1936 bouwen de Spiritijnen een kapel tussen het hoofdgebouw en de donjon. Direct na het gereed komen in de zomer van 1936 vinden in de kapel de eerste priesterwijdingen plaats. Voor Gemertse burgers is het kasteel op aandrang van de bisschop niet toegankelijk. Geestelijken dienen in alle rust op hun missietaak te worden voorbereid. De periode van de Duitse bezetting 1940-1944 komt het kasteel ook niet ongeschonden door. Op 11 mei 1940 belegeren de Duitsers het missiehuis, omdat Nederlandse genietroepen er zich verschansen. De zuidvleugel van de jezuïetenbouw wordt in brand geschoten. Twee jaar later herbouwen de paters met vereende krachten het gebouw.Na de oorlog neemt het aantal priesterstudenten een hoge vlucht. Alle ruimte is nodig voor hen en het bestuur van de congregatie ziet zich in 1947 genoodzaakt om elders onderdak te zoeken. Intern wordt de boel flink vertimmerd en in 1961 wordt de refter gebouwd die het hoofdgebouw met de jezuïetenbouw verbindt. Midden jaren zestig echter daalt in korte tijd de belangstelling voor het priesterambt. Dat heeft tot gevolg dat in 1969 de priesteropleiding op het kasteel moet worden opgeheven. Het wordt weer het bestuurscentrum van de Nederlandse Provincie der Spiritijnen en het ontmoetingscentrum voor missionarissen met verlof. Bovendien fungeert het als opvanghuis voor bejaarde paters en broeders van de communiteit. Met het verdwijnen van de priesterstudenten wordt het kasteel meer en meer toegankelijk voor de Gemertse bevolking. Voor liturgische vieringen in de kapel, maar de poorten gaan ook open voor allerlei wereldse evenementen, als boekenbeurzen, allerlei soorten markten en tentoonstellingen. In de jaren negentig van de vorige eeuw huurt de gemeente ruimte in het poortgebouw en de jezuïetenvleugel om er asielzoekers in te huisvesten.


www.heemkundekringgemert.nl