Kamp Oirschot
Kamp Oirschot
Kamp Oirschot betreft een (Noord-) Nederlands kamp dat heeft gefunctioneerd in het kader van de opstand van de Zuidelijke tegen de Noordelijke Nederlanden die begon op 25 augustus 1830. Pas in 1839 rekende Nederland het bestaan van België dat al sinds 1830 een feit was. Het kamp, aangeduid als kamp Oirschot, was een militaire basis voor het leger van de Noordelijke Nederlanden. Een belangrijke episode tijdens de opstand was de Tiendaagse Veldtocht (2-12 augustus 1831). De Belgische Opstand uit 1830 is een belangrijk onderdeel van de ontstaansgeschiedenis van Nederland in de huidige vorm. Het kamp bij Oirschot maakt op haar beurt onderdeel uit van die geschiedenis en is alleen daarom al van groot cultuurhistorisch belang. Daarbij komt dat dit kamp het enige van de vier kampen die destijds zijn opgericht is waarvan de ligging zo exact bekend is dankzij de kaart van Kikkert. Daarmee is het opwaarderen van het terrein waar het kamp gelegen heeft tot archeologisch Monument gerechtvaardigd. Er is door de heer Verspaandonk veel materiaal gevonden dat is te relateren aan het kamp, wat erop duidt dat er momenteel nog sporen van het kamp in de bodemaanwezig kunnen zijn. Echter, de waardering van het terrein zal pas duidelijk zijn nadat het terrein nader is onderzocht. De sporen van het kamp worden direct aan of vlak onder het oppervlak verwacht. Het gaat hierbij voornamelijk om de sporen van (houten en deels stenen) gebouwen (paardenstallen, keukens, kantines – waaronder een mogelijk ondergronds café –, wagenparken, bevoorradingsgebouwen, ambulanceterrein), latrines, kookgaten en mogelijke waterpompen. Op locaties waar de tentenkampen hebben gestaan van de soldaten en officiëren worden nauwelijks tot geen sporen verwacht (tentstokken laten geen tot zeer ondiepe sporen achter, mogelijk zijn er nog wel oude haardplaatsen).
