Hedel, moordkruis Oirschot

Uit Erfgoedwiki
Versie door Rberkvens (Overleg | bijdragen) op 30 dec 2014 om 16:18

(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken

Hedel, moordkruis Oirschot

"Zestien jaor oud waar ie, toen ie mi 'nen mars vol plaoten, gekleurde en ongekleurde, op z'ne rug langst de hoos gonk. Vrijdags vûr Pinksteren in 't jaor 1838 hâ-t-ie z'n logement in Oirskot. In d'n Eendenpoel, zo hiette 't logement. Johannes hâ dieën dag goeie zin. Hij hâ veul plaoten verkocht en hil wè centen gebeurd. In 't zelfde logement waar toen ôk 'nen miens, die van gin kaanten deugde. D'r waar gin richt mi te skieten. 't Waar 'ne zoon van 'nen marskrêmer ûit Arnhem. 'Ne slavoen van 'ne kêrel. Hij waar niks wêrd. Hij din stelen en dronk ês 'ne spaoier. Bier of snevel, hij luste-n-'t gelijk.

Toen ie in 't logement heurde, dè Johannes dieën daag veul geld gebeurd hâ, hâ-t-ie mee 't vurvurs (voornemen) h'm te bestelen. 's Anderendaags, dè waar 's zaoterdaags 's atesmiddags vûr Pinksteren troien bêi van Oirskot op Boxtel hinne. Johannes hâ 'n blaow keeltje aon en droeg de mars op z'ne rug. Bonaparte en Kiske ûit de Nachtegaal en Vingerhoets hâ'n ze zien lopen. 't Waar gruwelijk wêrm dieën dag. Toen ze over de Loop waren en op d'n Ossepad liepen, wou Johannes 'n bietje ûitmuugen. Langst d'n Ossenpad gonk ie liggen mi de mars neffen h'm en z'n pet over z'n gezicht. 'n Wijltje laag ie of dieën kêrel, die bè h'm waar, viet 'ne klippel en sloeg 'r Johannes mi tegen z'ne kop aon. Gruwelijk hard sloeg ie. Johannes kroop skreuwend overêind. Mi duvels geweld douwde dieën slavoen (schoft) h'm toen naor d'n Loop, die kort bê waar en hield Johannes z'ne kop zolang onder waoter, dê-t-ie verzoop.

Mee dê-t-ie dood waar, viet ie z'n centen, bekant achttien gulden en din 't lijk onder 'n dil blaoier en wê rauwighêd verbergen. Enkelde daag laoter zaag Diel van Hout, toen-ie aon 't veugeltjes zuuken waar, 'n paor skoen boven de blaoier ûitsteken. Mee waar 't bekend, dê't Johannes Castiones, de skilderijendrager uit Italië waar, die vermoord waar. Hij wier in Oirskot begraven en op de plek waor Johannes vermoord wier, dinnen de miensen uit 't buurtskap Hedel 'n groot houteren kraus nirzetten. 't Steet 'r nog. 'n Bietje terugûit neffen d'n Ouwen Grint, steet 't. Ge zie g't ês ge goed kêkt. Mêr of 't allemaol waor is wê'k geheurd hê, daor weet ik gin staar af, want Johannes waar al dood eer ik 'r waar", besloot Kulhannes zijn verhaal.