Grenspunt waar ´die twee Aaën vergaderen´ (Asten, Lierop, Vlierden)

Uit Erfgoedwiki
Versie door Hlaarschot (Overleg | bijdragen) op 14 dec 2017 om 23:05

(wijz) ← Oudere versie | Huidige versie (wijz) | Nieuwere versie → (wijz)
Ga naar: navigatie, zoeken

Grenspunt waar ´die twee Aaën vergaderen´ (Asten, Lierop, Vlierden). >

Linksboven de 'spleet daar die twee Aaën vergaderen' op de Meierijkaart van Hendrik Verhees in 1794.

Tot ver in de 20ste eeuw bepaalde de middeleeuwse loop van twee riviertjes het grootste deel van de grenzen van Asten. De Aa vanaf Wielput was de westelijke grenslijn met Someren en Lierop, de Vlierdense of Astense Aa vanaf Heitrak de oostelijke grenslijn met Deurne & Liessel en Vlierden. De Vlierdense of Astense Aa stroomt ten zuiden van Stipdonk in de Aa. Het punt van de samenvloeiing van de twee riviertjes of daar waar ´die twee Aaën vergaderen´ is het noordelijkste grenspunt van Asten; oorspronkelijk met Lierop en Vlierden, nu met Helmond.

Als in 1367 Hendrik van Kuyc, de heer van Asten, bevestigt dat de Astenaren gebruik mogen maken van de 'gemeynte', de gemeenschappelijke gronden, in Asten is Wielput één van die punten in de begrenzing van de 'gemeynte'. De 'gemeynte' lag volgens de akte van 6 december 1367 'binne dese paalen van de Drank tot Aestappen, den geregten vliet op tot Ruth den raade ende van Ruth voor den geregten vliet op tot Sint Wilbertsput op Luttel Meijl ende van daar tot Amsloo ende van Amsloo tot Seven Meeren ende van Seven Meeren tot 's-hertogen paalen toe ende van dien palen af tot Wilput ende van Wielput den geregten stroom nederwaart tot Liedorp ten vonderen toe ende van daar den geregten stroom nederwaart tot geene spleet toe daar die twee Aaen vergaderen ende van dien spleet den geregten vliet op tot Aestappen ten Drank weder toe.'

Het grote voordeel van de Aa en de Astense Aa als grens, was dat het grondgebied van Asten goed gescheiden was van dat van de buurdorpen. Geschillen over overtreding van die natuurlijke grens kwamen dan ook zelden voor, in tegenstelling tot die bij de grenzen van Asten door de Peel. Door de veranderende meandering in de loop der eeuwen en het rechttrekken van de rivierlopen in de 20ste eeuw waren de oorspronkelijke grenslijnen in het landschap moeilijk herkenbaar. Eind 20ste eeuw worden daarom grote delen van de Astense grenslijnen niet meer gevormd door de middeleeuwse lopen van de Aa en de Astense Aa, maar door duidelijk herkenbare lijnen als de Zuid-Willemsvaart en de snelweg A67.

Info: Hkk De Vonder