Kasteel van Eindhoven
Kasteel van Eindhoven
In 1413-1420 werd binnen de stadsgracht een kasteel gebouwd. Het was een van de verblijfplaatsen van de baas van Eindhoven, hij had ook een baan in de hofhouding van de hertog van Brabant in Brussel. In 1486 werd Eindhoven inclusief kerk en kasteel grotendeels verwoest door soldaten uit Gelre (Gelderland). Alles werd weer opgebouwd maar in de Tachtigjarige Oorlog (1568-1648) werd er vaak gevochten waarbij het kasteel in een ruïne veranderde. In 1676 werden de laatste resten gesloopt en in 1830 werd hier het nog steeds bestaande huis gebouwd. Tijdens opgravingen in de jaren 1985-1992 zijn veel fundamenten en tienduizenden archeologische voorwerpen gevonden. Ze staan tentoongesteld in het Erfgoedhuis Eindhoven.
Maquette van het Kasteel van Eindhoven, te vinden in het Erfgoedhuis van Eindhoven.
Kinderverhaal over de geschiedenis van Kasteel Ravensdonck, aangeboden door uitgeverij BookBase en Erfgoedhuis Eindhoven.
KASTEEL RAVENSDONK, LIDY LATHOUWERS
Vertelling door een notabele
"Nooit was er iemand die meer hield van de grond waarop ik sta, dan Anna,” mijmert notaris J.F. van der Heijde, zoon van de burgemeester van Strijp in het jaar 1830. Hij loopt over het erf van zijn nieuwe huis, het vroegere kasteel Ravensdonck.
“Ooit was dit een Huis van Oranje. Willem van Oranje huwde zijn eerste vrouw, Anna van Egmont, van wie kasteel Ravensdonck was. ‘Tanneke’, zoals Willem haar liefkozend noemde, hield echt van deze plek. Net als ik. Maar Eindhoven lag buiten de route: Willem was vaak op pad en Anna bracht veel tijd in haar eentje door. Ze reisde tussen haar familie in Buren en het graf van haar dochtertje in Breda. Haar bezittingen verspreid over de Nederlanden stierf ze, pas 25 jaren jong. Waren de Oranjes vaker hier geweest, op hun kasteel in Eindhoven, dan had de geschiedenis er heel anders uitgezien.
Kasteel, het klinkt zo mooi. Kasteel, met je heren en jonkvrouwen, met je grachten en kantelen. Het klinkt als glorie, overwinning en rijkdom – en wat moet het spannend zijn om er te wonen! Zelfs als je het fluistert, klinkt de belofte van een jongensdroom: kasteel, kasteel…
Een droom die uiteenspatte. In de Tachtigjarige Oorlog viel dit grondbezit om en om in handen van de Spaansen en de Staatsen, elke keer met nòg meer plunderingen en verval. Niemand was zuinig op het kasteel, Eindhoven was van geen betekenis.
De Spaanse troepen over de Vestdijk… Als ik mijn ogen sluit, hoor ik ze denderen. Soldaten die vluchtten werden teruggedreven, in dit oude kasteel gevangengezet en uitgehongerd. Zij aten de kippen en honden, de katten en ratten van de straat. Ravensdonck verloederde.
Na die lieve Anna gaf dus eigenlijk niemand meer om Ravensdonck. Lange tijd lag het er maar armoedig en vervallen bij. Tot vandaag. Betere tijden breken aan en met dit huis wil ik dat laten zien aan de stad. Ik maakte er een gloednieuw herenhuis van, gaf het sjieke details in de gevel en een symmetrische tuin. Ravensdonck is weer een plek om van te houden.”
Illustratie: Katrien van de Camp
