De kerk werd in 1926 gebouwd door aannemer Gerard Krekelberg uit Maasbracht naar een ontwerp van architect Franssen uit Roermond. De kerk in neo-Romaanse stijl straalt eenvoud en soberheid uit. Deze moderne kerk is de opvolgster van de in 1829 gebouwde H. Lambertuskerk (waterstaatskerk) aan de Postel, die op haar beurt een schuurkerk verving welke in 1672 geopend en in 1760 verbouwd was. De middeleeuwse kerk, grotendeels uit 1436 daterend en in 1648 aan de Hervormden toegekomen, werd in 1870 gesloopt. In de moderne kerk is e.e.a. uit de waterstaatskerk overgenomen: een rijk gesneden hoofdaltaar (1750), met levensgrote beelden van Franciscus, Jozef, Augustinus en Elias en twee altaarstukken (1753 door O.E. Pirotte), voorstellende Johannes de Doper, Anna en Maria. Tevens een eiken communiebank (1750) en een orgel met hoofdwerk en positief (in 1857 gemaakt door F.C. Smits en in 1963 gerestaureerd en uitgebreid met een vrij pedaal). Dit gedeelte van het interieur is, evenals twee stenen wijwatervaten (XVIIId) in vaasvorm en in tegenstelling tot de kerk zelf, op de rijksmonumentenlijst geplaatst. Ook de rijk bewerkte preekstoel (1850), de biechtstoelen (1841 en 1846) en de 14 kruiswegstaties (1876) zijn afkomstig uit de Waterstaatskerk. De twaalf apostelen in het middenschip zijn de modellen, die kunstenaar Jan van de Ven uit ’s-Hertogenbosch maakte voor de apostelen in het koor van de St-Jan basiliek. Inwoners van de Brabantse provinciehoofdstad dienden de kunstenaar daartoe als voorbeeld. In de moderne kerk bevind zich ook de St Joriskapel.
