Budel, Groot-Schoot

Uit Erfgoedwiki
Ga naar: navigatie, zoeken

Budel, Groot-Schoot

In 1828 bestond het gehucht Groot-Schoot uit 19 zeer verspreid staande boerderijen en huizen. Enkele lagen er gegroepeerd langs een driehoekige verbreding (met waterpoel) van de Schoter Straat. Groot-Schoot had enkele open akkers en verder heel veel omheinde akkers. Vele eeuwen leefden de kleine gemeenschappen van Groot- en Klein- Schoot hun geïsoleerde leven. Door de slechte verbindingen hadden de inwoners weinig contacten met de buitenwereld. De weinige mensen die op Schoot woonden leefden in hoofdzaak van landbouw en wat veeteelt. De hoge en schrale heide- en zandgronden leverden weinig op zodat deze mensen in armoede leefden.

De situatie veranderde in de jaren na 1879 echter drastisch. Vanuit Antwerpen werd een spoorweg aangelegd naar Mönchen-Gladbach, die Antwerpen rechtstreeks met het industriegebied in het Duitse Ruhrgebied verbond en dwars over het grondgebied van Schoot liep. Bij Groot-Schoot werd een groot rangeerterrein aangelegd en er kwam een station dat “Budel” ging heten. De oude driehoek werd tot Stationsplein. Restanten van de stationbebouwing en enkele cafés en woonhuizen herinneren er nog aan. Deze spoorweg is van grote betekenis voor de ontwikkeling en groei van Schoot geweest. Groot-Schoot is vanaf de latere 19e eeuw intensief bebouwd met woonhuizen. Ten zuiden van de spoorlijn ligt het voormalige heidegebied, dat nu deels ontgonnen is en deels met naaldhout ingeplant. Hier begon de Belg Dor in 1892 de Zinkfabriek, die uitgroeide tot een compleet fabrieksdorp: Budel Dorplein.

Ten noorden van het station raakte de Grootschoterweg over een lengte van 250 meter dicht bebouwd. Voor het station kwam er een stationsplein en tussen het spoor en de Parallelweg werden ook wat huizen gebouwd. Dit geheel kan in 1930 al als een kleine stationswijk beschouwd worden. Nadien is Groot-Schoot uitgebreid met woonstraten ten oosten van de Grootschoterweg en na 1970 ook ten westen ervan. Het station werd in 1953 gesloten en het stationsgebouw uit 1879 is in 1985 gesloopt. Restanten van de stationspleinbebouwing en enkele cafés en woonhuizen herinneren er nog aan de roemruchte spoortijd.